مهدیه مالکی/صبا: سالگرد شهادت شهید جمهور بهانهای شد که خاطرات اهالی فرهنگ و هنر از آیتالله رئیسی را مرور کنیم. با ژیلا صادقی، گوینده و مجری تلویزیون درباره ویژگیهای شخصیتی شهید رئیسی گفتگو کردیم.
به نظر شما شاخصترین ویژگی شهید رئیسی و مهمترین اقدام دولت ایشان در حوزه فرهنگ و هنر چه بود؟
اجازه بدین درخصوص شهید رئیسی به چندسال قبل از ریاست جمهوری ایشان برگردم زمانی که مسئولیت تولیت آستان مقدس امام رضا را برعهده داشتند، در یکی از شبهای قدرمن در حرم امام رضا بودم و سخنران جناب آقای رئیسی بودند و آنچه توجه مرا جلب کرد معنویت گرایی و شایستگی ایشان در هنر دینی بود روراست بگم من برای اولین بار با یک آرامشی به حرفهای سخنران در حرم گوش می کردم، چون زمانی که من به زیارت امام رضا میروم ترجیحم این است که مشغول عبادت و دعا م شوم و گوشهای خلوت با خدا وامام رضا درد دل کنم. آن شب حتی یادم است مسابقهای برگزار کردند که من در آن مسابقه نیز شرکت کردم؛ بله از آنجا با آقای رئیسی بیشتر آشنا شدم. نکته مهم حضور ایشان در تولیت، مردمگرایی ایشان در آستان بود، به طوری که خیلی حواسشان به مردم و خواستههای آنها بود. برای مثال زمانی که فردی گوسفندی را نذر حرم میکرد فیش غذایی به زائر میدادند و زائر به مهمانسرای حرم میرفت و یک پرس غذا تحویل میگرفت ولی آقای رئیسی جریانی را به راه انداختند که وقتی فردی گوسفندی نذر حرم میکرد تمام اعضای خانواده را نمکگیر سفره امام رضا(ع)میکردند و این موضوع برای مردم خیلی شیرین و دلچسب و عجیب مورد استقبال قرار گرفته بود.
آن زمان که ایشان این کار را انجام دادند زمان ریاست جمهوری ایشان نبود که این تصور ایجاد شود به دنبال تبلیغات هستند.
از دوره ریاست جمهوری ایشان نکتهای به یاد دارید؟
نکته دیگر گسترش و بسط فضای فرهنگی در زمان ریاست ایشان در قوه قضاییه و دوره ریاست جمهوریشان برای من نه به عنوان یک هنرمند بلکه به یک شهروند کاملا ملموس بود.
در دوره محدود و کوتاه ریاست جمهوری ایشان یک جو و اتمسفر آرامی در جامعه فرهنگ و هنر حاکم بود گرچه به لطف برخی از همکاران محترم و بی انصافم اسم من از مراسمها و نشستهای هنرمندان با مقامات دولتی خط میخورد و وقتی مسئولین از علت عدم شرکت من مراسم میپرسند، اصلا از این دعوت خبرنداشتم ولی حمایتهای ایشان ازهنرمندان جوان به گوش من میرسید.
آنچه در ذهن من از شهید رئیسی نقش بسته براساس دانستههای خودم در دنیای هنر و هنرمند نیست بلکه از دریچه یک شهروندی که ایدئولوژی دارد و دنیا را دیده همچنان درحسرت از دست دادن این مرد بزرگ هستم. جناب آقای رئیسی انسان شریفی بود و زمانی که ایشان به شهادت رسید من دو روز بود که تازه به ایران آمده بودم و تنها چیزی که قسمت من شد این بود که فردای روز سوم فوت ایشان خودم را به مشهد برسانم و بعداز برگشت سفرم به مراسمی که وزیر وقت ارشاد گرفته بودند شرکت کردم.
میخواهم از جایگاه یک شهروندعادی و منصفانه درباره مسئولین کشورم صحبت کنم گرچه در رسته مدیران میانی اشکلات زیادی را شاهد هستیم ولی مدیران ارشد ما همچون جناب آقای رئیسی یکنفر بود و یادمان نمیرود که چگونه جلوی فسادهایی را که سالیان سال زنجیروار به دوره ایشان رسیده بود گرفت