مهدی علیپور/ معاون سردبیر صبا؛ جواد عزتی یکی از برگ‌های برنده سینمای ایران است که حضورش در هر فیلم وسریالی مثل یک چک سفید امضا می‌ماند؛ هم فروش گیشه را تضمین می‌کند، هم مخاطب کنجکاو را پای تلویزیون می‌نشاند. در سریال «وحشی»، بازی عزتی یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت و دیده شدن سریال است، چون او توانسته با قدرت بازیگری‌اش، شخصیت «داوود اشرف» را به شکل حیرت‌آوری واقعی، باورپذیر، تأثیرگذار و دور از کلیشه‌ها به تصویر بکشد.

یکی از نقاط قوت بازی عزتی، مهارت او در انتقال احساسات و پیچیدگی‌های شخصیت است. در «وحشی»، او شخصیتی را بازی می‌کند که میان خشونت و پشیمانی گرفتار شده، و این تضاد روانی مخاطب را درگیر می‌کند. عزتی با استفاده از سکوت‌های طولانی، نگاه‌های عمیق و واکنش‌های حساب‌شده، توانسته است حس واقعی درگیری درونی داوود را به نمایش بگذارد. همین جزئیات در بازی او باعث شده که مخاطب بتواند با شخصیت همذات‌پنداری کند و پا به پای داستان پیش برود. عزتی هر چه پیش می‌رود در بازی‌اش پختگی و هوشمندی و دقت بیشتری هم دیده می‌شود.

عزتی، شیفتگان و سینه‌چاکان زیادی هم دارد و کافیست نامش بر پیشانی پروژه‌ای حک شود تا به مدد محبوبیت و مقبولیتی که میان مخاطبانش دارد، پیشاپیش موفقیت یک اثر را تضمین کند. در همین چند هفته اخیر بارها شنیده‌ام که حضور او تنها دلیلی بوده که عده‌ای را پای تماشای «وحشی» نشانده. عزتی البته نان انتخاب‌هایش را می‌خورد؛ چه در کمدی‌ و چه درام اجتماعی، انتخاب‌هایش معمولاً موفقیت‌آمیز از کار درآمده‌اند.

بازی او در سریال «وحشی» نمونه‌ای از مهارتش در خلق شخصیت‌های چندوجهی را به نمایش می‌گذارد. او با بهره‌گیری از عناصر ظریف بازیگری مانند زبان بدن، کنترل نگاه‌ها و تغییرات جزئی در تُن صدا، موفق شده شخصیتی را به تصویر بکشد که درگیر یک کشمکش درونی پیچیده است.

آنچه در این نقش برجسته به نظر می‌رسد، توانایی عزتی در نمایش تضادهای روانی شخصیت است. او در برخی لحظات با سکوت‌های پرمعنا و نگاه‌های نافذ، حس ناامیدی و درماندگی را منتقل می‌کند، در حالی که در صحنه‌های دیگر با خشم کنترل‌شده و واکنش‌های ناگهانی، مخاطب را با وجه دیگری از شخصیت مواجه می‌کند. این توازن میان آرامش و طغیان، یکی از ویژگی‌های بارز بازی عزتی در این سریال است.

همچنین، تعامل او با دیگر بازیگران، به‌ویژه در سکانس‌های پرتنش، طبیعی و باورپذیر از آب درآمده است. او توانسته است با جزئیات دقیقی مانند تغییر حالت چهره و مکث‌های معنادار، روابط پیچیده میان شخصیت‌ها را به‌خوبی نشان دهد.

در مجموع، جواد عزتی بار دیگر ثابت کرده است که بازیگری فراتر از بیان دیالوگ‌هاست؛ بلکه نوعی هنر است که نیاز به درک عمیق شخصیت، شناخت فضای داستانی و انتقال احساسات به شیوه‌ای ملموس و واقعی دارد. بازی او در «وحشی» تأییدی بر این توانایی است و نشان می‌دهد که چرا از بازیگران تأثیرگذار سینمای ایران محسوب می‌شود.