عرفان بیگی/ صبا؛ در این بازی بازیکن وظیفه دارد از موجوداتی به نام Throngletنگهداری کند. باید برای آن‌ها غذا تهیه کنیم، محیط را تمیز نگه داریم و سرگرمی فراهم سازیم تا زنده بمانند. اما به‌مرور زمان، با افزایش تعداد Throngletها، این وظیفه‌ی به ظاهر ساده به چالشی جدی و استرس‌زا بدل می‌شود.

نقطه عطف بازی زمانی است که شروع به ارتباط برقرار کردن با این موجودات می‌کنیم؛ جایی که بازی ما را با انتخاب‌های سخت و تصمیم‌گیری‌های اخلاقی روبه‌رو می‌کند. آیا برای بقای دیگران، باید برخی Throngletها را فدا کنیم؟ تا کجا حاضریم پیش برویم؟ این سوال‌ها جو سنگین «یا به عنوان یک قهرمان می‌میری، یا آن‌قدر زنده می‌مانی تا به یک شرور تبدیل شوی» را در بازی جاری می‌کنند.

بازی با وفاداری بالایی به حال‌وهوای سریال ساخته شده و پر از لحظات روانشناسانه، دلهره‌آور و حتی تاثیرگذار است. موجودات بازی نیز گاهی بازتابی از شخصیت و تصمیمات ما را به خودمان بازمی‌گردانند که تجربه‌ای خاص و آینه‌وار ایجاد می‌کند.

البته بازی بدون اشکال نیست. در برخی مواقع، Throngletها از برداشتن آیتم‌هایی که درست کنارشان قرار دارد امتناع می‌کنند و منتظر می‌مانند تا موجودی دیگر آن را بردارد. همچنین مکانیزم ضدعفونی کردن Throngletهای بیمار نیز چندان واضح و روان نیست و می‌تواند سردرگم‌کننده باشد.

با این حال، Thronglets تجربه‌ای منحصر‌به‌فرد برای دوست‌داران بازی‌های روان‌شناختی، شبیه‌سازهای مرموز و طرفداران سریال Black Mirror است. اگر وارد دنیای آن شوید، شاید بیش از آن‌چه تصور می‌کردید، به Throngletهای خود دل ببندید.