به گزارش خبرنگار سینما صبا، بیست و یک سال از آن روزها گذشته. شاید دقیق‌تر بشود ۲۲ سال. یعنی از اسکار ۲۰۰۳ تا اسکار ۲۰۲۵ که پیش روی ماست. امروز بعد از آن که شورای صنفی نمایش اعلام کرد که قرارداد پخش «رکسانا» بسته شده، ناگهان یک خیزش رسانه‌ای برای فیلم آخر آقای شهبازی دوست‌داشتنی شروع شد. خب مساله این است که فیلم هنوز روی پرده نرفته و در فهرست اعلام شده اکران ۱۵ شهریور هم نیست. طبق قواعد اسکار فیلم‌هایی که برای اسکار معرفی می‌شوند باید نهایتا تا ۹ مهر در کشور مبدا اکران شده باشند. یادمان می‌آید که برای بعضی فیلم‌ها، یک اکران داخلی در یک شهرستان هم به عنوان اکران در کشور مبدا لحاظ شده بود. چیزی شبیه دور زدن قانون اسکار…
امیدواریم که برای پرویز شهبازی اتفاق خوبی رخ بدهد و او به سینمای ایران برگردد. باور داریم که او از لایق‌ترین فیلمسازان ما برای جهانی‌شدن است. چندین و چند مستند خوب داریم که می‌توانند نماینده ایران باشند. فیلم خوب «در آغوش درخت» را هم داریم که حضور و موفقیت جهانی هم داشته. اما به‌شدت دوست داریم «رکسانا» همان فیلمی باشد که باید.
یادمان باشد که معرفی به اسکار، صرفا یک مرحله است اما انتخاب درست شانس موفقیت سینمای ایران را افزایش می‌دهد. یک نکته مهم دیگر این است که به‌جز پخش فیلم و پخش‌کننده جهانی، سایر رقبای خارجی‌زبان هر سال هم مهم‌اند، وگرنه از سینمای ما فیلم‌های مجید مجیدی شش بار به آکادمی معرفی شده‌اند و فقط یک بار [بچه‌های آسمان] توانست نامزد اسکار شود و فیلم‌های بهتر او، موفقیتی به دست نیاوردند.

«رُکسانا» نخستین نمایش جهانی خود را در بخش مسابقه سی و ششمین جشنواره معتبر فیلم توکیو تجربه کرد و در نهایت جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره را برای یسنا میرطهماسب به ارمغان آورد. فیلم در چند جشنولره دیگر هم شرکت کرده است.

این جدیدترین ساخته پرویز شهبازی پس از فیلم‌های سینمایی «طلا»، «مالاریا»، «دربند»، «عیار ۱۴»، «نفس عمیق»، «نجوا» و «مسافر جنوب» است که در آن بازیگرانی چون یسنا میرطهماسب، مهسا اکبرآبادی و مائده طهماسبی ایفای نقش کرده‌اند.

برای نود و هفتمین دوره جوایز اسکار که ۱۲ اسفندماه امسال برگزار خواهد شد، لازم است که فیلم‌های بخش غیرانگلیسی در یک زمانی مشخص به مدت هفت روز در کشور مبدأ اکران عمومی شوند که این بازه در ایران از ۱۱ آبان سال ۱۴۰۲ تا نهم مهرماه سال ۱۴۰۳ را دربرمی‌گیرد.