به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی، نقد و بررسی فیلم «شهسوار» در هشتمین قسمت از برنامه اکران، با حضور «حسین نمازی» کارگردان این اثر و به میزبانی «روزبه رحیمی نژاد» و «احسان طهماسبی» منتقد و نویسنده از اکران مدیا پخش شد.
حسین نمازی در این برنامه با اشاره به شکل گیری قصه فیلم شهسوار اظهار کرد: این فیلم در ۳۶ جلسه فیلمبرداری تولید شد. انتخاب بازیگر سختترین بخش تولید یک فیلم است و شما باید از گزینههای موجود استفاده کنید و در نهایت از بازیگران راضی بودم.
وی ادامه داد: جشنواره فیلم فجر هیچ وقت روی خوشی به من نشان نداد. «آپاندیس» را اصلا به جشنواره راه ندادند اما آن فیلم در جشنوارههای مختلف بینالمللی جایزه گرفت و بسیاری این نقد را به فجر داشتند که چرا فیلم را نپذیرفتند. در «شادروان» بازیگران بسیار خوب بودند اما هیچکدام را کاندید نکردند و «شهسوار» را نیز اصلا ندیدند. این در حالی است که این فیلم پس از «تمساح خونی» بیشترین استقبال را در جشنواره داشت.
این کارگردان توضیح داد: شاکله جشنواره فجر به شکل و شمایلی است که مناسباتش با دیگر جشنوارهها متفاوت است. همان سال که آپاندیس را در جشنواره داشتم تهیه کنندهای را دیدم که تلاش میکرد فیلمش وارد جشنواره شود و او در قرارداد با نهاد سازنده تعهد داده بود که فیلم به جشنواره برود در غیراینصورت از رقم تولید کم میشود. این اتفاق موجب میشود آدمها برای اینکه فیلمشان در جشنواره باشد هرکاری کنند. فشارهای بیرونی به جشنواره فیلم فجر باعث میشود قضاوت درستی در این رویداد صورت نگیرد.
نمازی افزود: مسئله من این است که جشنواره فیلم فجر اثری را که بخنداند، جدی نمیگیرد. چند فیلم کمدی را سراغ داریم که در جشنواره دیده شده است؟ کدام فیلم خوب طنز ما در جشنواره دیده شده است؟ اگر کمدی ژانر نیست اعلام کنید که در سینما نباید باشد. چطور وقتی بحث رونق جشنواره است تاکید میکنند که این فیلم ها در جشنواره باشد اما از جوایز بینصیب هستند.
احسان طهماسبی منتقد و نویسنده نیز در این برنامه اظهار کرد: کمدی به قدری گسترده است که از ژانر میتواند به لحن تبدیل شود. در «شهسوار» هم همین اتفاق رخ داده و اصرار بازیگران به اینکه فیلم اجتماعی است، اشتباه است. همینطور اصرار مخاطبان که این اثر نیز طنز است، درست نیست.
وی با بیان اینکه لحن طنز به فیلم سوار است ادامه داد: برخورد فیلم و فیلمساز با مخاطب با احترام و از جنس بازگو کردن قصه گفتاری است و این اتفاق حقیقی و منطق با زندگی است و این امتیاز «شهسوار» است. بین دو فیلم اخیر کارگردان فیلم (شهسوار و شادروان) شباهت وجود دارد.
نمازی در این باره گفت: همه فیلمهای من براساس اتفاقات واقعی تولید شده است. وقتی شادروان را تولید میکردم اتفاقی که برای پدربزرگم افتاد در ذهنم بود و قرار بود شادروان ۲ را بسازیم اما احساس کردم این اتفاق رخ ندهد و به «شهسوار» رسیدیم.
طهماسبی یادآور شد: بسیاری از اتفاقاتی که در دل فیلمی رخ می دهد که در خانواده های اطراف شهر است حرمت خانواده را می تواند زیر سوال ببرد و در دو فیلم حسین نمازی، پدر خانواده بیکارکرد و خنثی است و حسین نمازی خودش را در معرض قضاوت قرار میدهد.
نمازی با بیان اینکه گاه برداشت اشتباه از فیلم میشود یادآور شد: زمانی که پدر دلخوش می شود اتفاقات خوب در فیلم رخ میدهد. در جایگاه پدر در فیلم «شهسوار» تمرکز ویژهای شده و آدمها در این فیلم خاکستری هستند. به صفر و ۱۰۰ نگاه کردن اعتقاد ندارم و معتقدم نگاهمان به درام این است که افراد یا فرشته و یا نقطه مقابل آن هستند و بهخصوص این در فیلمهای سفارشی بیشتر دیده میشود.
روزبه رحیمینژاد هم در این باره گفت: خانواده صرفا فقیر الزاما فقر فرنگی ندارد و از طبقات متمول گاه قویتر هستند.
طهماسبی تاکید کرد: حسین نمازی در «شهسوار» خود را در معرض رویکردی میگذارد که میداند حاصلش نه فروش ویژه است، نه نگاه منتقدان را جلب میکند و نه به رویکردی جهانشمول ختم میشود و برخورد کارگردان با فقر جالب است.
نمازی با بیان اینکه فروش در اختیار فیلم هایی است که صرفا میآیند که بخندانند گفت: روحیات من اینگونه است که دوست دارم زندگی واقعی را بسازم. در تلخترین لحظات هم لحظات شیرین وجود دارد. تا زمانی که به مدل خود در کمدی صرف نرسم نمیتوانم سراغ کمدیهای مرسوم بروم. از نظر خودم «شهسوار» یک فیلم اجتماعی شیرین و جنس خنده این فیلم متفاوت است.
طهماسبی یادآور شد: فیلم طنز موقعیت کم ندارد و مسئله مخفی کردن یک جنازه و تضاد نسلها یک موقعیت کمدی است. «شهسوار» اشاره دارد که خانواده از هم گسستنی نیست که ارزشمند است هرچند که پایان این فیلم را دوست ندارم و احساس میکنم کارگردان در رودربایستی مخاطب و پخشکنندگان مانده است و پایان بندی شادوران معقولتر است.
نمازی یادآور شد: جواد عزتی فیلم را دید و پیشنهاد داد فیلم با رقص به پایان برسد و دیدم حرف درست است و رقص را به آخر منتقل کردیم و راکوردها کمی بهم ریخت اما این نسخه بهتر است. پاشنه آشیل دنیا امید است و امید درباره مردم ما از بین رفته و احساس می کردم باید فیلمی بسازم که امیدبخش باشد و از این رو پایانبندی اینگونه طراحی شد. قرار نیست چرخ را از نو اختراع کنم و فیلم به فیلم برای من تجربه بوده و از ۱۵ سالگی با تجربه فیلم ساختم و امروز هم امتحان میکنم و فیلم به فیلم خودم را اصلاح میکنم و «شهسوار» هم برای من مدرسه بوده است.
در بخش فیلم کوتاه نیز میثم بیدقی کارگردان فیلم «اسم تو» نیز با بیان اینکه فیلم را در سه روز فیلمبرداری کردیم توضیح داد: وقتی قرار شد با موضوع جنگ فیلم بسازیم به سمت و سویی رفتم که آن را بشناسم. سالها در کنار کارگردانانی بودم که فیلم جنگی می ساختند اما احساس میکردم رفتن به دل اتفاق را نمیشناسم اما روابط و درام را می شناسم و جنگ را به عنوان بستر داستان درنظر گرفتم.
همچنین فیلم بیچارگان نیز در این برنامه به بهانه پخش از اکران مدیا مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
There are no comments yet