به گزارش صبا، در این مزایده  عنوان  گران‌ترین اثر فروخته‌شده، مشترکاً به هنرمندان ایرانی و ترک اختصاص داشت: بهمن محصص از ایران و فحرالنسا زید از ترکیه ؛ دو هنرمند فقیدی که تا کنون رکوردهای بسیاری در حراج های منطقه و جهان کسب کرده اند. 

  گران‌ترین اثر فروخته‌شده از هنرمندان ایرانی، تابلویی بدون عنوان از بهمن محصص بود. این اثر در سال ۱۹۶۴ خلق شده و با تکنیک رنگ روغن و ترکیب مواد مختلف روی بوم اجرا شده است. ابعاد آن ۷۱ در ۵۰٫۵ سانتی‌متر بود و به رقم ۲۰۰ هزار دلار فروش رفت .تابلویی انتزاعی از فحرالنسا زید هنرمند فقید ترکیه نیز به همین رقم یعنی ۲۰۰ هزار دلار فروخته شد.اثر دیگر محصص نیز   ۵۰,۸۰۰ دلار فروخته شد.از سهراب سپهری دو اثر بدون عنوان به رقم های   ۳۴,۹۲۵ دلار و   ۱۳۴,۹۳۸ دلار فروخته شد.از  مسعود عربشاهی  چهار اثر بدون عنوان با رقم های  ۹,۵۲۵  ،  ۱,۷۴۶ ، ۴,۱۲۸   و  ۲,۸۵۸ دلار فروخته شد. 

 در این حراج   دو اثر از هنرمند  فقید ایرانی، صادق تبریزی (۱۹۳۸–۲۰۱۷) به فروش گذاشته شد که  هر دو اثر بدون عنوان بودند و به دوره‌ی دهه ۱۹۶۰ میلادی تعلق داشتند.آنچه این دو اثر را متمایز می کرد اختصاص آنها به مجموعه ای کمتر دیده شده  از آثار این هنرمند بود.  اثر اول یک تابلوی بدون عنوان با تکنیک جوهر و گواش روی پوست     نصب‌شده روی مقوا در ابعاد: ۳۳ × ۴۶٫۵ سانتی‌متر  بود که   امضا: «Sadegh Tabrizi» به انگلیسی و فارسی در گوشه بالا سمت چپ دیده می شد و تاریخ اجرا: حدود دهه ۱۹۶۰ میلادی بودو  نهایتاً به مبلغ  ۱۸۰۰ دلار فروخته شد.  اثر دوم  نیز ،یک تابلوی  بدون عنوان بود که با تکنیک  جوهر و اکریلیک روی پوست  در ابعاد: ۳۵٫۳ × ۴۸٫۷ سانتی‌متر (۱۳⅞ × ۱۹⅛ اینچ) اجرا شده بود و امضا: «S. Tabrizi» به انگلیسی و فارسی در گوشه پایین سمت چپ دیده می شد. تاریخ اجرا: حدود دهه ۱۹۶۰ میلادی   در نهایت به رقم   ۲,۵۴۰ دلار  فروش رفت. دو اثر از  ناصر اویسی به مبالغ  ۱۵,۸۷۵  و  ۲۲,۲۲۵ دلار فروش رفت. از فریدون رحیمی‌ دو تابلو به ارقام  ۱,۷۴۶ و ۲,۳۸۱ دلار چکش خورد. تابلوی حسین زنده‌رودی  ۳۸,۱۰۰ دلار دلار فروش رفت . اثر زیبای  مارکو گریگوریان   ۶۳,۵۰۰ دلار. 

 همچنین تابلوی بدون عنوان نیکزاد نجومی  ۳,۴۹۲ دلار ،تابلوی سیراک ملکونیان ۱۶۵۰۰ و عکسی از شیرین نشاط  ۱۵,۸۷۵ دلار فروخته شد. 

نتایج این حراج  نشان از جایگاه برجسته و رو به رشد هنرمندان ایرانی در بازار جهانی هنر داشت.

مهرداد فلاح هنرمند نقاش و نماینده  خانواده زنده یاد صادق تبریزی با بیان این که  این رویداد معتبر، بستری فراهم آورد تا آثار هنری برجسته از ایران، ترکیه، کشورهای عرب و شمال آفریقا در معرض دید و خرید علاقه‌مندان و مجموعه‌داران بین‌المللی قرار گیرد ، بیان کرد:« مجموع فروش این حراج به رقم چشمگیر ۱.۳ میلیون دلار رسید که از این میزان، ۶۰۰ هزار دلار به فروش آثار هنرمندان ایرانی اختصاص یافت؛ رقمی که حکایت از توجه جهانی به هنر معاصر ایران دارد.»

فلاح درباره درخشش هنرمندان ایرانی و ترک در  رقابتی شانه به شانه افزود:«گران‌ترین آثار این حراج، مشترکاً به دو هنرمند فقید از ایران و ترکیه تعلق گرفت؛ بهمن محصص، نقاش نامدار ایرانی، و فخرالنسا زید، هنرمند برجسته ترک. این موفقیت بار دیگر نشان داد که هنر محصص، نه‌تنها در ایران، بلکه در عرصه بین‌المللی نیز مخاطبان جدی و ارزشمندی دارد.»

فلاح همچنین موفقیت تاریخی صادق تبریزی را  احیای یک میراث هنری دیرپا  دانست و گفت:«از دیگر نقاط درخشان این حراج، فروش دو اثر ارزشمند از صادق تبریزی بود. این دو اثر که به دوره‌ی دهه ۱۹۶۰ میلادی تعلق داشتند، به ترتیب با قیمت‌های ۴ هزار دلار و ۲۳۰۰ دلار چکش خوردند. این آثار که با تکنیک جوهر و گواش روی پوست و جوهر و اکریلیک خلق شده بودند، نشان از توانمندی و خلاقیت هنری تبریزی در دوره‌ای خاص از هنر ایران داشتند. آنچه این دو اثر را متمایز می‌کرد، تعلق آن‌ها به مجموعه‌ای کمتر دیده‌شده از آثار این هنرمند فقید بود که بار دیگر ارزش و اهمیت هنر او را به جهانیان یادآوری کرد. فروش این آثار، نه‌تنها نمایانگر جایگاه تاریخی تبریزی در هنر معاصر ایران است، بلکه می‌تواند جرقه‌ای برای احیای بازار آثار او در حراج‌های بین‌المللی باشد.»

نماینده خانواده تبریزی با ارائه تحلیل آماری و اقتصادی فروش آثار ایرانی در این حراج بیان کرد:«حضور پررنگ آثار ایرانی با فروش کلی ۶۰۰ هزار دلار از مجموع ۱.۳ میلیون دلار، نشان‌دهنده رشد ۴۶ درصدی سهم هنرمندان ایرانی در این حراج بود. حراج ساتبیز لندن بار دیگر ثابت کرد که هنر معاصر ایران، با وجود تمامی چالش‌ها و محدودیت‌ها، جایگاهی ویژه در بازار جهانی دارد. فروش موفقیت‌آمیز آثار بهمن محصص، صادق تبریزی، سهراب سپهری و دیگر هنرمندان ایرانی، نشان از کیفیت، اصالت و ارزش فرهنگی این آثار دارد. همچنین، رشد فروش آثار ایرانی در کنار هنرمندان ترک، گویای این واقعیت است که هنر خاورمیانه به‌تدریج در حال تثبیت موقعیت خود در صحنه‌های جهانی است. این موفقیت، نه‌تنها افتخاری برای هنر ایران به شمار می‌آید، بلکه افق‌های تازه‌ای برای هنرمندان و مجموعه‌داران ایرانی در بازارهای بین‌المللی می‌گشاید.»