امیرطاها سلکی در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر صبا درباره این اثر گفت: آنچه که همیشه برای من جذاب بوده موضوعات مربوط به حوزه روانشناسی است. یعنی فکر می کنم یک ارتباط قوی میان هنر و روانشناسی وجود دارد و می‌شود از این طریق این رشته، آثار زیادی را خلق کرد.

سلکی درباره عنوان این اثر بیان کرد: «رگتیچ» بالعکس شده کلمه چیتگر هست و دلیل انتخاب این اسم را زمانی که مخاطب با اثر مواجه شود، متوجه خواهد شد.

وی افزود: به عنوان یک دانشجو و کسی که در ابتدای مسیر حرفه‌ای خود قرار دارد، مواجه شدن با یک سری از چالش‌ها دشوارتر خواهد بود، چراکه تجربه کافی برای پیدا کردن راه حل های مختلف وجود ندارد. به همین دلیل گروه ما در همه زمینه‌ها یکدیگر را همراهی کرده و هم دلی خاصی میان اعضا وجود دارد. مشکلات زمانی، مالی و برخی مسائل دیگر باعث می‌شود که ما به جای پیاده کردن ایده‌های صد در صدی خود، بسیاری از اوقات به دنبال جایگزین کردن باشیم.

سلکی در خصوص میزان استقبال مخاطبان از تئاتر عنوان کرد: من سال گذشته در یک سالن تئاتر کار می کردم و چیزی که متوجه شدم این است که استقبال مخاطبان از کارهای کمدی چندین برابر درام های خانوادگی است. متاسفانه بسیاری از هنرمندان به سلیقه مردم خط اشتباهی داده‌اند. یک اثر کمدی ممتاز می‌تواند دارای ویژگی‌های درخشانی باشد اما گاهی شاهد تئاترهای کمدی هستیم که باعث نزول سلیقه مخاطب شده و آثاری بسیار ضعیف و بی محتوا هستند. خوشبختانه ما نظرات بسیار مثبتی را از سوی مردمی که به تماشای «رگتیچ» نشستند دریافت کردیم و این نمایش موفق شده است با مردم ارتباط بگیرد.

این کارگردان درباره ویژگی‌های نمایش «رگتیچ» بیان داشت: «رگتیچ» متعلق به یک سبک نیست. ما در نورپردازی، لباس ها، دکور و… تلاش کردیم تا متفاوت عمل کنیم و مخاطب با دیدن اثر متوجه این مسئله خواهد شد. فضای ذهن قهرمان اثر(سعید) آشفته است و ما این آشفته بودن را به مخاطب القا می کنیم. علاوه بر آن، تعلیق‌های بسیاری در داستان و قصه این اثر وجود دارد که باعث می شود مخاطب تا آخرین لحظه درگیر تماشای کار باشد.

سلکی در خصوص وضعیت فعلی تئاتر در کشور نیز گفت: احساس می کنم با توجه به آثار زیادی که به تازگی بر روی صحنه رفته است، نیروهای جدید و جوانی وارد این عرصه شده‌اند که خلاقیت زیادی را همراه خود دارد، اما محدودیت‌هایی که گاهی اوقات اعمال می‌شود باعث بسته شدن فضا و اذهان هنرمندان می شود. علاوه براین، همانطور که گفتم خط دادن اشتباه به سلیقه مخاطب باعث شده است بسیاری از آثار متفاوت و خلاقانه دیده نشود. گروه ما هدف و افق چند ساله‌ای دارد و در سال‌های پیش رو در تلاش هستیم تا آثار خوب و قابل تاملی را روانه صحنه کنیم.

وی در خصوص اهمیت تئاتر به عنوان بستری برای رشد تفکر در مخاطب یادآور شد: قطعا تئاتر یکی از هنرهایی است که باعث می شود مخاطب فکر کند و در قبال این تفکر رشد پیدا کند. اما آنقدر که باید از این هنر استفاده نمی شود. در «رگتیچ»، ما موضوعات روانشناسی از قبیل «سایه یونگ» را مطرح می‌کنیم که از جمله موضوعاتی است که بسیاری از مردم با آن آشنایی ندارند و تا کنون با سایه خود مواجه نشدند و مقوله شناخت سایه قطعا باعث رشد شخصیت ما خواهد شد.

سلکی در پایان گفت: ما در نمایش «رگتیچ» تلاش کردیم که خلاق عمل کرده و حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشیم و در نهایت یک اثر خوب و قابل قبول را روی صحنه ببریم. به نظر من «رگتیچ» جای تفکر بسیار زیادی دارد و موضوعی را بیان می‌کند که تک تک ما امکان برقراری ارتباط با آن را داریم.

محمدعرفان صدیقیان