به گزارش خبرنگار سینما صبا، در سال ۲۰۱۸ یک سیاه‌پوست توسط پلیس در یکی از خیابان‌های شیکاگو کشته شد. از طریق تدوین ترکیبی از تصاویر ضبط شده از تصاویر نظارتی و امنیتی و همچنین دوربین‌های لباس پلیس‌ها، رویداد و عواقب آن بازسازی می‌‌شود تا با توجیهات بیهوده، درگیری‌ها و تلاش‌هایی برای اجتناب از سرزنش روبه‌رو شویم. بیل موریسون در جستجوی حقیقت، یک تحقیق سیاسی دلخراش انجام می‌دهد.
افتتاحیه فیلم کوتاه بیل موریسون «حادثه» بی‌صدا است. فیلم امنیتی بخشی از یک خیابان شیکاگو را نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد یک بعد از ظهر معمولی تابستانی باشد. چند نفر از پیاده رو عبور می‌کنند، یک مرغ دریایی از جلوی دوربین عبور می‌کند، یک ماشین پلیس در گوشه‌ای بیکار است. ناگهان نما تغییر می‌کند و صدا می‌آید. صحنه جدید بسیار آشناست: افسران پلیس یک غیرنظامی سیاه‌پوست را به ضرب گلوله کشته‌اند.
هاریث (اسنوپ) آگوستوس کار خود را در آرایشگاه پایین خیابان ترک کرده بود که توسط یک افسر پلیس شیکاگو مورد اصابت گلوله قرار گرفت. مستند موریسون لحظات پایانی زندگی او و اقدامات و واکنش‌های پلیس و همسایه‌هایی را که در زمان وقوع آن در آنجا بودند، به تصویر می‌کشد. این فیلم با استفاده از فیلم دوربین پلیس‌ها برای ایجاد یک ضبط چند وجهی از تیراندازی، همراه با متن ساده روی صفحه، یک مستند قوی از مرگ یک مرد و بحران مداوم خشونت پلیس است.
تیراندازی در «حادثه» به تیراندازی نیروهای پلیس در شیکاگو نزدیک است. در سال ۲۰۱۴، افسر جیسون ون دایک، لاکوان مک دونالد هفده ساله را کشت. یک روزنامه.نگار برای دسترسی به فیلم دوربین نصب‌شده در لباس پلیس‌ها شکایت کرد تا بتواند ادعای ون دایک مبنی بر اینکه او در دفاع از خود عمل کرده است، آشکار کرد. یک عنصر قابل توجه و نگران‌کننده از «حادثه» زمانی رخ می‌دهد که می‌بینیم افسران پلیس بلافاصله شروع به توصیف تیراندازی برای یکدیگر می‌کنند. روایتی که با آنچه روی نوار می‌بینیم در تضاد است.
برای بیل موریسون، این ماجرا در نقطه اصلی فیلم است: «با ایجاد دسترسی عمومی به این فیلم، تغییری در رفتار پلیس اتفاق می‌افتد. پلیس‌ها همه در حال اجرا هستند. آن‌ها می‌دانند که جلوی دوربین هستند و بعدها قرار است دوربین را بررسی کنند و روایتی برای اثبات اعمال خود می‌سازند.»
«حادثه» نشان می‌دهد که چگونه افسران وقتی یک قتل پلیس روی نوار ضبط می.شود واکنش نشان می‌دهند. مجموعه‌ای از فیلم‌های دوربین‌های نظارتی و دوربین‌های افسران پلیس، نگاهی خام به تیراندازی حارث آگوستوس در سال ۲۰۱۸ و تلاش‌های فوری برای شکل دادن به داستان ارائه می‌دهد.
بیل موریسون در شیکاگو، ایلینوی، ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد. او کارگردان و تدوینگر است که برای داوسون سیتی: زمان یخ زده (۲۰۱۶)، سیل بزرگ (۲۰۱۳)، سرودهای معدنچیان (۲۰۱۱)، جرقه وجود (۲۰۱۰)، نور فرا می‌خواند (۲۰۰۴) و دکازیا (۲۰۰۲) شناخته شده است.  داوسون سیتی: زمان یخ زده (۲۰۱۶) برنده جایزه منتخب منتقدان برای خلاقانه.ترین مستند شد و از سوی انجمن منتقدان فیلم بوستون به عنوان بهترین مستند سال ۲۰۱۷ معرفی شد. سیل بزرگ (۲۰۱۳) برنده جایزه نبوغ اسمیتسونین در سال ۲۰۱۴ برای تحقیقات تاریخی شد. در سال ۲۰۱۳، دکازیا (۲۰۰۲) اولین فیلم قرن بیست و یکم بود که در فهرست ملی ثبت فیلم کتابخانه کنگره قرار گرفت. بیل موریسون در آثارش اغلب مواد آرشیوی کمیاب را با موسیقی معاصر ترکیب می‌کنند. هنر مستندسازی او با بیش از ۳۰ عنوان فیلم‌ در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ در موزه هنر مدرن (نیویورک) مورد تقدیر قرار گرفت.