به گزارش صبا، سیدمجتبی حسینی از گزینههای مطرحشده معرفی به عنوان وزیر ارشاد دولت چهاردهم در گفتوگویی ضمن ارائه چشمانداز خود از فعالیت این وزارتخانه به برخی حواشی پاسخ داد.
او در پاسخ به این پرسش که [آقای حسینی بعد از اینکه شما به عنوان گزینه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شدید، حاشیههایی نیز در حوالی شما شکل گرفت؛ از همین منظر میخواستم بپرسم نسبت شما یا حضور شما در این عرصه با جناب حدادعادل چیست؟] گفت: من به عنوان نماینده مدیران ادوار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کارگروه انتخاب وزرای آقای دکتر پزشکیان انتخاب شدم. مقرر شد در جلساتی درباره کیفیت و فرایند و شاخصهای وزیر فرهنگ گفتوگو شود و بعد از تعیین تکلیف این موضوع به مصادیق نیز پرداخته شود. در جلسات اولیه نیز حضور داشتم و کارگروهها تقسیم شده بودند به نمایندگان ادوار، دانشگاهیان و وزرای ادوار و من به عنوان مدیران ادوار وزارتخانه فرهنگ حضور داشتم. تا زمانی که دوستان بزرگوار که در کمیته بودند، اعلام کردند که بنده نامزد وزارت فرهنگ هستم و البته خبر نداشتم که هم از بیرون و هم از دورن کمیته به عنوان نامزد و از طریق ایمیل به آقای دکتر پزشکیان معرفی شدهام. از آنجا که رند عالمسوز را با مصلحتبینی چه کار، تصمیم را واگذار کردم به مشورت با دوستان که آنها با محبت فراوان تکلیف کردند که بهتر است از کمیته انصراف بدهم و به عنوان گزینه خودم را در معرض داوری قرار بدهم. دوستان معتقد بودند که تیپ جوان برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کم داریم و معتقد بودند شما هم جوان هستید و هم میتوانید با تیپهای مختلفی که با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سروکار دارند همراه شوید. بنابراین برحسب امتثال امر دوستان پذیرفتم در معرض داوری قرار بگیرم.
تا آن زمان هیچ صحبتی از آقای حدادعادل نبود. ظاهرا ایشان فقط خبر داشتند که بنده نیز جزء گزینهها هستم. در نهایت بعد از استعفای من جلسات کمیته برگزار شد و در انتها بر حسب امتیازهایی که داده میشد، توانستم جزء پنج گزینه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشم. رئیس کمیته نیز تماس گرفتند که باید برنامهای هم ارائه بدهیم که آماده کردم و به ایشان دادم اما این اتفاق بدون اطلاع بنده رسانهای شد. بعد از معرفی گزینهها آقای حدادعادل که بنده سه سال به عنوان دبیر فرهگستان با ایشان همکار هستم، حمایت کردند و طبیعی است بزرگان دیگری هم که من توفیق شاگردی آنها را داشتم نیز از من حمایت کردند. مثل استاد امیرخانی پدر خوشنویسی ایران، استاد فتحالله مجتبایی، استاد اصغر دادبه، استاد سرکار خانم گلستان و در واقع طیف متنوعی از بزرگان و استادان محبت داشتند و حمایت کردند، بدون آنکه من اطلاع داشته باشم. از سوی دیگر چون قصد نداشتم و ندارم که هیچ تبلیغی داشته باشم و عرصه هنر عرصه حساسی محسوب میشود که باید با تأمل در آن پیش رفت، حضور در عرصه و قدردانی از محبت بزرگان فرهنگ و هنر و دوستان ارزشمند را به بعد از اعلام تصمیم رسمی و مشخص دکتر پزشکیان در مورد وزیر فرهنگ موکول کردم. بنابراین بخشی از سوءبرداشتهایی که پیش آمده به خاطر این باور من و سرعت رسانهها بوده است.
او همچنین در توضیح بیشتر درباره مدرک تحصیلی خود اظهار داشت: نظام دانشگاهی و نظام اداری ما برگرفته از نظام اداری فرانسه است. ما در ایران افرادی داشتیم که مهارتی آموخته بودند اما نه به صورت آکادمیک. از این رو نظام اداری نمیتوانست آنها را بازشناسی کرده و مدرک ارائه دهد. این موضوع باعث شد تا در سال ۱۳۱۰ برای اینکه نظام اداری بتواند این موضوع را حل کند، شورایی در وزارت فرهنگ و معارف آن زمان ایجاد شود تا مهارت را بازشناسی کرده و به ادارات مربوطه معرفی کند که ایشان در رشتهای خاص توانایی دارد. این روند تا پس از انقلاب ادامه داشت. در دوران انقلاب دو شورای ارزشیابی در وزارتخانه علوم و فرهنگ تشکیل شد. من به عنوان یک هنرمند که از سال ۱۳۶۹ هنرجویی خودم را آغاز کرده بودم در سال۱۳۹۰ پرونده ارزشیابی خودم را آماده کردم و به وزارت فرهنگ و ارشاد ارائه کردم.
گفتنی است حسینی دانش آموخته زبان و ادبیات فارسی و هنر است و از جمله سوابق وی می توان به مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، نماینده تام الاختیار وزیر و دبیر شورای ارزیابی هنرمندان، شاعران و نویسندگان کشور، نماینده تام الاختیار وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در کمیسیون فنی و حقوقی شورای عالی میراث فرهنگی کشور، عضو هیات امنای مجمع کتابخانه های بزرگ کشور (مکتب)، عضو کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران شورای عالی انقلاب فرهنگی، مدیرعامل و عضو هیات مدیره کتابخانه و موزه ملی ملک و …. اشاره کرد.
مدرس تاریخ هنرهای کتاب آرایی ایران، مشاور طرح پژوهش و نشر نفایس هنری آستان قدس رضوی، مشاور گروه هنر و معماری بنیاد دایره المعارف جهان اسلام، عضو شورای سیاستگذاری همایش بین المللی انجمن علمی هنرهای اسلامی دانشگاه تهران و… از جمله سوابق علمی و هنری حسینی به شمار می آید.
او در دولت دوازدهم پس از زندهیاد علی مرادخانی به مدت چهار سال معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود و در ابتدای دولت سیزدهم جای خود را به محمود شالویی داد.
نشر اول: شرق
There are no comments yet