به گزارش صبا، «اتفاقات عجیب ۱۶ سالگی» نمایشی به کارگردانی داود زارع و نرگس اصغری مرداد و شهریور امسال در سالن گلستان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روی صحنه بود. در این نمایش دختری در جشن تولد ۱۶ سالگی خود متوجه می‌شود که افراد حاضر در میهمانی‌اش با وجود ظاهر خوشحال و راضی با مشکلات بسیاری در زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند. این موضوع باعث ایجاد همدلی بیشتر در بین آنان می‌شود.
نرگس اصغری یکی از دو کارگردان این اثر گفت: در زمینه تئاتر، قشر نوجوان‌ بسیار مورد غفلت واقع شده است. یعنی بچه‌های نوجوان نه جایی برای آموزش درست دارند نه جایی که بتوانند تعامل با یکدیگر و کار گروهی را تمرین و تجربه کنند. از آن مهم‌تر جایی را ندارند که بروند و تئاتر ببینند، تئاتری که مختص سن آنها باشد. خب تئاتر کودک دیگر برای آنها جذابیتی ندارد چرا که دغدغه آنها نیست و تئاتر بزرگسال نیز از نظر موضوعی گاهی حتی مناسب سن نوجوانان نیست اما گزینه‌ای دیگری موجود نیست. بنابراین ما در این کار دو جنبه را در نظر داریم یکی اینکه با هنرجویان خودمان که نوجوان هستند یک نمایش نوجوان تولید کنیم که هم روی خود این هنرجویان تاثیر بگذارد و مهارت‌های بازیگری، کارگردانی و کار گروهی را تجربه کنند و هم اثری که تولید می‌شود مناسب مخاطب نوجوان باشد. در طول روزهای اجرا حداقل نیمی از سالن توسط نوجوانان پر شد، برای ما بسیار خوشایند بود که بچه‌های ۱۴ تا ۱۸ ساله با هم قرار بگذارند، بیایند و تئاتری که مختص دغدغه‌های خود آنهاست را ببینند.
او ادامه داد: بچه‌های ما امروز بسیار جهانی شده‌اند و فراتر از مرزها فکر می‌کنند و ما تلاش می‌کنیم به این بلندپروازی‌هایشان و افکاری که دارند بها بدهیم. گاهی در حین کار بچه‌ها نقدها و نظراتی در مورد متن، کارگردانی، تبلیغات و غیره دارند و تقریبا در همه موارد همواره صاحب نظر هستند. ما سعی می‌کنیم در گروهی که داریم راه را باز کنیم و اجازه بدهیم که این نوجوانان بخشی از کار را بر اساس توانایی‌هایشان بر عهده بگیرند و محیط را باز کنیم تا بچه‌ها بتوانند فرا مرزی فکر کنند و کارهایی که فکر می‌کنند در توانشان هست حتی به شکل مختصر انجام دهند.

نرگس اصغری در ادامه اظهار داشت: من همیشه تلاش کرده‌ام که کودک درونم را زنده نگه دارم. از طرفی ما یک دختر نوجوان داریم و تلاش می‌کنیم همپای دخترمان وارد فضاهایی که برای نوجوانان دوست داشتنی است شویم. مثلا من اولین بار چندین سال پیش از طریق دخترم با اتاق فرار و کافه مافیا آشنا شدم، توجه به اینکه چه فیلم‌هایی را دوست دارد چه موسیقی گوش می‌دهد و همین همراهی با فرزند خودم باعث شده تا بتوانم با نوجوانان نیز همراه شوم و نوجوانان نیز آرام آرام شما را در فضای خودشان می‌پذیرند و زمانی که خیلی دوستانه نه از موضع یک مربی و یا با نگاه از بالا به آنها نزدیک شوید هم با شما درد دل می‌کنند و هم حرفتان را گوش می‌کنند.

او گفت: من نوجوانان را تشویق می‌کنم که نه صرفاً در مرکز ما بلکه هر جایی که خودشان احساس خوبی دارند آموزش تئاتر  ببینند و فعالیت کنند. چرا که تئاتر می‌تواند خیلی به آنها کمک کند و تجربیاتی را که شاید در زندگی نتوانند به دست بیاورند اینجا در تئاتر به دست خواهند آورد و برای بسیاری از نیازهایشان در تئاتر با خواندن، نوشتن و تعامل با هم‌سالانشان پاسخی خواهند یافت. این‌ها چیزهای مثبتی است که نوجوانان ما به آن نیاز دارند. ما از معدود گروه‌هایی هستیم که داریم با نوجوانان و برای نوجوانان کار می‌کنیم بنابراین از مخاطبانمان می‌خواهم همراهمان باشند، کار دیگری در دست تولید داریم که با همین هنرجویان روی صحنه خواهد رفت که از منظر و به شکل دیگری و با یک متن مکتوب کار خواهد شد. و امیدوارم مخاطبان همچنان این گروه تئاتری را دنبال کنند و بدانند که ما با عشق برایشان کار می‌کنیم.

نشر اول: روزنامه صبا – مریم عظیمی