یونس بهرامی/صبا، دهها نفر در استودیوی لانگدو شاغلاند و خیلی از آنها یا روی دیسکو الیسیوم کار کردند یا روی دنباله آن که البته کنسل شد. یکسری اختلافات حقوقی بین ناشر و سازنده و ایضا بین کارگردان اصلی بازی و کارگردان هنری (به ترتیب: رابرت کورویتز و الکساندر روستوف) باعث کنسلی دنباله شد، و گرچه لانگدو بازی جدید و بینام خود را «ادامهی معنوی» همان دیسکو الیسیوم معرفی کرده، اما کورویتز، روستوف و استودیوی قبلی، یعنی ZA/UM، هیچ نقشی در این پروژه ندارند. این استودیو در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت «اولین پروژهی ما با اعضای کلیدی همان تیم دیسکو الیسیوم و کسانی که روی دنباله آن کار میکردند ساخته میشود، و مثل قبل داستانمحور و روشنفکرانه میماند. بازی به رابطهی ظریف بین ذهن و محیط میپردازد، و تصمیماتی که بازیکن میگیرد به جهان و کاراکترهای آن شکل میدهد.»
مثل دیسکو الیسیوم، پروژه فعلا بینام لانگدو هم در ژانر نقشآفرینی است و با محوریت روانشناسی و تصمیمات فردی بازیکن. ازایننظر آنها میخواهند به میراث دیسکو الیسیوم وفادار بمانند. تصادفی نیست که لانگدو تصمیم گرفت این خبر را درست در پنجمین سالگرد عرضهی دیسکو الیسیوم اعلام کند. در ادامهی این کنفرانس مطبوعاتی آمده «در پنجمین سالگرد عرضهی دیسکو الیسیوم، اولین پروژه دیسکو الیسیوم در عین احترام به کانون نقشآفرینیهای کامپیوتری، میخواهد به صدایی رسا و متکی برای آیندهی نقشآفرینیهای ایزومتریک تبدیل شود.»
آنها در توصیف بازی از عبارت «نقشآفرینی روانجغرافیایی/psychogeographic با روایتی عمیق» استفاده کردند که «تعامل ظریف بین خودآگاه و ناخودآگاه، مشهود و نامشهود را بررسی میکند». پر از تصمیمات دشواریست که «بین روان کاراکتر و محیطش در نوسان» است و بازیکن را وادار میکند تا در «محیطی که توسط عوامل درونی و بیرونی مدام تغییر میکند» راهپیمایی کند.
لانگدو میگوید «روانجغرافیایی»بودن بازی باعث شده تا هر تصمیمی که میگیرید هم بر جهان بازی و هم بر کاراکترهایش تاثیرگذار باشد. «در این تجربهی جدید، مرز بین ذهن و محیط کمرنگ شده، و با هر تصمیمی با هم برخورد میکنند، و بازیکنان را به روایتی که مدام در حال تکامل است میکشانند.»
اطلاعات بیشتری درباره این بازی نقشآفرینی در دسترس نیست و سازندگان حتی نام آن را هنوز مشخص نکردهاند، اما در آینده حتما وبسایت آنها با اطلاعات جدید بروزرسانی خواهد شد.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است