به گزارش خبرنگار تئاتر صبا، حمید دشتی، مترجم نمایشنامه «ساعت ملاقات» گفت: نمایشنامه «ساعت ملاقات» در سال ۲۰۲۱ به نگارش درآمده است و درباره پدر و دختری است که به ملاقات یکدیگر آمده‌اند و پدر به بیماری آلزایمر مبتلا بوده و قصه در دوران کرونا می‌گذرد.

وی ادامه داد: من حدود یک دهه است که مشغول ترجمه آثار نمایشی هستم و تاکنون آثار مختلفی را ترجمه کرده‌ام. فرانک مک گینس نمایشنامه نویس این اثر در ایران چندان شناخته شده نیست. به طور کلی تئاتر ایرلند دارای چند شاخه از جمله تئاتر ملی‌گرا، تئاتر کشاورزی و روستایی، تئاتر ضد مذهب بوده و این موارد در آثار این نویسنده و بسیاری دیگر از نمایشنامه نویسان معاصر ایرلندی قابل مشاهده است.

دشتی افزود: من به عنوان مترجم اثر، مواجه شخصی با بیماری آلزایمر داشته ‌ام و شکل آن مانند این است که هر روز عزیزی را از دست می‌دهیم و هر روز این این موضوع تکرار می‌شود. آثار مک گینس دارای تم تکرار شونده‌ای بوده که آن حضور فرد خارجی است که به افراد محلی نقصان‌ها را نشان می‌دهد و دختر در این نمایشنامه دارای چنین ویژگی است.

محمدحسن خدایی، منتقد تئاتر نیز گفت: تئاتر باعث شد که اجتماعی از انسان‌ها دور یکدیگر جمع شوند. هر نمایشنامه‌ای ضرورت ترجمه آن به نکته‌ «اینجا اکنونی» باز می‌گردد. نمایشنامه «ساعت ملاقات» مبتنی بر دوره اضطرار است. همچنین این نمایشنامه دارای پیوندی با وضعیت معاصر است.

وی یادآور شد: «ساعت ملاقات» به رابطه پدر و دختری از طریق یک بروکراسی خاص می‌پردازد به طوری که در هفته تنها یک ساعت می‌توانند یکدیگر را ملاقات کنند. نمایشنامه وضعیت انسان مدرن درباره مقوله هویت اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دهد. در نمایشنامه پدر به لحاظ هویت اجتماعی، حافظه خود را از دست داده است. حافظه مبتنی بر آرشیو است و دولت‌ها آن را به دلیل محافظه کاری حفط می‌کنند در حالی که خاطره امری نابهنگام است.

خدایی خاطر نشان کرد: بزرگترین موضوع در این نمایشنامه این است که هویت اجتماعی پدر دچار اختلال شده و تنها ارتباط او با خاطرات از مجرای دخترش است. تنها چیزی که در نمایشنامه پدر و دختر را به هم ارتباط می‌دهد، موضوع آواز خواندن و مادر است. از طریق احضار مادر این خانواده دوباره کنار یکدیگر جمع می‌شوند.

این منتقد ابراز داشت: نمایشنامه وضعیتی را دارا بوده که در نقاطی از آن می‌توان به آن متصل شد اما در برخی مواقع نیز مسائلی را مطرح می‌کند که ممکن است برای یک ایرانی مسئله نباشد. باید فکر کرد که پس از دوران کرونا تئاتر چگونه قرار است به فرم خود فکر کند. این نمایشنامه اهمیت پدیده‌ای همچون زندگی روزمره را یادآور می‌شود.

رضا آشفته میزبان این نشست و منتقد تئاتر نیز گفت: این نمایشنامه در شبکه‌های مدرن درام قرار می‌گیرد. «ساعت ملاقات» به معنای مرسوم یک تراژدی نیست اما در عین حال یک مسئله جدی را مطرح می‌کند. ما با درامی مواجه هستیم که در آن انسان معاصر ترسیم شده است. این متن بسیار به موقع ترجمه شده و این قابلیت را دارد که اگر به صحنه بیاید تاثیر خود را روی مخاطب خواهد داشت.

وی اضافه کرد: در دوران پست‌مدرن با خلط مباحث، سبک‌ها و ژانرها مواجه هستیم و بستر ظاهری این قصه، فضایی واقع گرایانه دارد. در این اثر دو مسئله وجود دارد که با ساحت فانتزی در ارتباط است. اولین مورد آن بیماری آلزایمر است که باعث خیال انگیزی متن شده است. در گفتارهای این نمایشنامه حالت غیرواقعی وجود دارد که ارتباطی با واقعه بیرونی ندارد و پیش از این هم نویسندگانی بوده‌اند که برپایه گفتار و موقعیت، درام‌های خود را شکل داده‌اند و نمونه ایرانی آن علیرضا نادری است. آشفته یادآور شد: نویسنده به شکلی دقیق یک مسئله فردی همچون آلزایمر را به بیماری جمعی مانند کرونا گره زده است و در هم تنیدگی این دو مسئله، باعث تبدیل موضوع به امری فراگیر شده است و نشانگر تیزهوشی نویسنده‌ای است که می‌تواند نسبت درستی با درام خود برقرار کند. مک گینس درامی خلق کرده است که مخاطب می‌تواند نسبت‌های زمانی و مکانی عصر خود را در آن پیدا کند و به گونه‌ای شمایل آینه تمام نمای بشری است. خصوصا آنکه انسان ایرانی، وضعیت کرونا را به دلیل مسائل داخلی و تحریم‌ها با شدت بیشتری تجربه کرده است.

آشفته با بیان اینکه متاسفانه در تمام این چهار سال نمایشنامه‌ای جدی درباره کرونا در کشور نوشته نشده است، افزود: از این بابت دچار کمبود هستیم، چراکه نیاز است تا مشکلات در پی این بیماری در قالب یک اثر نمایشی مطرح شود. ایرلند کشور کوچکی اما پر مسئله‌ای است و به همین دلیل عموما نویسنده‌های این منطقه به دنبال افشاگری هستند.

آشفته درباره نمایشنامه «ساعت ملاقات» ادامه داد: این اثر متن کوتاه و ساده‌ای است و زمان نمایش بیش از یک ساعت نخواهد بود. همچنین زبان آن بسیار ساده و به حالت دیالوگ‌های محاوره‌ای بین دو شخصیت است. در این نمایشنامه حس لامسه نقش مهمی دارد و به علت بیماری کرونا مغفول مانده و موجب ایجاد بحران شده است. مک گینس درنهایت توانسته تا درامی درگیر کننده خلق کند.