به گزارش صبا، مسعود کرامتی، بازیگر نمایش «اشتراکی» به کارگردانی مرتضی شاه‌کرم که هر شب، ساعت ۲۰:۳۰ در سالن استاد سمندریان ایرانشهر روی صحنه است، درباره نقش خود در این اثر و جایگاه بازیگر در تئاتر توضیح داد.

مسعود کرامتی در گفت وگو با ایران تئاتر درباره دلایل حضورش در نمایش «اشتراکی» گفت: «برای من به عنوان بازیگر کاراکتری که در این نمایش به ایفای نقش آن می‌پردازم، تازگی داشت. این پرسوناژ خیلی خاص و خوب نوشته شده بود و با شناخت دورادوری که از آقای شاه کرم داشتم، حضور در این اثر را پذیرفتم.»

او با بیان اینکه «اشتراکی» به معضل اجتماعی معیشت در جامعه می‌پردازد، ادامه داد: «معیشت، زندگی همه ما را تحت فشار قرار داده و حتی شکل و شیوه زندگی‌مان به واسطه آن عجیب و غریب شده است. شکل زیست کنونی ما در آپارتمان‌های کوچک ربطی به فرهنگ ایرانی ندارد و ما هنوز آن را بلد نیستیم. حالا در چنین شرایطی، در این نمایش می‌بینیم که دو خانواده به دلیل مشکلات اقتصادی مجبور می‌شوند با هم در یک آپارتمان زندگی کنند. البته «اشتراکی» خیلی به گرفتاری‌های این گونه زیست نمی‌پردازد و تماشاگر شاهد حضور فردی به این خانه است که با حضورش همین فضا را هم خراب می‌کند.»

این هنرمند افزود: «آدم‌های این نمایش با حضور این شخص وارد بازی می‌‌شوند و این بازی آنقدر ادامه پیدا می‌کند تا آن‌ها شکست خود را فریاد بزنند. من این نگاه متفاوت در نمایش‌ ایرانی را دوست داشتم و سعی کردم این کاراکتر را درست بازی کنم.  کاراکتری که می‌تواند آدم خوبی باشد اما به دلیل موقعیت، شرایط و نوع زیستی که انتخاب کرده، آدم بی‌ربط و بی‌رحمی شده است. در واقع شخصیت خاکستری و موقعیت این کاراکتر به دلیل اینکه تاکنون چنین موقعیتی را در بازیگری تجربه نکرده بودم، برایم جذاب بود. در واقع نقش‌های به اصطلاح سیاه یا سفید مطلق، خیلی تخت هستند و اصلا چنین کاراکترهایی را دوست ندارم؛  چراکه فکر می‌کنم با واقعیت فاصله زیادی دارند.»

بازیگر نمایش «اشتراکی» بیان کرد: «در این نمایش ما شاهد روابط واقعی و رئالیستی هستیم که البته شاید شکل پرداخت کارگردان به آن‌ها کمی متفاوت باشد. شیوه نگارش متن و دیالوگ‌های ا‌ثر نیز بسیار فکر شده است به گونه‌ای که در کلام کاراکترها نیز موقعیت‌های نمایشی تعریف می‌شوند.»

این هنرمند با اشاره به جایگاه بازیگر در تئاتر امروز گفت: «متاسفانه شرایط تئاتر هم مثل سینما، تلویزیون و پلتفرم‌ها خیلی خوب نیست با اینکه تعداد زیادی علاقه‌مند و هنرمند در این عرصه فعالیت دارند و سالن‌های دولتی و خصوصی بسیاری درگیر تئاتر هستند اما آنچه از نظر کیفی اتفاق می‌افتد؛ اصلا مطلوب و جذاب نیست. در چنین شرایطی درباره بازیگری و جایگاه آن نیز تعریف درستی وجود نداشته و به اعتقاد من ارزش‌گذاری درستی صورت نگرفته است. قطعا همه این موارد به مدیریت فرهنگی کشور برمی‌گردد.»