به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی گروه سینمایی هنر و تجربه محمد تقی فهیم منتقد سینما با اشاره به نمایش این فیلم  پس از ۶ سال گفت: اتفاق خوبی است که سرانجام پس از ۶ سال مسائل این فیلم حل شد و این فیلم در گروه سینمایی هنر و تجربه به اکران درآمد. امیدوارم این اتفاق ادامه‌دار باشد.

فهیم با اشاره به ساخت فیلم‌های سینمایی درباره سازمان منافقین در سال‌های اخیر عنوان کرد: حدود ۱۵ فیلم به شکل مستقیم و غیر مستقیم در مورد این سازمان ساخته شده و همچنان به نظر می‌رسد که حق مطلب درباره جنایت‌ها و ظلم‌هایی که این سازمان در حق ملت ایران روا داشتند ادا نشده است.

وی با اشاره به اینکه باید از سینما و هنرو برای اثر گذاری بیشتر استفاده کرد افزود: هر اثر هنری که خلق می‌شود به هر حال یک خروجی فرهنگی و تاثیرگذاری دارد که نمی‌توان منکرش شد اما مهم این است که با این اثر هنری چگونه برخورد شود. هنر بی‌تردید در خروجی خودش تاثیر سیاسی دارد اگر هنر نتواند تاثیری بر جامعه بگذارد اساساً دیگر کارکردی ندارد.

این منتقد با اشاره به نقش آفرینی لعیا زنگنه در این فیلم گفت: من تقریباً همه آثاری که خانم زنگنه در آن ایفای نقش کرده‌اند را دیده‌ام و فکر می‌کنم که این نقش، نقش بسیار سختی بود این نقش جز بهترین نقش‌هایی بوده که خانم زنگنه بازی کرده‎‌اند.

فهیم با اشاره به نقاط قوت و ضعف فیلم بیان کرد: یکی از نکات منفی فیلم این است که در شروع فیلم یک پلان شاهد به مخاطب داده نمی‌شود بنابراین اولین مشکل مخاطب با فیلم این است که نمی‌داند موقعیت تعریف شده کجاست! این مسئله به فرم اثر و آنچه که شما برای روایت، قصه‌گویی و پرداخت شخصیتتان انتخاب کرده‌اید برمی‌گردد. نکته دوم این است که در باورپذیر کردن رویدادهای درون غار و درگیر شدن کاراکتر ژاله با آن‌ها باید واقعگرایانه‌تر عمل می‌کردید. اما در مجموع معتقدم فیلم «زنانی که با گرگ‌ها دویده‌اند» در چهارچوب بضاعت خودش فیلم مهمی است چرا که فیلم‌های تک لوکیشن فیلم‌های سختی هستند بخصوص با سرمایه کم و محدودیت بسیاری که در ساخت آن داشته‌اند.

امیر اطهر سهیلی کارگردان فیلم نیز با اشاره به تاکید و توجه‌اش بر جنبه انسانی جنگ و سال‌های دفاع مقدس گفت: به اعتقاد من بستری که درام در آن خلق می‌شود هر چقدر پرتنش‌تر باشد درام جذاب‌تر خواهد بود. و جنگ و دفاع مقدس  بستر خوبی برای شکل‌گیری درام ایجاد می‌کند و با نگاهی به فیلم‌هایی موفقی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم در بستر جنگ جهانی ساخته شده‌اند به تاثیر این بستر در  شکل‌گیری یک درام قدرتمند پی می‌بریم.

سهیلی  با اشاره به اهمیتی که حضور لعیا زنگنه در این فیلم داشت بیان کرد: تعاملی که با خانم زنگنه در ساخت فیلم داشتیم بسیار تاثیرگذار بود و ایشان همیشه با ایده و پیشنهاد سر صحنه حاضر می‌شدند و تمام انرژی خودشان را می‌گذاشتند و این اتفاق و تعامل نه تنها بین من و خانم زنگنه بلکه بین تمام افراد گروه ما وجود داشت و فکر می‌کنم این فیلم را به معنای واقعی می‌توان یک فیلم گروهی دانست.

لعیا زنگنه بازیگر اصلی فیلم نیز  در شرح دلایل این همکاری عنوان کرد: من در وهله اول به دو دلیل اصلی این کار را پذیرفتم. اول متن و فیلمنامه اثر بود که پیش از ملاقات کارگردان آن را خواندم و خیلی خوشم آمد و دلیل دوم هم خود آقای امیر اطهر سهیلی بود. وقتی ایشان را ملاقات کردم دیدم که پیش از آنکه کارگردان خوبی باشند یک انسان خوب هستند

وی ادامه داد: انگیزه شخصی خودم این بود که مسئله زن، همواره و بدور از هر گونه شعار زدگی برای من خیلی خاص بوده است زیرا معتقدم این زنان هستند که در میانه جنگ میان دو فرد پادرمیانی و دعوت به تعقل و درایت می‌کنند و من به عنوان یک زن و یک مادر معتقدم این وظیفه ماست که باید یادبگیریم و با  سبک زندگیمان یاد بدهیم

زنگنه در پایان بیان کرد: اگر همواره یادمان باشد و با خودمان تکرار کنیم که عشق و رابطه بر دو عنصر استوار است که اولینش احترام و حرمت است، نسبت به یکدیگر رواداری بیشتری خواهیم داشت چرا که مسئولیت و احترام نشانه انسان بودن، عاشقی و بندگی است و زندگی اساساً جنگ نیست  بلکه برای فهمیدن یکدیگر است.