یونس بهرامی/ صبا؛ این شرکت اتریشی غیرانتفاعی با نام NOYB (مخفف None of your Business، یعنی «به تو ربطی نداره») می‌گوید یکی از بازیکنان فار کرای با یوبی‌سافت تماس برقرار کرده بود تا بداند چه داده‌هایی از او جمع‌آوری شده است. با استناد به این قضیه، این شرکت ادعا می‌کند یوبی‌سافتْ قوانین GDPR را مضحکه قرار داده و اگر دادگاه این اتهام را قبول کند، احتمال می‌رود یوبی‌سافت تا ۹۲ میلیون یورو (معادل ۷۸ میلیون پوند) جریمه شود — یعنی چهار درصد از سود ۲.۳ میلیارد پوندی یوبی‌سافت در سال پیش دود می‌شود. نشریه‌ی یوروگیمر با یوبی‌سافت برای پرس‌وجو درباره‌ی این پرونده تماس گرفته است.

شرکت NOYB توسط مکس شرمز که فعال حوزه‌ی حریم خصوصی است تاسیس شد و قبلا هم درباره‌ی اتهاماتی مبنی‌بر ارسال داده‌های شخصی‌ای که از اروپا به آژانس امنیت ملی آمریکا برای نظارت گسترده روی شهروندان استفاده می‌شود آگاهی‌رسانی کرده بود.

زمانی که او بازی فار کرای پریمال را بازی می‌کرد، متوجه شد یوبی‌سافت از کاربر اجازه می‌گیرد تا داده‌های بی‌خطر از او جمع‌آوری کند — اطلاعاتی از قبیل اینکه در چه تاریخی بازی اجرا شد، چند ساعت بازی شد، و چه زمانی کاربر از آن بیرون آمد.

اما NOYB ادعا می‌کند طبق بررسی‌هایش بازی در عرض ده دقیقه ۱۵۰ بار به سرورهای دیگر وصل می‌شد و این به معنای یک نوع «جمع‌آوری داده اما دور از چشم کاربر» بود.

فار کرای پریمال با اینکه تک‌نفره است اما به بخش آنلاین هم نیاز دارد. یوبی‌سافت اینطور برای کاربر توجیه کرده که اینگونه می‌خواهد مالکیت بازی را زمان اجرای بازی احراز کند. NOYB در عوض می‌گوید چون کاربرْ بازی را از شبکه‌ی استیم خریده، پس از طریق همان استیم می‌شود این قضیه را احراز کرد و هیچ نیاز نیست که کاربر یک دور هم وارد اکانت یوبی‌سافتش شود.

قوانین GDRP می‌گوید فقط در زمان‌های «لازم» شرکت‌ها حق جمع‌آوری داده دارند، درغیراین‌صورت «غیرقانونی» است. حتی یکی از گزینه‌های تبلیغی یوبی‌سافت مبنی بر اجرای بازی‌های پی‌سی از طریق «یوبی‌سافت کانکت» به‌صورت آفلاین هم، باز هنگام اجرا به اتصال اینترنت نیازمند است.

اما کاربران زمان اجرای بازی‌ها با «توافق‌نامه مجوز نرم‌افزار» (EULA) موافقت می‌کنند (همان متن بلند و بالایی که زمان اجرای خیلی از نرم‌افزارها با آن روبه‌رو می‌شویم و تیک «موافقت» را می‌زنیم بدون اینکه آن را بخوانیم). در این توافق‌نامه قید شده یوبی‌سافت از ابزارهای تحلیلی سایر شرکت‌ها استفاده می‌کند تا اطلاعاتی در خصوص عادات گیمینگ شما و دیگر کاربران جمع‌آوری کند. موافقت با «سیاست حریم خصوصی» بازی هم یعنی موافقت با اینکه یوبی‌سافت «حق دارد داده‌ی بازی شما را برای ارتقای کیفیت تجربه‌ی شما و امنیت خدمات» جمع‌آوری کند و با ثبت اطلاعات «زمان ورود به اکانت و هیستوری سرچ‌ها، امنیت خدمات‌ تضمین شود.»

دعاوی NOYB گویا وابسته به این است که آیا کاربر واقعا از مفاد توافق‌نامه آگاه است (شاکی می‌گوید نیست)، یا این اطلاعات جزو داده‌های شخصی بوده است (شاکی می‌گوید هست)، یا اینکه برخورد قانونی با این اطلاعات شده است (که شاکی می‌گوید نشده).

بنابراین این شرکت فعال در حوزه‌ی حریم خصوصی می‌خواهد یوبی‌سافت تغییر رویه داده و مطابق قوانین GDPR عمل کند و بخاطر نقض آن و صدمه به «میلیون‌ها کاربر» جریمه‌‌ی نقدی شود