کاوه میرزایی، بازیگر نمایش «صفر به توان صفر» در گفتگو با خبرنگار تئاتر صبا در رابطه با این نمایش گفت: این نمایش با یک سفر آغاز می‌شود، با یک ماجراجویی؛ تماشاگر نمایش قرار است همچنان که روی صندلی‌اش نشسته، ذهن و نگاهش همراه با شخصیت‌های نمایش وارد سفری فانتزی شود و به جست و جو بپردازد تا بتواند نتیجه را بدست بیاورد.
او عنوان کرد: برای لحظاتی در نمایش تماشاگر لذت تصاحب را می‌چشد؛ از اینکه به عنوان یک انسان چقدر می‌تواند قدرت داشته باشد و یا آن را بدست آورد. درست لحظه‌ای که در اقیانوس قدرت غوطه ور شده دچار خفگی می‌شود و احساس ترس به سراغش می‌آید و بعد نا امیدی؛ درست همینجاست که بعد از آن همه حرص و طمع خودش را نیازمند آرامش می‌بیند اما این نیازمندی زیاد طول نمی‌کشد و مجددا جای خودش را با خوی قدرت طلبی عوض می‌کند. در این نمایش نقش پدر شکوفه را ایفا می‌کنم؛ یک پدر غیر زمینی با سنی متفاوت با انسان و حسی مشابه با انسان؛ معقول و غیرمعقول بودنش به ثانیه‌ای تغییر می‌کند و محاسبه‌گر اما ساده لوح که همواره منتظر بازگشت نیمه‌ی گمشده خود است.
این هنرمند سینما و تئاتر در پاسخ به سوالی مبنی بر فضای رقابت موجود میان هنرمندان تئاتر و هنرمندان شناخته شده، بیان کرد: علاوه بر شرایط اقتصادی تعداد افرادی که این روزها وارد فضای تئاتر و سینما می‌شوند به شدت زیاد شده پس می‌توان گفت فضای رقابتی نیز سخت‌تر از قبل شده است اما از آن طرف نیز بسیاری از افراد به دنبال ماندن در این حرفه نیستند و یا در ابتدای مسیر براین باورند که کار آسانی در پیش دارند اما زمانی که وارد حرفه‌ی بازیگری می‌شوند و با مشکلاتش برخورد می‌کنند، متوجه می‌شوند که نمیتوان در این حرفه ره صد ساله را یک شبه رفت و خودشان میدان را ترک خواهند کرد.
او ادامه داد: این فضا ترسناک و البته جذاب است؛ به نظرم رقابت البته رقابت سالم یکی از مواردی است که بازیگر را می‌‌سازد و این قدرت اگر ضعیف باشد، قوی می‌شود و اگر قوی باشد تلاش می‌کند که بروز باشد و برای جایگاهش بجنگد. براین باورم که یک نمایش خوب علاوه بر رعایت کردن همه‌ی جوانب اعم از نمایشنامه‌ی خوب، بازی خوب و فضاسازی باید حرفی نیز برای گفتن داشته باشد. یعنی در حداقل ترین حالت ممکن تماشاگر را تا مدتی درگیر کند و بیرون از سالن تماشاگر را رها نکند.
بازیگر نمایش «صفر به توان صفر» عنوان کرد: مطمئنا برای ما بازیگران تازه کار نظرات مخاطبین بسیار مهم است،
حتی نظری که بازیگر را ناراحت کند؛ بدون شک زمانی که نقد به بازیگری وارد شود بدین معناست که آن بازی دیده شده است و آن بازیگر تمام تلاش خود را به عنوان بازیگر می‌کند و چیزی که از درونش می‌آید را به نمایش می‌گذارد و حالا باید کم و کاستی که از بیرون دیده می‌شود را از نگاه مخاطبت دریافت کند و به نظرم این بسیار سازنده و کمک کننده به بازیگر است.
کاوه میرزایی در پایان تاکید کرد: در درجه‌ی اول برای من روح بخشیدن به شخصیتی که نویسنده و کارگردان نمایش آن را روی کاغذ آورده بودند و در ذهن خود ساخته و پرداخته بودند بسیار سخت بود. اینکه شخصیت یک موجودی دور از انسان و همچنین نزدیک به انسان بود کمی عجیب بود و بیشترین چیزی که در این مسیر به من کمک کرد، مطالعه بود ؛ مطالعه پیرامون انسان، حیوان و حتی موجودات فضایی و ناشناخته تا بتوانم به درک بهتری از نقش برسم. امیدوارم از تماشای نمایش «صفر به توان صفر» لذت ببرید وحتما نظرات‌تان را با ما به اشتراک بگذارید، مطمئنا نگاه ریزبینانه و موشکافانه‌ی مخاطبان به این نمایش برای قوی‌تر شدن در ادامه‌ی راه به ما کمک می‌کند.
«صفر به توان صفر» به نویسندگی امیر کتول و حمیدرضا کتول و کارگردانی حمیدرضا کتول تا ۲۴ اسفندماه، هرشب راس ساعت ۱۹ در خانه هنر دیوار روی صحنه خواهد رفت.