به گزارش خبرنگار سینما صبا، از نقش ریچارد یکم در درام تاریخی «شیر در زمستان» تا فیلم «آخرین جلسه با فروید»، آنتونی هاپکینز بزرگ در بیش از ۷۵ فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخته است اما همگی وی را به دلیل نقش ضدقهرمان هانیبال لکتر در فیلم ترسناک و روانشناختی «سکوت بره‌ها» در سال ۱۹۹۱ می‌شناسند.. پلک نزدن به هنگام نگاه کردن به کلاریس، مسخره کردن لهجه وی و صدایی که بعد از جویدن گوشت الکی به گوش می‌رسید، جودی فاستر،هنرپیشه ی دیگر فیلم را از حضور هاپکینز  در پشت صحنه ترسانده بود. این نقش تا حدی تاثیرگذار بود که شریک زندگی‌اش پس از به نقش درآمدن لکتر، از وی جدا شد چون‌ نمی‌توانست هاپکینز را از هانیبال جدا کند.
او در این فیلم تنها با حضور ۲۴ دقیقه و ۵۲ ثانیه بر روی پرده نقره‌ای،اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به ارمغان آورد و دومین اسکارش برای برای فیلم «پدر» در سال ۲۰۲۰ بود که برای نخستین بار به مسن‌ترین بازیگر اهدا می‌شد.
آنتونی هاپکینز که در سال ۱۹۹۱ مقام شوالیه از دریافت کرده بود، بازیگری سرشار از شور و شوق است، هنرمندی‌ست که متعلق به یک ژانر نیست و بیش از هم نسلان خود در ژانرهای گوناگونی بازی کرده است.
یکی از رازهای موفقیتش را باید بازی در ژانر بیوگرافیک و آثاری چون نیکسون، دو پاپ، آخرین جلسه با فروید، یک زندگی و …دانست.
آنچه که بازی او را متمایز می‌کند، اکت‌های به‌جا، میمیک صورت، نگاه و حالت چشمانش است که به خوبی ترس، خشم، قلدری، مهربانی، تنهایی و لطافت را به مخاطب القا می‌کند.
دومین نقش تاثیرگذارش بعد از سکوت بره‌ها، در فیلم پدر است. آنتونی در نقش پدری سالخورده که تصویری خاص از زوال عقل را نشان می‌دهد، در نزد تماشاگران، یکی از بازی‌های میخکوب کننده‌اش را ارائه می‌دهد که بی‌شک بدون‌حضور او، فیلم «پدر»، به شکل یک شاهکار ثبت نمی‌شد.
فرزانه متین