به گزارش صبا به نقل از به نقل از مدیر رسانه موسسه، آیین افتتاحیه موسسه سفیران صلح صحنه شب گذشته، دوم تیر همزمان با بزرگداشت مجید قناد، هنرمند باسابقه عرصه هنرهای نمایشی در سالن استاد ناظرزاده تماشاخانه ایرانشهر برگزار شد.

حامد نصرآبادیان، مدیرعامل موسسه سفیران صلح صحنه در ابتدای این مراسم گفت: «سفیران صلح صحنه در ادامه مسیر فعالیت گروه تئاتر سربازان صلح ایران که از سال ۱۳۸۱ با اولین نمایش خود با نام «دل من خواب پروانه شدن می‌بیند» شکل گرفته است. نیت ما ترویج و گسترش صلح است. صلح پر از مهر و عشق است و واژه متضاد آن جنگ پر از خشم و نفرت است. ما با هدف گسترش فرهنگ صلح و با راهنمایی ۱۶ سفیر در حوزه‌های مختلف و با کمک همه عزیزانی چون شما که براین باورند جهان امروز نیازمند صلح در جامعه است، قرار است تا در این مسیر گام برداریم. ما در تلاش هستیم تا با گروه های نمایشی که دغدغه صلح دارند همکاری داشته باشیم.»

در ادامه این مراسم قطب الدین صادقی، نویسنده، کارگردان و مدرس تئاتر ضمن ابراز خشنودی از برگزاری مراسم بزرگداشت مجید قناد بیان کرد: «من از اینکه امشب از مجید قدردانی می‌شود به شوق آمدم. برای اینکه جامعه ما جامعه بی‌وفایی است و خیلی بد همدیگر را دوست داریم. ما یک خانواده‌ایم حق نداریم از هم بی‌خبر باشیم.»

او ادامه داد: «در گذشته گروه‌های نمایشی یک خانواده بودند. مولیر با خانواده‌اش تئاتر کار می‌کرد حتی اسکویی‌ها در ایران، ابتدا تئاتر را از خانواده‌شان شروع کردند. گروه‌های نمایشی همدیگر را مثل یک پیوند خونی دوست دارند. ما این را نیاموختیم بدبختانه عرضه کم و تقاضای زیاد و سیاست‌های غلط برخی مدیران همه را در مقابل هم قرار داده است. هیچکس به ما نیاموخته چقدر به یکدیگر نیازمندیم.»

این هنرمند افزود: «ژان پل سارتردر فلسفه اگزیستانسالیستی خود می‌گوید جهنم دیگران هستند برای اینکه آنها با داوری‌های خود از ما تصویر بدی می‌سازند که ای بسا همه عمر می‌کوشیم این تصویر را تغییر دهیم و نمی‌توانیم. از سوی دیگر دکارت می‌گوید من می‌اندیشم پس هستم یعنی تمام هویت انسان در فردیت معنا می‌شود در حالیکه اینگونه نیست. من سخن هر دو را بر نمی‌‌تابم چراکه بدون وجود دیگری ما قادر به هیچ کاری نیستیم.»

صادقی گفت: «ما در تئاتر آموختیم که این هنر کاری منسجم و گروهی است و اگر نتوانیم این ارزش‌های کاری را وارد زندگی روزمره کنیم به چه کار می‌آید. مهم این است تمام این اصول را وارد زندگی کنیم. اساس زندگی ما در این اعتراف صادقانه به وجود دیگری است. قدر هم را بدانیم. همدیگر را دوست داشته باشیم.»

او با بیان اینکه موسسه سفیران صلح صحنه آموخته چگونه مجید قناد را دوست داشته باشد و آن را به ما منتقل کند، افزود: «مجید قناد یک نمونه است. همه ما عضو یک خانواده هستیم که باید بیاموزیم در کنار هم باشیم.

در دنیا به اندازه کافی برای همه جا هست و هیچکس جای دیگری را تنگ نکرده است. هرکس قدمی جلو رفته علاوه بر استعداد در پرتو خلاقیت و زحمتی است که می‌کشد. من سعادت این را داشتم که هم معلم و هم استاد راهنمای مجید قناد باشم و خاطره دوستی را از سال ۶۴ با مهر و صمیمت تمام در دل و جانم حفظ کردم.

به مجید قناد و موسسه سفیران صلح صحنه درود میفرستم که بانی این مجلس شدند تا کمی با هم حرف بزنیم و یکدیگر را در نور و روشنایی و معرفت هنر ببینیم.»

در ادامه پس از پخش تصاویری از برنامه‌های کودکی چون «از مدرسه تا مدرسه» با حضور ناصر آقایی، قطب‌الدین صادقی، رضا مهدیزاده، جواد انصافی، علی فروتن و نیکی نصرآبادیان کوچک‌ترین عضو موسسه صلح ایران از مجید قناد به پاس سال‌ها فعالیتش تقدیر شد.

مجید قناد در میان تشویق‌های مداوم و ایستاده حاضران روی سن حاضر شد و گفت: «خدا را برای این همه خوبانی که اطرافم هستند و من را راهنمایی کردند تا اکنون اینجا باشم، شکر می‌کنم. من چیزی از خود نداشتم. ۷ ساله بودم که پدرم از دنیا رفت و مادرم مرا بزرگ کرد. دوست داشتم بچه‌ها خوشحال باشند و به همین دلیل کار کودک را انتخاب کردم.»

او ضمن قدردرانی از مادر و خانواده و تمامی همکاران خود ادامه داد: «عزیزان زیادی همراه ما بودند تا در تلویزیون که آن زمان تنها ۲ شبکه داشت، گروه کودک را راه بینداریم‌ و همه تلاش کردیم تا بچه‌ها را شاد کنیم. من در این مسیر تنها نبودم.»