مینا پیروزیان/صبا؛ بعد از چند سال دوری از سینما و طبیعتاً جشنواره فیلم فجر، فرزین محدث با دو فیلم در این رویداد حاضر شده است. جنس بازی‌های او بصورت معمول بر اساس نوعی فانتزی است. ظرافت‌هایی که برای بسیاری از کارهای فانتزی در سینما و تلویزیون ما بسیار مناسب است. امیدواریم حضورش در جشنواره باعث پرکاری بیشتر او شود.

از حضورتان در جشنواره فیلم فجر بگویید؟ 

جشنواره فیلم فجر فارغ از هر نگاهی از مهم‌ترین اتفاق‌های سینمایی کشور است و حضور در این رویداد دارای ویژگی‌های مهمی است. من بعد از حدود ۱۱سال غیبت، با دو فیلم «آنتیک» و «تاکسیدرمی» در این رویداد حضور پیدا کردم.

 از نقشتان در «تاکسیدرمی» و «آنتیک» بگویید؟

داستان فیلم «آنتیک» در اوایل سال ۵۸ می‌گذرد. یک فیلم با ویژگی‌های کمدی موقعیت و یک درام اجتماعی است کاراکتر من جزو افرادی است که در ارگان‌های تازه تاسیس مشغول به کار شده‌اند در حقیقت زوج من و امیر نوروزی یک روند برای رسیدن به یک حقیقتی را طی می‌کنند. در تاکسیدرمی» یک کاراکتر فراواقعی در یک بستر واقعی را بازی می‌کنم. کاراکتری که می‌تواند حدیث نفس باشد

دونقش متفاوت در جشنواره فیلم فجر با دو فضای متفاوت، خودتان را در کدام فضا موفق‌تر می‌دانید؟ 

اینکه در کدام موفق‌تر بودم را باید به زمانی موکل کرد که آثار دیده شوند و مورد قضاوت مردم قرار بگیرند، برای من نقش دارای اهمیت است حال این نقش در بستر درام .شکل می‌گیرد یا کمدی فرقی ندارد. باید برای ارائه آن تمام تلاش را انجام داد بدون در نظر گرفتن آنکه در چه .بستری روایت می‌شود.اصولا بازیگر نباید خود را فقط در یک بخش نگه دارد و احساس کند تواناییش مختص یک بستر است. بازیگر باید روایت گر درست و دقیق نقش باشد.

چه سورپرایزی برای مخاطبین‌تان در جشنواره فیلم فجر با دو نقش متفاوت دارید؟ 

من تلاش کردم بعد از ۷سال دوری از سینما و ۱۱سال دوری از جشنواره فجر، کارهایی را بازی کنم که در آن دست به تجربه جدید و تخیل و خلاقیت بزنم، اصولا معتقدم بازیگر باید همیشه تجربه‌گرا باشد، حتی اگر این تجربه با شکست مواجه شود باز برنده است، به این دلیل که در هنر شکست شروع یک مسیر جدی است.

چه تفاوتی این دو نقش با هم دارند؟ 

در «آنتیک» نقش من و امیر نوروزی در موقعیت شغلی است، با این تفاوت که او عقل‌گرایی بیشتری دارد و نقش من هیجان‌زده عمل می‌کند، و تحت‌تاثیر موقعیت شغلی و تغییر است به نوعی عمل گراییست که بعد از عمل، تازه! اندیشه می‌کند.در «تاکسیدرمی» خب نقش من ذهنی است انگار برای دنیایی دیگر است که در این دنیا به دلایلی بر مجید صالحی کاراکتر اصلی وارد می‌شود.