پگاه زارعی/ صبا؛ سریال «بادار» با پیشنهاد مرکز سیمافیلم و به تهیهکنندگی ابوالفضل حاجتمند، روایتی از زندگی مردم سیستان و بلوچستان است. این مجموعه به کارگردانی سیروس حسنپور و نویسندگی فاطمه سلطانی، معصومه میرابوطالبی و زینب امامینیا ساخته شده و تلاش دارد تصویری واقعی و محترمانه از فرهنگ بومی را با حضور بازیگرانی همچون محمد رشنو، فرشته سرابندی، حسین شریفی، هومن برقنورد، کاوه خداشناس، نیلوفر کوخانی، بیتا سحرخیز، آزیتا ترکاشوند، رضا خدادادبیگی، مهدی میامی، فهیمه مؤمنی، جواد سلطانی، امیرسام موسوی، عبدالرضا نصاری و مهدی شیخعیسی، ارائهدهد.
در واقع «بادار» میتواند بازتابی از ظرفیتهای بومی استان باشد که در قالب زندگی یک خانواده سیستانی روایت میشود. حالا، در گفتوگو با ابوالفضل حاجتمند تهیهکننده این سریال، نگاهی نزدیکتر به روند تولید و چالشهای این مجموعه خواهیم داشت.
سریال «بادار» چگونه شکل گرفت؟
سالهاست که دغدغه روایت قصههایی را دارم که از دل مردم میآیند—داستانهایی که اغلب در سایه ماندهاند. سریال «بادار» با پیشنهاد مرکز سیمافیلم شکل گرفت و ریشه در همین دغدغه دارد: شنیدن و دیدن زندگی مردمی که صدایشان کمتر در رسانهها شنیده شده، اما بار عظیمی از فرهنگ، مقاومت و انسانیت را به دوش میکشند. سیستان و بلوچستان با تمام زیباییها، سختیها و پیچیدگیهایش، بستری مناسب برای روایت یک داستان انسانی، ملموس و چندلایه بود.
بزرگترین چالشهای ساخت این سریال چه بود؟
تولید در این جغرافیا هم فرصت است و هم چالش. از کمبود زیرساختهای تولید گرفته تا شرایط سخت اقلیمی و لجستیکی، با مسائل متعددی روبهرو بودیم. اما شاید مهمترین چالش، ارائه تصویری واقعی، محترمانه و بهدور از کلیشه از مردم منطقه بود؛ نمایشی که نه اغراقآمیز باشد و نه نادیدهانگارانه.
چگونه فرهنگ و ظرفیتهای بومی استان را به تصویر کشیدید؟
از ابتدا با مشاورههای محلی، تحقیقات میدانی، گفتوگو با بومیان منطقه و حضور در رویدادها و مناسبتهای محلی، تلاش کردیم زبان، آداب، لباس، نوع ارتباطات اجتماعی و حتی گویش را با دقت و احترام بازنمایی کنیم. نگاه ما فرهنگی و برخاسته از درون جامعه بود.
روند انتخاب بازیگران چگونه انجام شد؟
ترکیبی از بازیگران حرفهای و چهرههای تازهنفس منطقه در این پروژه حضور دارند. برخی نقشها را به جوانان و بازیگران مستعد بومی سپردیم. برای نقشهای کلیدی نیز از چهرههای شناختهشدهای بهره بردیم که با فضای سریال و فرهنگ منطقه هماهنگ بودند.
انتظار چه واکنشی از مخاطبان دارید؟
امیدوارم مخاطبان با سریال ارتباطی عاطفی و فکری برقرار کنند. هدف ما صرفاً نمایش محرومیت یا رنج نبود، بلکه روایت واقعیتی شریف، دردآشنا و در عین حال امیدبخش است. هر واکنش صادقانهای، حتی اگر انتقادی باشد، برای ما ارزشمند خواهد بود.
درباره کارگردان سریال توضیح دهید.
کارگردان سریال، آقای سیروس حسنپور، فردی با شناخت عمیق از زبان تصویر و تجربه کار در فضاهای اجتماعی است. او توجه ویژهای به ظرافتهای شخصیتها دارد و این باعث شده روایت سریال زنده و انسانی باشد.
آیا ارگان خاصی از شما حمایت کرد؟
علاوه بر صداوسیما، حمایت خاصی از سوی سایر ارگانها دریافت نکردیم، مگر در موارد معدود.
تا چه حد داستان سریال برگرفته از واقعیتهای اجتماعی و فرهنگی منطقه است؟
داستان ترکیبی از واقعیت و خیال است، اما ریشه در واقعیت دارد.
فیلمبرداری فقط در زابل انجام شده است؟
این سریال از جمله مجموعههایی با لوکیشنهای متعدد است. بخش زیادی از فیلمبرداری در شهرستان زابل انجام شده، اما برخی سکانسها نیز در مناطق دیگر استان و سایر لوکیشنها ضبط شدهاند تا روایتی کاملتر و واقعگرایانهتر داشته باشیم.
شرایط اقلیمی و فرهنگی استان چه تأثیری بر روند تولید داشت؟
شرایط اقلیمی و فرهنگی بخشی جداییناپذیر از هویت سریال شدند. گرما، باد، بافت روستاها و شهرها، لباسها، گویشها و حتی نور آفتاب منطقه همگی بر فضاسازی سریال تأثیر گذاشتند. این شرایط گاه دشوار بود، اما در عین حال به خلق هویت بصری و فرهنگی ویژهای برای مجموعه کمک کرد.
سخن پایانی
«بادار» فراتر از یک سریال است. این مجموعه قصه زندگی مردمی را روایت میکند که شاید کمتر دیده شدهاند، اما سرشار از غرور، اصالت و خوبیاند. تلاش کردیم با احترام و صداقت، تصویری واقعی از آنان ارائه دهیم، تصویری که هم فکر مخاطب را درگیر کند و هم قلب او را لمس کند.