مهدیه مالکی/صبا: کاوه سجادی حسینی، کارگردان، نویسنده و تهیه کننده فیلم سینمایی «نبودنت» درباره علت ساخت این فیلم سینمایی گفت: «نبودنت» در راستای دو فیلم قبلی‌ام «شب بیرون» و «بوفالو» با زاویه دید متفاوت به موضوع مهاجرت می پردازد که سه گانه مهاجرت را شکل می دهد ولی نگاه فیلم «نبودنت» بر خانواده افرادی است که قصد مهاجرت دارند. «نبودنت» بخشی از زندگی مرضیه که همسرش مهاجرت کرده و همسایه اش که پسرش مهاجرت کرده را به تصویر می کشد.

وی درباره علت علاقه‌مندی به ساخت فیلم‌هایی با موضوع آسیب‌های مهاجرت تصریح کرد: این نگاه من متاثر از سینمای اروپا و فیلمسازانی همچون «برادران داردن» و فیلم‌های «سکوت لرنا» و «رزتا» است که سوژه آنها مهاجرین هستند. ضمن اینکه بسیاری از افراد در کشورهای کمتر توسعه یافته برای زندگی بهتر قصد مهاجرت به کشورهای پیشرفته را دارند که این تصمیم گاهی موجب فروپاشی و شکست در عرصه های مختلف زندگی می‌شود. البته قصه‌های دیگری نیز با موضوع مهاجرت از زاویه‌های متفاوت در دست دارم که احتمالا در آینده آنها را خواهم ساخت که لوکیشن یکی از این فیلم ها کشور ترکیه است که اتفاقات روشن مهاجرت را به تصویر می کشد.

این کارگردان در پاسخ به این پرسش که رویکرد شما به عنوان عضوی از تیم نویسندگان چقدر در فیلمنامه نهایی تاثیرگذار بوده؟ یادآور شد: معمولا فیلمنامه های من به صورت تیم ورک نوشته می شود، به عبارتی فیلمنامه براساس طرحی که خودم در ذهن دارم نوشته می‌شود ولی در این فیلم ایده اصلی برای صادق خوشحال بود که با مشورت هم فیلمنامه را نوشتیم. فیلمنامه به سلیقه من نزدیک تر بود چون با فکر من سکانس بندی و دیالوگ نویسی می شد یعنی اگر من عضو تیم نویسندگی نبودم احتمالا داستان شکل دیگری به خود می گرفت.

وی درباره چالش های ساخت این فیلم سینمایی به عنوان تهیه کننده و کارگردان گفت: یکی از چالش ها در زمان درخواست پروانه ساخت رخ داد که فیلمنامه طبق صحبت هایی که با دوستان وزارت ارشاد صورت گرفت تایید شد و پیشنهاد دادند که ساخت فیلم را شروع کنیم و ما نیز به توصیه آنها فیلمبرداری را آغاز کردیم ولی دو نفراز اعضای شورای پروانه ساخت درباره شروع فیلمبرداری قبل از صدور پروانه ساخت معترض شدند و فیلمنامه را از پروانه ساخت بیرون کشیدند. در نهایت دریافت پروانه نمایش سینمایی آن یک سال به طول انجامید ولی روح الله سهرابی فیلم را دید و به لطف ایشان پروانه نمایش فیلم صادر شد.

سجادی حسینی ادامه داد: به خاطر مشغول بودن یکی از بازیگران در پروژه دیگری مجبور بودیم رج بازیگر بزنیم که دکوپاژ کردن سکانس های پراکنده در کل فیلم برای من سخت بود و چالش دیگر لنز گریم سحردولت شاهی بود که عفونت چشم های ایشان را در پی داشت و ما مجبور شدیم مابقی فیلم را بدون لنز فیلم برداری کنیم البته سعی کردیم در تصحیح رنگ اصلاح شود ولی همین امر موجب استرس من شد و چالش دیگر عدم همراهی بازیگران اصلی فیلم در اکران خصوصی به خاطر مشغولیت کاری بود که همین امر در تبلیغات و گیشه فیلم تاثیرگذار بود، چالش دیگری نداشتیم چون مهندس سعید مهربخش سرمایه گذار فیلم، بسیار همراه بودند.

این کارگردان و تهیه کننده فیلم های سینمایی درباره انتخاب بازیگران تصریح کرد: مثل هر فیلم دیگری برای هر کاراکتر چند کاندیدا داشتیم ولی سحر دولت شاهی، امیرآقایی و آزاده صمدی جزو کاندیده‌های اصلی نقش هایشان بودند و تقریبا انتخاب های دیگر نیز به اولویت هایم نزدیک بود.

وی تاکید کرد: من از بازی همه بازیگران راضی هستم چون همه بهترین بازی هایشان را در این فیلم داشتند و در جشنواره فیلم فجر سال گذشته نیز نامزد بهترین بازیگری بودند.

سجادی حسینی درباره وضعیت فیلم «نبودنت» در گیشه با بیان اینکه فیلم های اجتماعی در کماست گفت: این فیلم نیز همچون دیگر فیلم‌های اجتماعی به دلیل عدم حمایت سازمان ها و مسئولین از فیلم های اجتماعی و رغبت مردم به فیلم های کمدی از گیشه خوبی برخوردار نیست.

وی با بیان اینکه در حال ساخت یک فیلم کمدی است افزود: فیلمسازان اجتماعی یا باید بیکار بمانند یا برای ادامه بقا و غم نان تغییر رویکرد داده و فیلم کمدی بسازند البته فیلم کمدی من متفاوت از فیلم‌های کمدی مرسوم دارای فیلمنامه‌ و بازیگران قوی و فاقد شوخی های سطحی با رویکرد اجتماعی است، در واقع فیلم کمدی با موضوع عمیق اجتماعی است.

سجادی حسینی درباره راهکارهایی برای تقویت ژانر اجتماعی و اقبال مجدد مردم به این نوع فیلم، یادآور شد: فیلم اجتماعی چون بیان کننده معضلات اجتماعی و نگاه انقادی است به سختی پروانه ساخت دریافت می‌کند چون وزارت ارشاد اقبالی برای ساخت این نوع فیلم ها ندارد و همین امر باعث می‌شود فیلم های اجتماعی انتقادی عمیق، برای دریافت پروانه ساخت به فیلم های سطحی بی بو و بی مزه تنزل یابد، مردم نیز باهوش هستند و حتی با رنگ‌آمیزی کردن فیلم ها با بازیگران سوپراستار تن به دیدن چنین فیلم‌هایی نمی دهند.

وی با اشاره به اینکه برخی گمان می کنند فیلم های اجتماعی سیاه نمایی است در حالی که واقع گرایی است افزود: مهمترین کمک مسئولین، سهولت دریافت پروانه ساخت برای فیلم‌های اجتماعی است چون فیلم ساز اجتماعی همچون میکروسپی است که معضلات را بزرگ می کند تا آن بیماری به راحتی دیده شود و اگر ساخت فیلم های اجتماعی اصیل راحت تر شود مطمئنا همچون گذشته مورد اقبال مخاطب نیز قرارخواهد گرفت.

سجادی حسینی در ادامه افزود: تکراری بودن ژانر ملودارام موجب شده مخاطب از تماشای چنین فیلم هایی خسته شود و ترکیب ژانر اجتماعی با ژانرهای دیگر موجب استقبال مردم به تماشای فیلم های اجتماعی می‌شود.