به گزارش صبا، پروژه «تار و تاریخ» پروژه‌ای فرهنگی هنری است که به دنبال معرفی میراث ملموس ایران از طریق موسیقی و با محوریت ساز تار است. این پروژه از چند سال پیش فعالیت خود را آغاز کرده و تا کنون موزیک‌ویدیوهای بسیاری را در نقاط مختلف ایران ضبط و پخش کرده است.

در نشست صمیمانه عوامل پروژه «تار و تاریخ» میدیا فرج‌نژاد آهنگساز و طراح این پروژه، احمد میرمعصومی مسئول نشر بین‌المللی و مدیریت توسعه این پروژه، یاسر یگانه مدیر رسانه و مرتضی حاج محمدی کارگردان این پروژه حضور داشتند.

همچنین از میان هنرمندانی که تا کنون در «تار و تاریخ» اجرا داشته‌اند، چهره‌هایی مانند؛ حمیدرضا ترکاش، بهمن جهانسوز، صبا مرتضی نژاد، مریم پوروحید، هیوا ملکی، میلاد پولادی، نبیل یوسف شریداوی، جعفر قاضی عسگر و رسول آزادوار در این نشست حضور داشتند.

از نکات جالب این نشست، حضور سیدرضا طباطبایی خواننده پیشکسوت اصفهانی بود که برای حضور در جمع اهالی تار و تاریخ خود را به این نشست رسانده بود.

در ابتدای این نشست صمیمانه، میدیا فرج نژاد آهنگساز و طراح پروژه «تار و تاریخ» در صحبت‌هایش گفت: بزرگترین دستاورد این پروژه، سختی‌هایی بود که همه ما تحمل کردیم. مسیری که طی کردیم، پر از دشواری‌ها و مسافت‌های طولانی بود، و این در نهایت به نتیجه‌ای که امروز داریم رسید.

او ادامه داد: خانم ملکی با من چهار ساعت و اندی کوهنوردی کرد، خانم مرتضی‌نژاد قلعه بابک را فتح کرد، آقای ترکاش در عرض ۴۸ ساعت ۳۵۰۰ کیلومتر رانندگی کرد، و آقای جهانسوز در سیستان و بلوچستان حتی مورد حمله قاچاقچیان قرار گرفت. تمام این‌ها نشان می‌دهند که در این مسیر چقدر همه ما فداکاری کردیم تا بتوانیم این پروژه را پیش ببریم.

فرج‌نژاد تاکید کرد: در اینجا باید اعلام کنم که مجموعه تار و تاریخ ۳ و ۴ به صورت جهانی منتشر شده‌اند. این مجموعه‌ها شامل ۱۰ قطعه از سومین و چهارمین مجموعه تار و تاریخ هستند که اکنون به همت دوستان عزیزم، احمد میرمعصومی منتشر شده است.

سخنران بعدی این مراسم، احمدمیرمعصومی مسئول نشر بین‌المللی و مدیر توسعه این پروژه بود. میرمعصومی در صحبت‌هایش گفت: هدف پروژه تار و تاریخ بسیار گسترده است و شاید بیان همه‌ی آن در این مقال نگنجد، اما سعی می‌کنم چند نکته اصلی را مطرح کنم.

او ادامه داد:‌ امروزه با صنعتی شدن بسیاری از حوزه‌ها در دنیا مواجهیم، و یکی از مهم‌ترین این حوزه‌ها، صنعت گردشگری است. گردشگری به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین و پُرپتانسیل‌ترین صنایع دنیا برای جذب درآمد و تولید ناخالص داخلی، در کانون توجه بسیاری از کشورهای جهان قرار دارد. کشورهایی که توانسته‌اند از این صنعت بهره‌برداری کنند، موفق به کسب درآمدهای کلانی شده‌اند و از این طریق، بر توسعه و رفاه مردم خود تأثیرگذار بوده‌اند. اما نکته مهم این است که صنعتی شدن به ما کمک می‌کند تا ظرفیت‌های نهفته در هر حوزه را بهتر شناسایی و از آن بهره‌برداری کنیم.

میرمعصومی تاکید کرد: یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی صنعت گردشگری، توانایی تلفیق آن با صنایع هنری است. گردشگری و هنر، به‌ویژه موسیقی، از جمله صنایعی هستند که در کنار یکدیگر، ظرفیت‌های خارق‌العاده‌ای را به وجود می‌آورند. در نمایشگاه‌ها و رویدادهای مختلف، همواره می‌بینیم که محصولات موسیقیایی برای معرفی اماکن تاریخی و فرهنگی به کار می‌روند. این تلفیق، هم به معرفی بهتر اماکن کمک می‌کند و هم فرهنگ و هنر یک کشور را به دنیا معرفی می‌کند.

این ناشر موسیقی گفت: پروژه‌ی تار و تاریخ تلاش دارد موسیقی را با اماکن تاریخی و فرهنگی کمتر دیده‌شده ترکیب کند. این پروژه نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با استفاده از موسیقی، جاذبه‌های تاریخی و طبیعی را به شکلی جدید و جذاب به مخاطبان معرفی کرد. شاید بسیاری از این اماکن کمتر شناخته شده‌اند، اما این پروژه به‌خوبی توانسته آن‌ها را به مردم معرفی کند. این دستاورد مهمی است که باید از آن یاد کنیم.

میرمعصومی تاکید کرد: یکی دیگر از جنبه‌های مهم پروژه، معرفی استعدادهای جوان است. همان‌طور که می‌دانید، در ایران هنرمندان جوان زیادی وجود دارند که استعدادهای بی‌نظیری دارند، اما شاید کمتر به آن‌ها توجه شده باشد. این پروژه تلاش کرده تا این هنرمندان را کشف و معرفی کند.

او ادامه داد:‌ در مراحل آینده، هدف ما این است که پروژه تار و تاریخ به‌طور گسترده‌تری در سطح بین‌المللی معرفی شود و همکاری‌های فرامرزی با هنرمندان از کشورهای مختلف داشته باشیم. این پروژه در حال حاضر بیشتر در فاز داخلی است، اما امیدواریم که به زودی بتوانیم گام‌های بزرگتری برداریم و همکاری‌های بین‌المللی بیشتری با هنرمندان سراسر دنیا داشته باشیم.

در بخش دیگری از این نشست، سیدرضا طباطبایی خواننده پیشکسوت اصفهانی دقایقی درباره پروژه تار و تاریخ صحبت کرد. او پس از ایراد صحبت‌هایش، چند بیتی آواز خواند که نشان از قدرت و صلابت اجرای این خواننده در کهن سالی بود.