به گزارش صبا، هادی حیدری، کارتونیست مطبوعاتی و طراح «ایران ما» درباره وظیفه هنرمندان در شرایط کنونی کشور گفت: اولویت اول ما حفظ همبستگی عمومی و ملی است. اگر نگاه ملی نسبت به اطرافمان داشته باشیم بسیاری از دوقطبیها، شکافهای فکری و ایدئولوژیک از بین میرود. وقتی که پای منافع ملی به میان میآید این شکافها کمرنگ میشوند و مردم در جهت منافع ملی حرکت میکنند. زمانی که بیگانه به کشور شما تجاوز میکند، اینکه کجای ماجرا بایستیم، مرزهایمان را چگونه حفظ کنیم و چگونه به تشخیص درست و منطقی برسیم بسیار مهم است.
وی افزود: بعد از اینکه این طرح را منتشر کردم دیدم برخی افراد که نسبت به سیاستهای حاکم زاویه دارند (که در بسیاری از موارد نیز حق دارند) از بغض ساختار سیاسی سمت جریانی میایستند که کشورشان را مورد تجاوز قرار داده است و این جای تعجب و تاسف دارد. اکنون اگر دقت کنیم رژیمی که جنگ را آغاز کرده و به کشور ما تجاوز می کند لزوماً فرماندهان، مسئولان و افراد خاص را مورد هدف قرار نداده، بلکه افراد بیدفاع و شهروندان عادی از گروههای مختلف فکری نیز در این ماجرا در امان نبودهاند.
حیدری ادامه داد: اگر نگاهی به آمار قربانیان بیاندازید، میبینید که حتی به یک جریان فکری خاص تعلق ندارند و از همه جریانها هستند: کسانی که حتی نسبت به ساختار کشور منتقد بودهاند، کسانی که پوششان چیزی نبوده که ساختار آن را تبلیغ میکند یا کودکان بیدفاع که جزو قربانیان بودهاند. بنابراین هیچ کشور و رژیم خارجی منافع ملی ما را تضمین نمیکند و دلش برای کشور ما نمیسوزد. فقط و فقط در جهت منافع خود حرکت می کند.
وی با اشاره به اینکه اگر ایران نباشد چیزی نداریم که هویت خود را در آن تعریف کنیم، افزود: ما ایرانی هستیم و این سرزمین باید برقرار باشد که بتوانیم داخل آن هویت جمعی، یکدلی و همبستگی خود را تعریف کنیم. طرح «ایران ما» را که منتشر کردم در جهت این بود که امروز در این شرایط چیزی که میتواند کشور ما را نجات دهد، همبستگی ملی همه مردم، با همه سلایق و دیدگاههای مختلف است. اینها باید کنار هم قرار بگیرند و این به آن معنی نیست که بخواهیم از ساختار حاکم دفاع کنیم، بلکه اولویت اولمان دفاع از سرزمین و کشورمان است که هویت تکتک ما در آن تعریف میشود.
او درباره طرح دیگر خود به نام «بازمانده» توضیح داد: این طرح بر اساس عکس مستندی بود که منتشر شد. خرابهای را در پشت صحنه عکس میبینیم که عروسک یکی از کودکان ساکن آن منطقه به بیرون از ساختمان پرت شده بود و من از این مستند استفاده کردم که بگویم تنها بازماندهای که از این اتفاق باقی مانده، یک عروسک است که گوشه تصویر رها شده و پشت آن انبوهی از دود و آتش میبینیم. صاحب این عروسک شاید یکی از قربانیان بوده که در این آتش سوخته است. این طرحی احساسی است و میخواستم شرایطی که در آن هستیم را ضبط تصویری کنم.
نشر اول: ایبنا