علیرضا حسینمردی/صبا؛ رابرت اگرز کارگردان صاحب سبک باری دیگر یک اثر متفاوت از داستانی نامآشنا در ژانری پر از کلیشه را ساخته است. فیلمساز آمریکایی اینبار به سراغ بازسازی فیلم صامت «نوسفراتو» Nosferatu به کارگردانی اف.دبلیو. مورنائو رفته و بهزعم انبوهی از منتقدان، محصول جسورانهای را خلق کرده است. بیل اسکارزگارد در نقش کنت اورلاک و لیلی رز دپ در نقش الن هانتر ظاهر شدهاند. مخاطبان حالوهوا و جنبه بصری کار را ستودهاند؛ بااینحال، سوال اینجاست که آیا «نوسفراتو» ۲۰۲۴، ظواهر را فدای باطن کرده است؟
دیوید رونی منتقد هالیوود ریپورتر امتیاز صد از صد را به این اثر داده و در نقد خود مینویسد: «این فیلم یک خلقت مسحورکننده بوده و بهترین تلاقی یک کارگردان با یک قصه است… اگرز یک اتمسفر گیرا را ایجاد کرده و جلوههای بصری در آن واحد، جذاب، منزجرکننده و زیبا هستند… اسکارزگارد نقشآفرینی ترسناکی از اورلاک ارائه داده و این کاراکتر هم مریض است و هم سایه سنگینی دارد… لیلی رز دپ نیز در اینجا توانست هنرنمایی خود را نشان داده و بهخوبی دوگانگی کاراکتر الن را نشان دهد… برای هر نسلی، نسخه خونآشامی از رمان برام استوکر ساخته میشود، اما اگرز یک فیلم خارقالعاده با اصلونسب صد ساله را عرضه کرد است.»
منتقد نشریه هالیوودی همچنین جارین بلشک، فیلمبردار «نوسفراتو» را تحسین کرده و میگوید: «او با مهارت تمام کار خود را انجام داده است… نحوه فیلمبرداری این فیلم، روان و متین بوده و با شرارت خاصی، سایهها و روشنیها و فضای رعبآور، را ایجاد کرده است. کریگ لثروپ نیز در طراحی صحنه سنگ تمام گذاشته و ترکیب جلوههای ویژه کامپیوتری با جلوههای میدانی، دقیق بوده و مرزی میان آنها دیده نمیشود… صداگذاری و موزیک متن فیلم نیز با یکدیگر هماهنگ هستند و به خلق فضای وهمآلود فیلم کمک میکنند.»
تیم گریسون منتقد اسکرین دیلی، نیز جزو کسانی است که فیلم را تحسین کرده اما فیلم را بینقص نمیداند. گریسون درباره «نوسفراتو» میگوید: «این فیلم مانند یک کابوس بدون فرار بوده و رابرت اگرز توازنی درستی میان وحشت و اجراهای اغراقآمیز ایجاد کرده است. در این میان بازی اسکارزگارد در نقش خونآشام بسیار ترسناک است و این کاراکتر عاری از جذابیت و خودنمایی است.»
منظور این منتقد از یک خونآشام عاری از جذابیت، این است که هالیوود در بیست سال اخیر، باتوجه به مخاطبان اغلب زن ساب ژانر خونآشامی، به سوی مردان و پسران جذاب رفته و این موجودات را مانند مدلهای تبلیغاتی برندها نشان میدهد. اما «نوسفراتو» قصد دلبری با این کاراکتر را ندارد.
البته گریسون معتقد است که برخی کاراکترها از پرداخت کافی برخوردار نیستند؛ اما سایمون مکبرنی یک بازی اغراقآمیز از کاراکتر هِر کِناک ارائه داده و ویلیم دفو نیز در نقش پروفسور وان فرنز میدرخشد. «این نقشآفرینیها یک وجهه بامزه به یک فضای رعبآور میافزایند.»
اما همه منتقدان این فیلم را بینقص نمیخوانند؛ پیتر دبروژ از ورایتی، بااینکه میگوید «نوسفراتو» از جنبه بصری خیرهکننده است، اما عاری از زندگی است. او معتقد است که دیالوگهای فیلم، خودنمایانه است؛ ریتم فیلم کند است و برخی از اجراهای بازیگران، ضعیف است؛ بهویژه بازی رز دپ که شبیه بازیگران سریالهای روزانه سوپ آپرا، نقش خود را ایفا کرده است. او برخلاف دیگر منتقدان، معتقد است که کاراکتر اورلاک خوب از کار درنیامده است. «نسخه اسکارزگارد از اورلاک، شبیه دورگردهای بیدندان است و ابهت مکس شرک در نسخه اورجینال را ندارد . اگرز از نظر فنی قوی است، اما داستانگوی خوبی نیست… کابوسی که از ابتدا فیلم را دربر گرفته نیز کار خود را نمیکند.»
دبروژ در توضیح بیشتر برای ضعفهای فیلمنامه میگوید: «مخاطب درگیر قصه نمیشود و فیلمساز میخواهد با استفاده از افکتهای موسیقی و تدوین نامتعارف، در بیننده دلهره ایجاد کند که این استعارهها چندان مشخص نیست… اگرچه «نوسفراتو» به داستان کلاسیک آزار جنسی در داستانهای خونآشامی دامن میزند، اما تصاویر موشهای عامل طاعون و تم شیطانپرستی، قصه را آبکی کرده است.»
این منتقد در پایان نوشته خود اشاره داشت که جدیدترین فیلم رابرت اگرز، خستهکننده است.
بااین حال اکثر منتقدان و حتی رایدهندگان اسکار، «نوسفراتو» را یک محصول قوی قلمداد میکنند. این فیلم در بخشهای فنی نیز نامزد چند اسکار شده است. رونی و گریسون این فیلم را یک شاهکار گوتیک میبینند که ساب ژانر خونآشامی را از نو تعریف میکند؛ دبروژ فیلم را از جنبه بصری زیبا میداند، اما تلاشی نافرجام در قصهگویی است.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است