به گزارش صبا، او می‌نویسد: «لس‌آنجلس و اسکار دنیای به‌کلی متفاوتی نسبت به دنیایی بود که من می‌شناختم. اما زندگی من هنوز به شهرک‌نشینان و اشغالگران بستگی دارد. جامعه ما هنوز از خشونت تمام‌نشدنی رنج می‌برد. فیلم ما برنده اسکار شد اما زندگی ما بهتر از قبل نیست.»

این فیلمساز فلسطینی اواخر مارس با حمله شهرک‌نشینان به خانه‌اش روبرو شد و پس از آنکه به بیمارستان می‌رفت توسط سربازان اسرائیلی بازداشت و شکنجه شد. آکادمی اسکار در ابتدا نسبت به این حوادث سکوت کرد اما با اعتراض اعضا مجبور به عذرخواهی و انتشار بیانیه شد: «ما از سرکوب آزادی بیان تحت هر شرایطی بیزاریم.»

بلال می‌گوید در شب حمله تصور کرده است که به همراه همسرش کشته خواهد شد: «ساعت‌ها با چشمان بسته روی زمین در جایی که بعدها متوجه شدم یک پایگاه نظامی است افتاده بودم و می‌ترسیدم که مدت زیادی من را در آن‌جا نگه دارند و دوباره و دوباره ضرب و شتم کنند. یک روز بعد آزاد شدم.»

او دریافت اسکار سه هفته پیش از این حملات را «یکی از بی‌مانندترین لحظات عمر» خود می‌خواند و می‌گوید: «طعم قدرت و امکان را چشیدم… لس‌آنجلس و اسکار به‌کلی با دنیایی که می‌شناختم متفاوت بود: با ساختمان‌های عظیم، ازدحام خودروها، و ثروت پیرامونم شگفت‌زده شدم. و ناگهان به آن‌جا رسیده بودیم، من و سه کارگردان دیگر فیلم، روی یکی از مهمترین صحنه‌های دنیا، برای دریافت جایزه.»

بلال در ادامه می‌نویسد حمله به او و همشهریانش «بی‌رحمانه» بوده اغلب در این منطقه تکرار می‌شود: «فقط چند روز بعد، چند شهرک‌نشین که بسیاری از آن‌ها نقاب‌دار بودند به روستای مجاور جنبه حمله کردند. پنج نفر بستری شدند و بیش از ۲۰ تن دیگر بازداشت. ارتش سپس به روستا حمله و خانه‌ها، مسجد و مدرسه را غارت کرد.»

کارگردان فلسطینی در پایان مقاله از مردم می‌خواهد که از خشونتی که در سوسیه در حال وقوع است «رویگردان» نشوند: «می‌دانم که حالا هزاران هزار نفر با نام من و سرگذشت من آشنا شده‌اند، کسانی که با جامعه ما و سرگذشت ما آشنا شده‌اند و از ما حمایت می‌کنند. حالا رویگردان نشوید.»

«سرزمین دیگری نیست» که با همکاری دو کارگردان اسرائیلی و دو فلسطینی ساخته شده در ماه مارس برنده اسکار بهترین مستند بلند شد.

نشر اول سی‌نما