مهدیه مالکی/صبا: فردا اولین سالگرد شهادت آیتالله «سید ابراهیم رئیسی» و شهدای خدمت است. رئیس جمهوری که دغدغه فرهنگ ایرانی اسلامی را داشت و در دولت سیزدهم به جد موضوع «عدالت فرهنگی» را دنبال میکرد. شهید جمهور میانه خوبی هم با اهالی هنر داشت و به مناسبتهای مختلف در میان هنرمندان حاضر میشد و گوش شنوای آنها بود. به بهانه اولین سالگرد شهادت آیتالله رئیسی با نجمالدین شریعتی مجری برنامه «به سمت خدا» به گفتوگو نشستیم. کسی که سال گذشته یکی از سخنرانان مراسم روضه اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه در رثای اهل بیت علیهم السلام به یاد شهید جمهور بود.
شاخص ترین اقدام دولت شهید رئیسی در حوزه فرهنگ و هنر چه بود؟
مردمی بودن آقای رئیسی از بارزترین ویژگیهای شخصیت ایشان بود که در عرصه فرهنگ و هنر نیز کاملا محسوس و ملموس بود؛ این ویژگی موجب میشد اهالی فرهنگ و هنر به ایشان نزدیک شده و دغدغههای خود را با ایشان مطرح کنند و این یک اتفاق بزرگ در عرصه فرهنگ و هنر بود. از طرفی در محافل، جلسات، هیئتها و جاهایی که اصلا فکرش را نمیکردیم و معمولا روسای جمهور سابق حضور نداشتند ایشان حاضر میشدند و مسلک طلبگی خودشان را تا آخرین لحظه حفظ کرده و در بین مردم حضور داشتند. به نظرم این مهمترین باقیات صالحات رئیسجمهور شهید ماست.
مردمی بودن ایشان چقدر در پیشبرد مسائل فرهنگ و هنر تاثیرگذار بود؟
خیلی مهم است که به هنرمند بها داده شود گرچه این امکان وجود نداشته باشد که همه این مسائل و دغدغهها برطرف شود ولی شنیدن دغدغهها اولین قدم در رفع این مسائل است که موجب دلگرمی هنرمندان میشود چون طبع اهالی فرهنگ و هنر لطیف بوده و گاها حتی زودرنج هستند. حوصله آقای رئیسی در شنیدن درد دل و دغدغههای هنرمندان به آرامش آنها خیلی کمک میکرد چون میدیدند که مسائل آنها توسط عالی ترین مقام کشور شنیده شده و در راستای تحقق دغدغههای آنها گام برداشته میشود. آقای رئیسی در مواجه با مسائلی که توسط هنرمندان مطرح میشد میگفتند: «این مسائل را پیگیری میکنند» ضمن اینکه در بحث معیشت هنرمندان نیز اتفاقات مثبتی رخ داد.
در جلساتی که حضور داشتید چه نکاتی توجه شما را جلب میکرد؟
آقای رئیسی در جلساتی که غالبا سبقه فرهنگی داشت مثل جلسات جایزه کتاب سال، مقید بودند که خودشان شخصا حضور داشته باشند و مشخص بود که این مسئله برای ایشان حائز اهمیت است. نکته دیگر تاکید ایشان در عدالت فرهنگی بود تا این عدالت در جای جای ایران عزیزمان با این وسعت برقرار شود، گرچه شاید این امر به مقصد نرسید ولی ایشان در آن مدت تمام تلاش خود را در برقراری این عدالت فرهنگی انجام دادند و در جلسات فرهنگی که به عنوان مجری یا مهمان حضور داشتم متوجه شدم طرحهای بزرگی در مناطق محروم انجام شده و حتی یک قرارگاه محرومیت زدایی فرهنگی در وزارت ارشاد مستقر کردند تا سفره فرهنگ را در مناطق محروم پهن کند و این مسئله کمی نبود، روحشان شاد. امیدوارم طرحهایی که با تلاش و مجاهدت در آن دوران طرح و پیگیری شد به سرانجام برسد و همه مردم عزیزمان از عرصه فرهنگی کشور متنعم شوند تا از این طریق سطح فرهنگی مردم ارتقاء پیدا کند.
دربرنامههایی که برگزار میشد با شهید رئیسی از نزدیک تعامل داشتید؟
آخرین دیدار من با آقای رئیسی یک روز قبل از شهادت ایشان بود و یکشنبه عصر که شب میلاد امام رضا علیه السلام بود در مشهد خبر شهادت ایشان را شنیدم و خیلی از این خبر شوکه شدم چون روز قبل ایشان را در آغوش گرفتم و به ایشان گفتم: «حاج آقا من عازم مشهد هستم شما مشرف نمیشوید» ایشان گفتند: « نه، من باید به آذربایجان بروم، شما سلام من رو به محضر حضرت رضا(ع) برسانید» و بعد من از ایشان جدا شدم و به مشهد رسیدم و بعد از شنیدن خبر آن سانحه تا صبح مثل همه مردم دعا کردم که خبر خوشی به ما برسد ولی خبر شهادت ایشان رسید و امیدوارم مهمان سفره حضرت رضا(ع) باشند.
خاطره خاصی از شهید رئیسی دارید؟
من شهید رئیسی را از مدتها قبل زمانی که در شورای نظارت بر صدا و سیما بود میشناختم و بعد در دوره تولیت ایشان در حرم حضرت رضا ایشان را دیدم و به ایشان گفتم: « آقای رئیسی من شنیدم که می خواهید به قوه قضائیه بروید، میشه خواهش کنم نروید حضور شما در اینجا قوت قلب همه زائران حضرت رضاست» و ایشان که همیشه به خادم الرضاییشان افتخار میکرد گفتند: « آقا به من گفتند که شما برو قوه قضائیه رو تحویل بگیر، کارهای زیادی برزمین مانده آنها را انجام بده و من چاره ای ندارم گرچه خیلی دلم نیست که اینجا را رها کنم، اینجا برای من خیلی جای امنی است.»
در دوران ریاست جمهوری ایشان نیز شبی در هیئت ریحانه الحسین هنگام روضه آقای بنی فاطمه یکباره در آن فضای تاریک فردی کنار من نشست وقتی سلام کردم متوجه شدم که آقای رئیسی است.
ایشان همیشه برنامه ما را دنبال میکرد و اظهار لطف و محبت داشت و ریاست جمهموری اساسا تغییری در شخصیت ایشان ایجاد نکرد و به نظرم این مهمترین شاخصه شخصیتی آقای رئیسی بود که همان مسلک و منش سابق خود را حفظ کردند و این ویژگی ایشان برای من خیلی آموزنده بود.
همیشه وقتی به مشهد مشرف شده و از کنار مزار ایشان میگذرم به امام رضا عرض میکنم: « آقا شما خیلی با معرفت هستید و هوای خادمین خودتان را دارید، آقای رئیسی خادم شما بود و حالا در آغوش شماست و در کنار خود یک جای امن برایش انتخاب کردید که همه زائران شما یک روحش شاد به ایشان میگویند و رد میشوند» و این به نظرم خیلی نکته مهمی است.