به گزارش خبرنگار سینما صبا، مهدی برق زدگان تهیه‌کننده و کارگردان انیمیشن «آن سوی ابرها» (تولید مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی) معتقد است به دلیل عدم تخصیص بودجه مناسب در تولید انیمیشن، این سینما با کمبود و مشکلاتی مواجه است. کارگردان انیمیشن «بر فرار ابرها» که جایزه بهترین فیلم سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان را دیشب و در اختتامیه این رویداد دریافت کرد در این گفتگو از شرایط تولید این فیلم و اکران آن در جشنواره صحبت کرده است.

***«بر فراز ابرها» به جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان راه یافت و در این دوره برنده پروانه زرین بهترین پویانمایی این دوره از جشنواره شد. از حس و حال جشنواره بگویید…

جشنواره بسیار خوب و متنوعی بود برای بنده. امیدوارم که بتوانم همکاری‌ام را هم با مرکز ادامه دهم هم فیلم‌های جدیدتری را برای جشنواره‌های سال آینده برسانیم، دوست‌های جدیدی پیدا کردم، کارهای باارزشی دیدم، سعی کردم برای کار خودم هم لینک‌های جدیدی پیدا کنم، فرصت‌های شغلی جدیدی هم ایجاد شد. جشنواره فضای کاملا حرفه‌ای و البته دوستانه‌ای داشت؛ از اینکه در این جشنواره حضور داشتم احساس رضایت دارم و خوشحالم.

***از فضای «بر فرار ابرها» صحبت کنید. قصه این انیمیشن چیست؟

این انیمیشن با دیدگاه کودکانه است که می‌گوید همه چیز را بر اساس تئوری‌ها و کتاب خواندن و این قبیل فعالیت‌ها نمی‌توان تجربه کرد؛ زندگی را خیلی وقت‌ها باید فیزیکال تجربه کرد و اینکه در این تجربه، انسان آسیب ببیند و مجروح شود یا خساراتی را متحمل شود، اجتناب‌ناپذیر است اما ارزشش را دارد. احساس کردم اینکه فقط پای تلویزیون بنشینیم، فقط پای کتاب بنشینیم و سعی کنیم این گونه  پیشرفت کرده و زندگی کنیم، بین فضای کودک خیلی زیاد شده؛ مخصوصا در بازی‌های کامپیوتری، مطالعات کامپیوتری، اینترنتی. حقیقتا دیگر ما نمی‌بینیم که بچه‌ها در کوچه دور هم جمع شوند و بازی کنند و به صورت فیزیکال خیلی چیزها را تجربه کنند که آسیب‌هایی را هم به دنبال دارد ولی خب کی هست که از اجتماع در مسیر رشدش آسیب ندیده باشد؟

***پس مخاطب این انیمیشن گروه سنی کودک و نوجوان است یا بزرگسال را هم در بر می‌گیرد؟

من نحوه روایت این انیمیشن جوری است که نکاتی را برای بزرگسال هم دارد. این انیمیشن دارد موفقیت‌های جدیدی در مقیاس‌های بین المللی کسب می‌کند و در جشنواره‌هایی فرستاده می‌شود که خیلی بُعد کودکانه ندارند و مخاطب این انیمیشن، بزرگسالان هم هستند.

***چه بازخوردهایی گرفتید؟

با آقای بهرام عظیمی داور جشنواره و آقای روانبخش صادقی اساتید حوزه انیمیشن کشور که صحبت می‌کردم، هر دو از روایت و کیفیت این انیمیشن راضی بودند. در کل این پروژه، پروژه خیلی کوچکی برای ما بود که بنده در دو و نیم ماه آن را ساختم. امیدوارم در آینده بتوانم پروژه‌های بزرگ‌تر و حرفه‌ای‌تری را آغاز کنیم، طوری که مثلا یک سال روی یک پروژه کوتاه کار کنیم و تمام ظرفیت‌ها و تخصص‌ها را در یک کار منعکس کنیم. ما به انیمیشن‌های خیلی بزرگ‌تری احتیاج داریم و خوشبختانه هم بنده هم سایر هنرمندان پتانسیل آن را داریم اما با توجه به سیستم و شرایطی که وجود دارد، پروژه‌ها لوباجت می‌شود و به همین دلیل ما هم مجبوریم یک مقدار پروژه‌ها را کوچک ببینیم. همین موضوع وقتی برای همه اتفاق می‌افتد، انیمیشن کشور ما پروژه‌های کیفی زیادی را از دست می‌دهد.

***همکاری با مرکز گسترش به عنوان یکی از جدی‌ترین مراکز تولید انیمیشن‌های هنری چطور بود؟

من با نهادهای دیگر هم کار کردم ولی مرکز شرایط خیلی بهتری را برای فیلمسازها فراهم کرده و خوش‌قول‌تر از بقیه سازمان‌هاست. در کل به نظر من مرکز یکی از حرفه‌ای‌ترین نهادهایی است که روی تولید و عرضه انیمیشن کوتاه مانور می‌دهد و امیدوارم تلاش‌های این دوستان بتواند گره‌های بزرگی را از این صنعت باز کند. من مشکل خاصی با مرکز نداشتم، شرایط همکاری مساعد بود، اما این تلاش‌ها و این بودجه برای سینمای انیمیشن کافی نیست. تشکر می‌کنم از تلاش همه مسئولان در این زمینه اما سینمای انیمیشن ایران توانایی‌های بسیاری دارد که با این بودجه‌ها، همه این ظرفیت دیده نمی‌شود.

***از چه لحاظ می‌گویید کافی نیست؟

حمایت انواع مختلفی دارد و اول از همه مشکل هزینه‌هاست و بودجه‌هایی که تصویب می‌شود. من با خیلی از کشورها همزمان کار می‌کنم، برای من که از این طریق ارتزاق می‌کنم، اگر با پروژه‌های خارجی همکاری کنم، به صرفه‌تر است، در واقع اگر وارد بازار آزاد انیمیشن بشوم خیلی به صرفه‌تر است تا بازارهای دولتی. خیلی از هنرمندان کشور ما هم این رویه را در پیش گرفتند ‌و این باعث می‌شود که روی انیمیشن رسمی و ملی کشور ما خیلی مانور داده نشود، بسیاری از هنرمندان این حوزه با توجه به بودجه‌ای که در اختیارشان است، سعی می‌کنند خیلی زود کار را جمع کنند و صد درصد توان و انگیزه و تخصص آن‌ها در این پروژه‌ها نمود پیدا نمی‌کند. این موضوع به یکی از دغدغه‌های خودم و آینده هنری‌ام تبدیل شده و یکی از مسائل مهم کشورمان است.

گفتگو: فاطمه سعید