مهدیه مالکی/صبا:مهیارشاپوری بازیگر سینما و تلویزیون، خود را فرزند خرمشهر دانست و بازی در فیلم های دفاع مقدسی را ادای دینی به این قهرمانان برشمرد. با مهیار شاپوری درباره بازی در فیلم اخیر خود «پیش مرگ» که برگزیده مردمی جشنواره فیلم فجر شد به گفتگو نشستیم.
چطور به فیلم سینمایی «پیش مرگ» اضافه شدید؟
من از طریق کارگردان فیلم سینمایی احمد برای این نقش معرفی شدم و صحبت های اولیه با علی غفاری انجام شد ضمن اینکه فیلمنامه را نیز دوست داشتم و در همان جلسه اول به ایشان گفتم که فیلمنامه از نظر قهرمان پروری به کارهای آقای خاچیکیان شبیه است و در عمل نیز ازنظر خوش ریتم بودن و جذب مخاطب این تشابه وجود دارد و اثر از همان لحظه اول مخاطب را جذب کرده و تا پایان داستان با ریتم خوبی تماشاگر را با خود همراه می کند.
کار با علی غفاری به عنوان کارگردان چگونه بود؟
آقای غفاری شخصیت آرامی است و محیط را برای بازیگران و همه عوامل صحنه امن می کند این ویژگی باعث می شود محیط دچار تنش نشود به طوری که راهنمایی های ایشان سر صحنه نیزبا آرامش همراه است و این واقعا مسئله مهمی است.
خودتان به نقش چیزی اضافه کردید؟
من به شدت بازیگر بداهه ای هستم و این مورد را همان ابتدا به ایشان منتقل کردم که نقش از فیلتر نگاه من عبور می کند که ایشان با این امر موافقت کردند و در هفتاد درصد کار در بازی به من فضا دادند که همین امر موجب شیرینی و پختگی نقش مرتضی شد مثلا در صحنه خاستگاری قرار نبود مرتضی طنزی داشته باشد ولی چون در فضای پشت صحنه سکانس طنزی رخ داد این طنز در زمان فیلمبرداری نیز تاثیرگذاشت که مورد قبول آقای غفاری هم قرار گرفت.
نقش مرتضی در فیلم «پیش مرگ» چه شباهت های با نقش های قبلی شما دارد؟
چند مورد از فیلم هایی که من در آنها بازی کرده ام درباره اتفاقات دهه شصت است که نقش یک رزمنده در فضای جنگ یا بعد از جنگ را بازی می کنم و چون من بچه خرمشهر هستم و در زمان خطر افرادی از شهر ما دفاع کردند که بسیجی یا نظامی بودند، ما هیچ وقت نسبت به این مسئله دچار فراموشی نخواهیم شد بنابراین بازی در این نقش ها را دوست دارم و از آن استقبال می کنم و یکی از دوستان به شوخی به من گفت، در بازیگری جا پای سید جواد هاشمی گذاشته ای که در جواب گفتم بازی در این نقش ها برای من افتخار است چون ما خودمان را مدیون این عزیزان می دانیم.بازی در کاراکترهای مشابه بازیگر را دچار تکرار در یک نقش نخواهد کرد؟
این امر به تسلط بازیگر به سوژه بر می گردد، اگر بازیگر نسبت به یک کاراکتر خالی ذهن باشد و آن کاراکتر را به صورت فرضی در ذهن شکل دهد فقط یک بار می تواند نقش آن کاراکتر را بازی کند ولی وقتی در طول زندگی با افراد زیادی از این تیپ معاشرت داشته باشد می تواند یک کاراکتر را در مدل های مختلفی بازی کرده و به تکرار دچار نشود و این به شناخت، پیشینه و گنجینه فکری بازیگر نسبت به آن کاراکتر بستگی دارد به همین خاطر است که پرویز پرستویی یک نقش را در هشت فیلم با شکل های مختلف بازی کرده چون داشته های متنوعی در گنجینه ذهنی خود دارد که هر بار می تواند یکی از آنها را در ذهن چیده و بازی کند.
در بازی نقش «مرتضی» چالش خاصی داشتید؟
چالش های این نقش بیشتر فیزیکال و جسمانی بود برای مثال من ترس از ارتفاع دارم که در برخی سکانس ها باید از هیلکوپر آویزان می شدم و ۲)کارکردن بر روی کفیِ تریلی درحال حرکت نیز کمی دشوار بود چون تکیه گاهی نداشتیم و جنب و جوش و تیراندازی در آن شرایط کمی سخت بود.
بازی در فیلم سینمایی «پیش مرگ» چه تجربه به داشته های بازیگری شما افزود؟
بازی در این فیلم صبوری را به من آموخت که این به شخصیت خود آقای غفاری و منش آقای زینال خیری مربوط می شود چون هردو افراد بسیار صبورو خوش خلقی هستند که این ویژگی ها به افراد منتقل می شود البته من کارهای مشابه بازی کرده بودم و در مواردی با مشاهده صحنه فکر می کردم کار پیش نمی رود مثلا چون هلی کوپتر نیامده این پلان قطعا برداشت نمی شود ولی آقای غفاری با طمئنینه و آرامش می گفت کار انجام می شود و همان سکان چند روز بعد در لوکیشن دیگری طوری فیلمبرداری می کردند که آن صحنه به خوبی در می آمد و این تدابیر یکی از شاخصه های علی غفاری است که در صحنه شکست نمی خورد و این منش در ما نیز تسری پیدا می کرد و آنچه در بازیگری این کار برای من پیشرفت حساب می شود صبوری و اطمینان به کارگردان است .
کدام یک از سکانس های کاراکتر را بیشتر دوست داشتید؟
همه لحظه های این نقش را دوست دارم ولی لحظه شهادت این کاراکتر را بیشتر دوست داشتم گرچه چنین نقش هایی را بازی کرده بودم ولی تجربه شهادت نداشتم که در این فیلم رقم خورد.
آیا دوست دارید در کاراکترهای متفاوت تری نقش آفرینی کنید؟
طبیعتا همه بازیگران دوست دارند نقش های متفاوت بازی کنند که این امر به پیشنهادهایی که به بازیگر می شود بستگی دارد وفیلمسازان ما اغلب خواهان آن چیزی هستند که با چشم می بینند و اغلب قدرت سنت شکنی ندارند و سعی می کنند اگر بازیگری در نقشی خوش درخشید مجدد نقش های مشابه به او پیشنهاد دهند و خیلی کم ریسک می کنند و کاراکتر جدیدی به بازیگر پیشنهاد می دهند در حالی که من سابقه کار در خیلی از سریال های طنز پر مخاطب تلویزیونی را دارم و حتی برای شبکه جام جم برنامه های زنده طنز نوشته و اجرا کرده ام و دوست دارم در نقش های متفاوت بازی کنم ولی فعلا در این حوزه پیشنهادهای بیشتری دارم.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است