به گزارش صبا، نیما بحریه جهرمی کارگردان نمایش «ذبیح» که از ۴ دی ساعت ۱۸:۳۰ در تماشاخانه صحنه آبی  روی صحنه رفته است ، درباره روند شکل‌گیری این اثر نمایشی گفت: مدت‌ها بود که به دنبال فرصت بودم تا بتوانم تئاتری روی صحنه ببرم، البته پیش از این بازیگری روی صحنه را تجربه کرده بودم. از شهریور این امر برایم جدی‌تر شد و برای شروع با چندین نفر مشورت کردم. در زمان نه چندان زیاد فرصتی مهیا شد که به طور رسمی کار را شروع کنم. پس از صحبت‌های اولیه و انتخاب نمایشنامه به سراغ تمرین‌ها رفتیم و از اوایل مهرماه رسماً «ذبیح» شکل‌ گرفت.

این کارگردان درباره انتخاب این نمایشنامه برای اجرا به خبرنگار صبا توضیح داد: نمایشنامه «ذبیح» را سه سال پیش خواندم و همان دوران بود که تصمیم گرفتم که در اولین فرصت این نمایشنامه را اجرا کنم. این نمایشنامه متن یک تراژدی حقیقی است و نقطه قوت آن ایرانی بودن اثر است، چرا که در سال‌های اخیر علیرغم تلاش برخی عزیزان متون ایرانی، چه قدیمی و چه معاصر، درحال فراموش شدن است. این نمایش علاوه بر نشان دادن واقعیت موجود در جامعه، مخاطب با کاراکترها نیز همزاد پنداری می‌کند و گمان می‌کند که کسی شبیه این شخصیت را در اطرافیانش دیده است. همان اوایل مهر که درگیر انتخاب نمایشنامه بودم، به سرعت ذهنم قولی که به خودم داده بودم را یادآوری کرد. من مضمون کلی این نمایشنامه را به‌خاطر داشتم اما اسمش را اصلا! کل کتابخانه‌ام را یکبار تورق کردم تا بالاخره «ذبیح» را پیدا کردم و تمام نمایشنامه های دیگر از نظرم محو شد. از همینجا باز هم از خانم صبوره رنگرز، نویسنده این اثر، قدردانی می‌کنم.

او درباره موضوع و مضمون نمایش یادآور شد: اگر بخواهم این نمایش را در عبارتی خلاصه کنم، این عبارت «اهمیت خانواده» است. خانواده است که در کودکی بنیان اصلی ما را شکل می‌دهد و حتی به آن ضربه می‌زند که این روزها با عنوان تروما مطرح می‌شود. اما اگر جزئی‌تر به مسئله نگاه کنیم مادی‌گرایی و در تکاپوی مال و ثروت بودن نیز به وضوح قابل مشاهده است. این نمایشنامه یک نزاع خانوادگی که ظاهر آن خیرخواهی اما در پشت پرده مادیات دیده می‌شود را  نشان می‌دهد، نزاعی که در یک سردخانه کشتارگاه به مرور شکل می‌گیرد آن هم بر سر اتهام قتل پدر!

بحریه جهرمی درباره ویژگی‌های نمایش«ذبیح»گفت: بستگی دارد که ویژگی نمایش از نظر شما چه معنی شود. یک زمان داستان متصور است، زمانی میزانسن‌های عجیب و غریب و … . اما از نظر من ویژگی این نمایش «پیچیدگی در عین سادگی‌ست». شاید مخاطب با اثر بسیار پیچیده و با زرق و برق زیاد مواجه نشود اما اگر داستان، میزانسن، صحنه، بازی‌ها و… را در کنار یکدیگر بگذارد و توجه کند، هنگام خروج از سالن هر کسی برداشت متفاوتی خواهد داشت و این جذابیت بالایی برای من دارد. استاد سمندریان هم فرموده بودند که بعد از اتمام نمایش اگر در ذهن مخاطب نتیجه‌گیری شروع شد، آن نمایش درست است.

 این کارگردان ضمن اشاره به اینکه تمرینات این نمایش حدود سه ماه به طول انجامید، درباره میزان وفاداریش به متن در اجرا متذکر شد: ما به متن اصلی وفادار بودیم فقط برای از ریتم نیفتادن نمایش و هم اجرای بهتر، یک سری از دیالوگ‌ها را حذف کردیم و یا بخشی از آن‌ها را تغییر جزئی دادیم. اما این تغییرات به روایت اصلی ضربه‌ای وارد نکرد و حتی جذاب‌تر هم شد. منتها در بخش میزانسن با تغییرات کلی‌تر و بیشتری همراه بودیم.

او در پایان سخنان خود تأکید کرد: متاسفانه در وضعیت کنونی تئاتر، در شرایطی هستیم که «نام» بیش از «اثر» مشتری دارد. کسانی هم از این آب گل آلود ماهی می‌گیرند و برای استفاده از نامشان قیمت تعیین می‌کنند. جدای از این تئاتر به سمتی دارد می‌رود که هر چقدر شوخی و طنز در آن استفاده شود مخاطب بیشتری جذب می‌شود و این درست نیست. امیدوارم که «اثر» مهم واقع شود و همه علی‌الخصوص فعالان این عرصه، برای مخاطب بیشتر خود را در این جریانات قرار ندهند. در نهایت از بازیگرانم و عوامل این کار که باعث شدند کالبدی برای این متن شکل بگیرد بسیار تشکر می‌کنم. از تمام عزیزان دعوت می‌کنم که به تماشای این اثر بنشینید و لذت ببرید.

عوامل نمایش «ذبیح  که ساعت ۱۹ به صحنه می‌رود، عبارتند از  مجری طرح: هادی رحمانی، بازیگران: مهدی دشتی، ماهور شیدایی‌فرد، بیتا اکبری، حسین شینی‌جعفری، هانیه میرلوحی، مشاور کارگردان: مسعود رشیدی،مدیر صحنه و ساخت دکور: میلاد مولا، طراحی و اجرای گریم: بیتا اکبری، آهنگساز: کوروش خدیوی، عکاس: حوریه قاسمی،طراح صحنه، نور و حرکت: نیما بحریه جهرمی، طراح پوستر: جواد یعقوبی زاده و مشاور رسانه: درسا بخشندگی.