عرفان بیگی/ صبا؛ در مجموعه مقالات ۲۵ اقتباس برتر سینما از بازی‌های ویدئویی، هر بار دو اثر اقتباس شده از بازی‌های ویدئویی را معرفی و بررسی می‌کنیم، با صبا همراه باشید.

۲۳٫ فیلم Lara Croft: Tomb Raider
• سال ساخت: ۲۰۰۱
• سازنده: Paramount Pictures
در میان تمام شخصیت‌های بزرگ دنیای بازی‌های ویدیویی در دهه‌ی نود میلادی، تعداد کمی به‌اندازه‌ی لارا کرافت استعداد ستاره شدن داشتند. پس از موفقیت اولین بازی Tomb Raider در سال ۱۹۹۶ و انتشار سالانه‌ی دنباله‌های آن تا آغاز هزاره‌ی جدید، لارا کرافت به نخستین آیکون زن در دنیای بازی تبدیل شد. آمیزه‌ای از قهرمان اکشن و پین‌آپ دیجیتال. تبدیل این ماجراجویی به فیلمی در سبک ایندیانا جونز ایده‌ای بدیهی به نظر می‌رسید؛ تنها چیزی که نیاز داشت، بازیگری مناسب برای نقش اصلی بود.
و اینجاست که آنجلینا جولی وارد صحنه می‌شود. او که به‌سرعت از فیلم‌های سطح پایینی چون Hackers (محصول ۱۹۹۵) به درام‌های اسکاری چون Girl, Interrupted (محصول ۱۹۹۹) صعود کرده بود، سنگینی و جذبه‌ای را که برای جان بخشیدن به یک شخصیت تک‌بعدی بازی لازم بود، به تصویر کشید. حتی در تاپ و شلوارک کوتاه. در یک ماجراجویی جهانی برای یافتن یک شیء باستانی، جولی معما حل می‌کند، دشمنان را زمین می‌زند و با لبخندی گوشه‌دار و تپانچه‌های دوقلو، روح تازه‌ای به فیلمی می‌دمد که در غیر این صورت تنها یک اکشن کلیشه‌ای از دوران خودش بود.
افسوس که دنباله‌ی این فیلم در سال ۲۰۰۳ با نام The Cradle of Life شکست خورد و مجموعه را به حاشیه برد؛ شاید اگر همه چیز درست پیش می‌رفت، پنج فیلم از این فرنچایز ساخته می‌شد که به‌راحتی می‌توانستند تبدیل به انتخابی سرگرم‌کننده برای یک آخر هفته‌ی پرهیجان شوند.

۲۲٫ فیلم Resident Evil: Afterlife
• سال ساخت: ۲۰۱۰
• سازنده: Screen Gems / Sony Pictures

بیایید واقع‌بین باشیم: تعداد فیلم‌های Resident Evil بیش از حد زیاد است. در حالی که بازی‌های این مجموعه توانسته‌اند با تمرکز بر گروهی محدود از شخصیت‌های اصلی، دنباله‌سازی را به‌خوبی مدیریت کنند، پاشنه آشیل نسخه‌های سینمایی این فرنچایز تمرکز افراطی آن‌ها روی شخصیتی به نام آلیس (با بازی میلا یوویچ) بوده، شخصیتی که اصلاً در بازی‌ها حضور ندارد. البته هر کسی که فیلم The Fifth Element (محصول ۱۹۹۷) را دیده باشد می‌داند یوویچ کاریزمای لازم برای درخشان کردن حتی بی‌معنی‌ترین داستان‌ها را دارد، اما با کنار گذاشتن شخصیت‌های محبوب طرفداران در نقش‌های فرعی و تقریباً حذف کامل عنصر ترس، مجموعه‌ی شش‌قسمتی Resident Evil به تجربه‌ای نوسان‌دار بدل شده است.
پس از افت محسوس در کیفیت فیلم‌های دوم و سوم، چهارمین قسمت این مجموعه با نام Afterlife گامی رو به جلو به نظر می‌رسید. فیلم با حذف گروهی از کلون‌های آلیس در سکانسی شبیه به Matrix آغاز می‌شود و سپس به اصول اولیه بازمی‌گردد؛ جایی که بالاخره شخصیت‌هایی مانند کریس و کلر ردفیلد (با بازی ونتورث میلر و الی لارتر) و همچنین ویلن شرور داستان وسکر (با بازی شاون رابرتز) به تصویر کشیده می‌شوند.
Afterlife یکی از معدود فیلم‌هایی است که استفاده‌ی قابل قبولی از فناوری سه‌بعدی ارائه می‌دهد و از لحاظ بصری و اکشن، پرزرق‌وبرق‌ترین و هیجان‌انگیزترین قسمت این فرنچایز محسوب می‌شود.