به گزارش صبا، آصف ابراهیمی درباره روند شکل گیری آثار نمایشگاه جدیدش گفت:«آغاز ساخت مجسمه های من به سال ۱۳۸۰ بر می گردد  که در ابتدابه صورت رئال و بامتریال های گچ و گِل رُس وسیمان در ابعاد دو متر وبیشتر، فیگور انسان، اسب و پرنده به صورت پروژه ای و سفارشی اجرا می‌کردم .اما پس از آشنایی با استاد احمد طالبی و به توصیه ایشان، به محضراستاد جعفر نجیبی رفتم که مشق مجسمه به صورت تکنیکی انجام دهم ومبانی و اصول پایه ای مجسمه با متریال جوش و خمیر روسی و…. را آموختم. پس از دوسال تلاش بی وقفه، حاصل کار نمایشگاهی شد که خواهید دید. در این نمایشگاه من ۵۰ مجسمه را به نمایش خواهم گذارد که با برنز،پاپیه ماشه و فوم برد ساخته شده اند. »

این هنرمند مجسمه ساز درباره  مضمون و درون مایه مجسمه های خود افزود:« علاقه شخصی من به فیگور و انسان و مواجهه آن با محیط پیرامون ودغدغه هایی است که انسان به صورت روزمره با آنها در گیر است. منظورخلأهایی  است که در روابط انسانی و اجتماعی با آن رو به رو و دست به گریبان است ،حفره های پنهانی که در درونش با هر بر خورد ناخودآگاه درمقابل فردی دیگر ایجاد می شود و از آن می گذرد .زخم‌هایی که در روحش اثر بخشی فراوان دارد و در ژرفای زیستن خود ،گاهی پنهان و گاهی آشکارمی شود.من در مواجه با این مفاهیم، از طریق ترکیب بندی و پیچیدگی فرم ها،تلاش کردم تا آن خلأهای  انسانی را با زبان فرم به بیننده نشان دهم . این که  تا چه حدّ در بیان این رویکرد موفق بوده ام، به نظر و نگاه بیننده بستگی دارد .»

ابراهیمی در جمع بندی نگاه خود به کارش تصریح کرد:« مجسمه‌های من بازتابی از روابط پیچیده میان زن و مرد است؛ آینه‌ ای از خلأهایی که در درون خود نمی‌شناسند اما در زندگی دیگری جستجو می‌کنند. این آثار نه تنها زبانِ سکوتِ ناآگاهی از خویشتن را روایت می‌کنند؛ بلکه تلاطم‌ها و آشوب‌هایی را به تصویر می‌کشند که از این ناآگاهی زاده می‌شوند. هرمجسمه، تصویری از هم‌زیستی دو انسان است که به جای پر کردن شکاف‌های درونی، زخم‌هایی نو بر یکدیگر می‌زنند. این مجموعه، دعوتی است برای تأمل؛ نگاهی عمیق‌تر به خویشتن، پیش از آن‌که وارد زندگی دیگری شویم.»

در متن بیانیه این نمایشگاه به قلم مهدی امام‌بخش می خوانیم: «چیزی بیرون وجود ندارد، اصلاً بیرونی در کار نیست! مجسمه‌ها هم این را فهمیده‌اند ودارند فقط و فقط درباره خودشان حرف می‌زنند و بس. اینگونه است که «چگونگی»، تنها درباره رازی که خودش است می‌اندیشد، رازی گسترده وعمیق همچون جهان؛ اما رازها در حالی‌که دارند از جنون به دنیا می‌آیند این عقل است که با دست‌هایش تلاش می‌کند زنده و بالنده متولد شوند و زیبایی جدیدی به زیبایی‌های پیشین بیفزایند.بدن‌هایی که بدن نیستند طوری در فضا حرکت می‌کنند که به موجوداتی منحصر به خودشان تبدیل شوند، آن‌قدر یگانه که از هر کدام تنها یک نمونه در هستی آفریده شده باشد. آفریده‌هایی که چگونه هست شدن‌شان تمام چیزی است که هستند و لاغیر. مجسمه‌ها درباره چیزی جز خودشان نیستند و برای همین است که می‌توانند برای همه آشنا باشند آشنا با هستی و بودن؛ آشنا با آفرینندگانی که ممکن بود با دستانآنها ساخته شوند. اینجا بیرونی وجود ندارد. مراقب باشید! »

آصف ابراهیمی متولد ۱۳۵۴ است  و سابقه ۳۰ سال  فعالیت در رشته هایطراحی، نقاشی و مجسمه سازی دارد. او  دارنده گواهی نامه درجه یک از سازمان فنی حرفه ای کشور  و از سال ۱۳۸۹ تا ۱۴۰۲ مدرس هنر درآموزشگاه فنی حرفه ای بوده است. کتاب نقاشی های آصف ابراهیمی  باعنوان «تجربه ای متفاوت» سال ۱۳۹۲ از سوی  انتشارات آبان منتشرشد.همچنین تا کنون ده ها نمایشگاه انفرادی و  گروهی  در داخل و درخارج  از جمله در کشورهای آلمان ،قبرس و …برگزار کرده است .

نمایشگاه  مجسمه های آصف ابراهیمی با عنوان «چگونگی»  ساعت ۱۶ جمعه پنجم بهمن افتتاح خواهد شد و تا ۱۶ بهمن  ۱۴۰۳ ادامه خواهدداشت. باغ موزه هنر ایرانی در میدان تجریش خیابان شهید دربندی، خیابان دکتر حسابی واقع شده و ساعت بازدید از این نمایشگاه ۱۰ الی ۱۷ است.