به گزارش صبا، دن گیلروی همسر شلی دووال از سال ۱۹۸۹ به هالیوود ریپورتر می‌گوید دووال در منزلش در ایالت تگزاس و در خواب جان سپرده است: «همسر و دوست عزیز، مهربان و شگفت‌انگیزم ما را ترک کرد. این اواخر خیلی درد کشید، حالا آزاد است. شلی زیبا، پرواز کن.»

دووال با فیلم‌های کلاسیک دهه ۱۹۷۰ از جمله هفت فیلم «رابرت آلتمن» که او را در هیوستن ایالت تگزاس کشف کرد به شهرت رسید. اولین فیلم او «مک‌کیب و خانم میلر» در سال ۱۹۷۱ بود و در سال‌های بعد در «سارقانی مثل ما»، «نش‌ویل»، «بوفالو بیل و بومیان» و «سه زن» دیده شد.

دووال با این حال بیشتر با «تلالو» [درخشش] به کارگردانی استنلی کوبریک و بازی جک نیکلسون شناخته می‌شود. فیلمبرداری آن فیلم سیزده ماه طول کشید و کوبریک بنا بر گزارش‌های غیررسمی، صحنه تعقیب و گریز با چوب بیسبال را ۱۲۷ بار ضبط کرد.

دووال در سال ۱۹۸۱ به نشریه «پیپل» گفته بود کوبریک او را «۱۲ ساعت در روز به گریه می‌انداخت.» او اضافه کرده بود: «اگر می‌خواهید درد بکشید و اسمش را هنر بگذارید بفرمایید، اما با من نه.» او در سال ۱۹۸۰ برای فیلم «درخشش» جایزه «تمشک طلایی» بدترین بازیگر زن را دریافت کرد اما بنیان‌گذاران این جایزه پس از ۴۰ سال به اشتباه خود معترف شدند و این جایزه را پس گرفتند.

دووال چند دهه از مکان‌های عمومی دوری گزید اما در سال ۲۰۱۶ به «دکتر فیل» (Dr. Phil) گفت «بسیار بیمار» است و باید از سلامت روان خود مراقبت کند.

نشر اول: ۳۰نما