عرفان بیگی/ صبا؛Black Border 2 دنباله‌ای است بر یک شبیه‌ساز تحسین‌شده در سبک کنترل مرزی که در آن باید با دقت اسناد رانندگانی را که انواع محموله‌ها را از مرز یک منطقه ترانزیتی کوچک عبور می‌دهند، بررسی کنیم. این مجموعه به‌وضوح از بازی مستقل موفق «Papers, Please!» الهام گرفته است.

در این بازی، ما در یک ایست بازرسی مرزی مستقر می‌شویم و وظیفه داریم مدارک رانندگان کامیون را بررسی کنیم و در صورتی که مغایرت‌هایی نظیر تاریخ‌های منقضی، جنسیت نادرست یا تناقض در اظهارنامه‌های حمل‌ونقل مشاهده کردیم، از ورود آن‌ها جلوگیری کنیم.

هر مأموریت در این بازی حدود پنج دقیقه طول می‌کشد و هدف اصلی ما این است که سهمیه مشخصی از تأیید یا رد ورود را به‌درستی انجام دهیم. تصمیم‌های درست برایمان درآمدزایی خواهد داشت، در حالی که اشتباهات منجر به جریمه مالی می‌شود.

مطابق کلیشه‌های این سبک بازی، امکان گرفتن رشوه و سوءاستفاده از قدرت نیز برای بازیکن وجود دارد، اما اگر بیش از حد در این مسیر پیش بروید، ممکن است سهمیه‌ خود را از دست داده و مجبور به تکرار مأموریت شوید.

بین مأموریت‌ها می‌توانیم پول‌های به‌دست‌آمده را صرف ارتقای ایست بازرسی کنیم؛ از جمله قطع درختان و پاکسازی محیط برای ساخت امکاناتی مانند آشپزخانه، لانه سگ، آشیانه هواپیما یا حتی کارخانه تانک‌سازی.

متأسفانه بیشتر این ارتقاها کاربرد خاصی در روند بازی ندارند و به‌جز چند مورد محدود مثل وزن‌کشی بارها یا اسکنر اشعه ایکس که عناصر جدیدی به گیم‌پلی اضافه می‌کنند، سایر ساخت‌وسازها صرفاً جنبه تزئینی دارند.

نبود داستانی معنادار و فقدان تصمیم‌گیری‌های اخلاقی دشوار از جمله نقاط ضعف جدی Black Border 2 به شمار می‌آید. همچنین به‌دلیل ساده بودن گیم‌پلی و تنوع اندک آن، تجربه بازی خیلی زود تکراری و خسته‌کننده می‌شود؛ موضوعی که نسخه قبلی بازی در آن موفق‌تر عمل کرده بود. علاوه بر این، وجود ایرادات بصری و باگ‌های فنی نیز کیفیت تجربه را کاهش داده است.

با این حال، در وضعیت فعلی، این بازی کامل به نظر نمی‌رسد و انگیزه چندانی برای ادامه دادن آن وجود ندارد. امیدواریم با به‌روزرسانی‌های بعدی، این مشکلات برطرف شوند.