کیت بلانشت: میخواهم بازیگری را رها کنم | پایگاه خبری صبا
امروز ۲۷ فروردین ۱۴۰۴ ساعت ۰۴:۲۲

کیت بلانشت: میخواهم بازیگری را رها کنم

«کیت بلانشت» می‌گوید در مورد تصمیمش برای کناره‌گیری از بازیگری «جدی» است. این بازیگر و تهیه‌کننده استرالیایی در مصاحبه با «ریدیو تایمز» تأکید می‌کند که به «رها کردن بازیگری» فکر می‌کند.

به گزارش صبا او می‌گوید:‌ «هر بار که این را می‌گویم اعضای خانواده‌ام رو برمی‌گردانند، اما جدی می‌گویم: در مورد رها کردن بازیگری جدی هستم. می‌خواهم با زندگی‌ام کارهای زیادی بکنم.»

بلانشت در سال ۲۰۰۵ برای فیلم «هوانورد» برنده اسکار بهترین بازیگر زن نقش مکمل شد و در سال ۲۰۱۴ برای فیلم «یاسمن آبی» اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را دریافت کرد. او شش مرتبه دیگر نامزد دریافت این جایزه شده و در سال‌های اخیر در فیلم‌هایی چون «شایعات» به کارگردانی «گای مدین»، سریال «سلب مسئولیت» به کارگردانی «آلفونسو کوارون»، «سرزمین‌های مرزی» به کارگردانی «الی راث»، و «کیف سیاه» به کارگردانی «استیون سودربرگ» ظاهر شده است. اثر بعدی بلانشت فیلم «پدر، مادر، خواهر، برادر» به کارگردانی «جیم جارموش» خواهد بود که برخلاف انتظار در جشنواره کن اکران نخواهد شد.

بلانشت در بخش دیگری از مصاحبه با «ریدیو تایمز» می‌گوید پس از چند دهه شهرت هنوز با «حس معذب بودن» از قرار داشتن در کانون توجه کنار نیامده است: «وقتی به یک برنامه تلویزیونی می‌روید، یا حتی همین حالا در اینجا، و بعد بخش‌های کوچکی از آنچه گفته‌اید را می‌بینید که بیرون کشیده و مورب چاپ کرده‌اند، به نظر خیلی بلند می‌رسد. من چنین انسانی نیستم. از نزدیک قابل‌فهم‌تر هستم – مدت زیادی گذشته برای اینکه از تصور عکسبرداری ذره‌ای احساس راحتی کنم.»

او اضافه می‌کند:‌ «همیشه حس کرده‌ام که در حاشیه امور هستم، بنابراین وقتی به جایی تعلق می‌گیرم غافلگیر می‌شوم. با کنجکاوی وارد هر محیطی می‌شوم، و انتظار ندارم که پذیرفته شوم یا از من استقبال کنند. یک عمر گذشت تا با حس ناراحت بودن راحت باشم.»

بلانشت در پادکست «مت راجرز» و «بوون یانگ» درخواست کرده بود پخش تلویزیونی مراسم اهدای جوایز متوقف شود: «این روش را برگردانید و فقط مهمانی بزرگی برگزار کنید که در آن آدم بتواند آزاد باشد. این صنعت به‌شدت متفرق است و در چنین نقطه‌ای… که به نظر من می‌تواند هیجان‌انگیز یا ملال‌انگیز باشد، اما یک نقطه محوری است، و باید کنار یکدیگر جمع شویم و از کاری که می‌کنیم تجلیل کنیم، بدون اینکه با مردم روبرو شویم. جنبه مد آن عالی است، و چنین چیزهایی. در پایان متوجه می‌شویم که چه کسی برنده می‌شود و چه کسی نه. اما خوب می‌شد اگر این اتفاقات پشت درهای بسته رخ می‌داد. یک شب بسیار متفاوت می‌شد.»

نشر اول سی نما

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است


آخرین اخبار

پربازدیدها