به گزارش صبا، شکیلا سماواتی بازیگر «لاله کبود» گفت: من تقریبا از سال ۹۱ وارد عرصه تئاتر شدم و از سن خیلی کم یعنی از ۱۶ سالگی نقش‌هایی به من سپرده شد که روی صحنه اجرا کردم تا اینکه سال ۹۸ با آقای علیرضا امینی آشنا شدم و ایشان برای فیلم «راند چهارم» بدنبال بازیگری برای نقش مکمل زن بودند و آشنایی من با ایشان نیز به زمان حضورم در ورکشاپ‌هایی که برگزار می‌کردند مربوط بود. به هر حال من برای نقش مورد نظر تست دادم و قبول شدم و اینگونه بود که به سینما معرفی شدم. بعد از آن در سریال «دراکولا» ساخته مهران مدیری و سریال « مگه تمام عمر چند تا بهاره» به کارگردانی سروش صحت کار کردم تا اینکه با آقای کارخانی آشنا شدم و ایشان هم برای فیلم «لاله کبود» دنبال یکی از نقش‌های اصلی می‌گشتند و تست می‌گرفتند. من از طریق دوستانم به ایشان معرفی شدم و تست دادم. البته تست نبود بلکه به نوعی یک مصاحبه بود چون ایشان شیوه کارشان این است که تا روزهای شروع فیلمبرداری فیلمنامه به بازیگر نمی‌دهند که بخوانیم و بر اساس آن تست بدهیم.

او ادامه داد: در نهایت طی چند جلسه که بخشی از آن تست عکس و بخشی گپ و گفت من و کارگردان در مورد نقش و فضای فیلم بود ایشان مرا برای نقش پروا که یک دختر جسور و در واقع بی‌ پروا است انتخاب کردند. این نقش برای من بسیار جذاب بود هم به این علت که در تجربه‌های تئاتری‌ام نقش‌های مشابهی بازی کرده بودم و هم بخاطر نقشی که در فیلم «دختران دریا» داشتم و این فیلم بنا به دلایلی به اکران نرسید و بعد نسخه قاچاق آن بیرون آمد و از آنجایی که آن فیلم را یک فیلم ناکام می‌دیدم سعی داشتم تا در فیلم «لاله کبود» خودم را بهتر به نقش نزدیک کنم.

این بازیگر گفت: می‌توانم بگویم که نقشم در این فیلم اصلا به من نزدیک نبود چون من به شدت یک کاراکتر برونگرا و اور اکت هستم. من در این کاراکتر یک نوع درون‌گرایی همراه با خشم و عصیان دیدم. البته از نظر عصیانگری دقیقا به من شباهت زیادی داشت. من همینطور از متدهای بازیگری که در این چند سال آموخته بودم استفاده کردم و سعی کردم خودم را به نوعی به نقش نزدیک کنم و آنچه که در فیلم می‌بینید شکل بگیرد.

او درباره همکاری با مهرشاد کارخانی در «لاله کبود» گفت: آقای کارخانی بسیار اهل دیالوگ و گپ و گفت است و این برای من بازیگر خیلی خوشایند است. به خصوص که من تجربه کارگردانی هم دارم و کار کردن با برخی از کارگردان‌ها ممکن است برایم سخت باشد. اما ارتباط گرفتن با آقای کارخانی بر اساس همان گپ و گفت‌هایی که وجود داشت راحت بود. آقای کارخانی طی روند شکل‌گیری نقش نیز خیلی درباره فضای فیلم و قرار گرفتن این کاراکترها در چنین فضایی به من کمک کرد. ایشان فیلمنامه را روزهای نزدیک به فیلمبرداری یک بار برای ما خواند و با اطلاعاتی که به بازیگر می‌داد با شناختی که از فضای کار داشت در روند اجرای نقش کمک می‌کرد.

سماواتی گفت: از صمیم قلبم از مخاطبان دعوت می‌کنم که به دیدن این فیلم بیایند چون این فیلم علی رغم اینکه ممکن است برای مخاطب خاص در نظر گرفته شده باشد، فیلمی بسیار صمیمی و روان است. برایش خیلی زحمت کشیده شده و یک تیم بسیار همدل و خوب در کنار هم بودند تا این فیلم ساخته شود و حال که فیلم به اکران رسیده امیدوارم که مخاطب از آن حمایت کند. به مخاطبی که این فیلم را انتخاب می‌کند نوید فیلمی متفاوت، پر از تصاویر زیبا در سکوت و سکون را می‌دهم که اگر اغراق نباشد می‌توان آن را نزدیک به سینمای دو هنرمند فقید سهراب شهید ثالث و یا عباس کیارستمی دانست. در انتها می‌خواهم از آقای کارخانی تشکر کنم که به من اعتماد کردند و خوشحالم افتخار این را داشتم که در فیلم «لاله کبود» با ایشان همکاری کنم.

نشر اول: روزنامه صبا/ مریم عظیمی