حمیدرضا کتول، کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر صبا با اشاره براینکه به زودی نمایشی را روی صحنه خواهد برد، گفت: فضای این نمایش برای من همانند یک راز بود؛ ترکیبی از افسانه و واقعیت، به گونه‌ای که هر لایه‌اش اتفاق تازه‌ای به من نشان می‌داد. شاید در ابتدا فکر می‌کردم باید داستانی معمولی را روایت کنم، اما هرچه جلوتر حرکت کردم، احساس کردم این متن خودش من را پیدا کرده، نه برعکس. انگار جنگل بلاسوم از دور صدایم می‌زد و می‌خواست روایتش را زنده کنم. این نمایش، داستان یک جست‌وجو است؛ نه فقط برای گنج، بلکه برای چیزی فراتر از آن: مفهوم امید، ماندن و ریشه دواندن.
او ادامه داد: برای من این نمایش همانند یک موجود زنده است. در ابتدا ایده‌ها و تصورات دیگری داشتم اما به مرور متوجه شدم که این متن و داستان، ما را به سمتی هدایت می‌کند که خودِ نمایش طلب می‌کند. گویا بنده به‌جای کارگردانی، در حال گوش دادن به صدای خودش هستم. هر بار که تمرین می‌کنیم، بیشتر متوجه می‌شوم که این شیوه اجرایی نه‌تنها انتخاب من، بلکه راهی است که نمایش خودش برایش برگزیده است.
این هنرمند تئاتر خاطرنشان کرد: مخاطب امروز آن تماشاگر سنتی که تنها به تماشای یک داستان خطی بسنده کند نیست. به نظرم مخاطب امروز به دنبال تجربه‌ای متفاوت است، تجربه‌ای که احساساتش را بیدار کند و او را از دنیای روزمره جدا کند. شیوه‌های اجرایی جدید و تجربی در تئاتر، مخاطب را به چالش می‌کشد تا خود را در فضای نمایش غرق کند و از این طریق به درک بهتری از مفهوم نمایش برسد. از نگاه من، تئاتر باید از حالت نمایش صرف عبور کند و به تجربه‌ای تبدیل شود که همزمان هنری و ذهنی باشد. در این راستا، شیوه‌های اجرایی جدید می‌توانند فرصت‌های زیادی برای ارتباط برقرار کردن با مخاطب فراهم کنند.
او افزود: کمدی همیشه جذاب بوده و جایی برای خودش دارد؛ اما این به این معنا نیست که آثار جدی یا فلسفی نمی‌توانند مخاطب داشته باشند. من فکر می‌کنم مخاطب به‌دنبال اثری است که او را درگیر کند؛ کمدی یا درام بودن نمایش تفاوت چندانی ندارد؛ تئاتر همواره محلی برای تفکر و کاوش بوده است. در این میان نکته این است که باید بتوانید چیزی به او بدهید که پس از خروج از سالن، ذهنش را رها نکند. ما تلاش کردیم در نمایش «صفر به توان صفر» به چنین لحظاتی دست پیدا کنیم و امیدوارم که موفق بوده باشیم.
این کارگردان تئاتر عنوان کرد: فضای فعلی تئاتر به سرعت در حال تحول است. تئاتر دیگر تنها یک مکان برای نمایش داستان‌ها نیست، بلکه مکانی برای کشف مفاهیم نو و بیان دیدگاه‌های متفاوت است. با این حال، چالش‌های بسیاری وجود دارد، از جمله کمبود منابع و فضای مناسب برای هنرمندان تا از خلاقیت‌هایشان بهره ببرند. اداره کل هنرهای نمایشی می‌تواند با حمایت بیشتر از هنرمندان جوان‌تر و ایده‌های نو، فضای بیشتری برای رشد این هنرمندان فراهم کند.
او ادامه داد: در طول این مسیر یکی از مشکلاتی که در ساخت این اثر داشتیم نبود اطلاعات و آگاهی از عوامل پشت صحنه در ساخت یک نمایش است؛ در واقع ما با صحیح و خطا کردن این مشکل را حل کردیم و همواره برخی از موارد هنوز حل نشده است، برای پیدا کردن نفرات مناسب گاهی هزینه دادیم و گاه زمان را از دست دادیم تا به نفراتی که می‌خواستیم رسیدیم، در حالی که اداره کل هنرهای نمایشی می‌تواند یک مرجع برای معرفی عوامل باشد تا گروه‌هایی که قصد ساخت یک نمایش را دارند، مسیر روشن تری در پیش داشته باشند و با چنین مشکلاتی مواجهه نشوند.
حمیدرضا کتول در پایان تاکید کرد: ما از همان ابتدا این نگاه را داشتیم تا در نمایش «صفر به توان صفر» برای زمانی که تماشاگر به ما اختصاص می‌دهد، ارزش قائل باشیم. به گونه‌ای که مخاطب با رضایت کامل از سالن خارج شود و حس کند این تجربه، ارزش وقتی که صرف کرده را داشته است. امیدوارم تماشاگران با نمایش ما ارتباط برقرار کرده و لحظاتی متفاوت و تأثیرگذاری را تجربه کنند.