به گزارش صبا، رمان «یک نفس تا نگاهت» داستانی است با مضمون زندگی امام حسن عسکری (ع) و تلاش شیعیان ایشان برای اجرای رهنمودهای ایشان و سعی در تقرب به امام معصوم و درک حضرتش.
داستان با محوریت جوانی به نام هامون و در ایران و شهر ری آغاز میشود. هامون پسر عطار مشهور ری است که امین امام حسن عسکری (ع) و هماهنگکننده نمایندگان و امینان او در شهرهای مختلف ایران است. هامون به واسطه پدر با زندگی مخفیانه شیعیان امام زمانه خود آشنا میشود و شرح دلدادگی پدر به امام و نوع مواجهه او با ایشان و فرامین ایشان را فرامیگیرد. روزگار اما در نهایت او را راهی سامرا و کاخ خلیفه میکند تا به زعم خود بتواند به امام نزدیکتر باشد. فرجام او اما زندان و در نهایت وصال با امام و خاندانش و… است.
«یک نفس تا نگاهت» رمانی است با گونه نگارشی تاریخی مذهبی. رمانی پر تعلیق و آکنده از صحنههای گریز و فرار و نیز شرح زندگی و زیست مخفیانه شیعیان امام یازدهم در میان عمال خلیفه وقت. جوانی قهرمان داستان یعنی هامون در کنار جسارت هایش که در قالب موجودیت ذهنی و روانی او روایت میشود نیز به شیرینی داستان افزوده است.
«یک نفس تا نگاهت» در تمام روایت داستانی خود سعی کرده از مرثیهسرایی و توصیفات احساسی و هیجانی دور باشد و در مقابل صحنه و موقعیتی را ترسیم میکند تا مخاطبش خود را به عینه در جغرافیای رویداد داستان کشف کند. در شهر ری و در ایام زیست و پس زیست عبدالعظیم حسنی. در بازارهایی که آکنده از گوش و چشم خبیثان و جاسوسان است و تعریفی از زندگی و زیست مومنانه در یک خانواده کوچک.
رمان همچنین تلاشی ستودنی در به تصویر کشیدن منظومه فکری یک جوان در شناخت و دلدادگی به امام زمان خود دارد. تلاشی که سعی کرده از شعارزدگی دور و نزدیک به واقعیت اقتضای داستاننویسی باشد و از این منظر کارکرد خود را جدای از داستان مبدل به یک اثر تربیتی کرده است.
رمان «حاء مشدّد» با موضوع زندگانی حکیمه خاتون (س) و حدیثه خاتون (س) داستانی است از روزهای پر التهاب زندگانی امام حسن عسکری علیه السلام و امامت امام زمان (عج) .
حاء مشدّد از چند منظر برای مخاطب خود حرفهای تازهای دارد. نخست اینکه این داستان روایتی از زندگی و زمانه دو امامی را طرح میکند که در میان مردم آنطور که باید و شاید درباره زندگی ایشان شناخت حاصل نشده است. این به معنای آن است که اسماعیلی زاویه دید خود را در این داستان هوشمندانه انتخاب کرده است و سعی کرده با پردازش داستانی این رویداد، فصلی تازه در بازخوانی از این دوران بازگشایی کند.
نکته قابل توجه دیگر در این داستان فضاسازی و شخصیتپردازی داستانی آن است که نویسنده به خوبی از عهده آن برآمده است. با وجود اینکه نویسنده این داستان بلند ترجیح داده است تا زبان روایی خود را در این داستان زبانی امروزی و نه تاریخی انتخاب کند، اما صحنهپردازیهایش برای روایت داستان و نیز توصیفهای او از شخصیتهایی که در استخدام داستان خود در آورده است به خوبی مقصود او از روایت داستانی را برآورده کرده است. صحنههای مواجهه اهل بیت امام (ع) با سربازان جور، توصیف ظاهر و خوی آنها و در نهایت رفتار آنها در زمره همین بخشها هستند.
حاء مشدّد با چنین استفادهای از عناصر کلامی و روایی رمانی است که میتواند به واسطه موضوع و شیوه روایی بکر و جذاب خود برای تمامی کسانی که در دل داستان به انتظار کشف نکاتی ظریف از دل تاریخ و آشنایی با سیره زندگی اهل بیت هستند، اتفاقاتی تازه را رقم بزند و لطائف و دقایقی شیرین را برای آنها به ارمغان بیاورد.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است