بهناز بستاندوست بازیگر رادیو در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری صبا، درباره نحوه ورود خود به رادیو بیان کرد: سال ۷۴ بود که رادیو نیروی جدید میگرفت. من از تئاتر به رادیو معرفی شدم و چندین مرحله مورد تست و آزمون قرار گرفتم و دوره های مختلفی را گذراندم. بازیگری در رادیو، نمایشنامه نویسی، بررسی جزییات نمایشهای رادیویی و….از دورههایی بود که برای استخدام در رادیو پشت سر گذاشتم و پس از آن طی چند مرحله آزمون برای کار در رادیو پذیرفته شدم.
وی با اشاره به اینکه با گروه کودک و نوجوان کار خود را آغاز کرده است، گفت: ورودم به بخش نمایشهای رادیویی با قبولی در چند آزمون رقم خورد و کار خود را در این بخش آغاز کردم. آن زمان هنوز شبکه نمایش به صورت مستقل نبود. ما نمایش ضبط میکردیم و شبکه های مختلف آن را پخش می کردند تا زمانی که رادیو نمایش تاسیس شد. در حال حاضر نمایشهای مختلف علاوه بر خود رادیو نمایش برای دیگر شبکهها تولید میشود.
بازیگر رادیو نمایش درباره تفاوت ضبط نمایشها از گذشته تاکنون توضیح داد: از زمانی که کار خود را در رادیو آغاز کردم تا کنون ضبط نمایشهای رادیویی با تغییرات گستردهای همراه بوده است. آن زمان ضبط نمایش به صورت دیجیتال نبود و کل نمایش با افکت ها و موسیقیهای مورد نیاز هم زمان با بازی بازیگران پیش می رفت و کامل میشد اما از زمانی که ضبط نمایش دیجیتال شد، نمایش را به صورت خام میگیرند و بعد افکتها و موسیقی به آن اضافه میشود.
بستان دوست ادامه داد: هر کدام از این نوع ضبط نمایشها مزیت و معایبی دارد. در گذشته چون فضاسازی ها و موسیقی در حین ضبط نمایش و بازی بازیگران اتفاق میافتاد به تخیل بازیگر برای ایفای یک نفش کمک میکرد اما روند ضبط نمایش کند بود. با گذشت زمان و کسب تجربه به شکل ضبط خام، این روزها مشکل کمبود افکتها برای ساختن فضای نمایش در حین ضبط برای ما بازیگران کمتر احساس میشود. این امر باعث شده دست تهیهکننده برای ارایه ظرفیتهای بیشتر در ساختن فضاها بازتر باشد. بنابراین خروجی نمایشها قطعا با کیفیت تر از گذشته است.
وی در پاسخ به این پرسش که یک بازیگر رادیو باید چه ویژگیهایی داشته باشد، بیان کرد: من قصد دارم درباره بازیگری در رادیو نمایش صحبت کنم نه گویندگی چرا که هنوز و بعد از این همه سال تفاوت بین بازیگر و گوینده رادیو مشخص نیست. یک بازیگر رادیو باید دورههای تخصصی بازیگری دیده باشد. اینکه یک نفر گوینده خوبی باشد و صدای جذابی نیز داشته باشد دلیل نمیشود که بتواند از پس ایفای نقشهای پیچیده رادیویی هم به خوبی برآید.
بازیگر نمایشهای رادیویی افزود: در گذشته جنس صدا فاکتور بسیار مهمی بود اما در حال حاضر تکنیک بازیگری و شناخت آن اهمیت بیشتری دارد. اگر کسی بخواهد بازی خوبی ارایه دهد باید بازیگری را بلد باشد. علاوه بر آن باید بداند چگونه با میکروفن کار کند، تخیل خود را گسترش دهد و بتواند فضایی را که در آن قرار گرفته است، با صدا نمایش دهد.
بستان دوست در جواب این سوال که تعداد مخاطبان رادیو از گذشته تا به امروز با چه تغییراتی روبه رو بوده است، بیان کرد: گذشته دوران پررونقی برای رادیو بوده است چرا که این همه تنوع در رسانه نداشتیم. در حال حاضر با انواع شبکه های مختلف تلویزیونی، ماهواره و اینترنت روبه رو هستیم شاید رادیو رونق سابق را نداشته باشد اما هنوز مخاطبان پیگیری دارد که بسیار قابل احترام هستند.
وی ادامه داد: من معتقدم مخاطبان رادیو با فاصله بسیار زیاد فرهیخته تر از مخاطبان تلویزیون و برنامه های تصویری هستند. مخاطبان رادیو افراد خاص و ویژه ای هستند چون قدرت تخیل دارند و با این قدرت نمایش را در ذهنشان به تصویر میکشند. مثل کسی که کتاب میخواند. شما وقتی یک کتابی را می خوانی آن را با تخیل میآمیزی و داستان را پیش می بری.
بازیگر نمایشهای رادیویی با اشاره به اینکه باید به مخاطب فرهیخته رادیو خوراک خوب داده شود، مطرح کرد: من و همکارانم در بخشهای بازیگری، کارگردانی، نویسندگی و….. وظیفه داریم خوراک خوب و باکیفیت به مخاطبان ارایه دهیم. اگر حتی یک نفر از یک کلام ما تاثیر خوبی بگیرد یعنی ما رسالت خود را انجام داده ایم.
بستاندوست با بیان اینکه بخش مدیریت هم باید بداند نمایش رادیویی همچنان زنده است و مخاطب خود را دارد، تصریح کرد: بخش مدیریت مسئول است. مسئول است امکان تهیه کارهای فاخر را برای گروه خود فراهم کند. باید درک کار باکیفیت را داشته باشد و برای کسانی که پر تلاش هستند و دغدغه مند، امنیت و پشتگرمی ایجاد کند.
وی درباره فعالیتهای خود در رادیو نمایش نیز توضیح داد: علاوه بر بازی در نمایشهای مختلف رادیویی، در برنامه «ردپای قلم» که مشخصا برای علاقهمندان نمایشنامه نویسی تهیه شده است و به بررسی نمایش هایی که به تازگی توسط نویسنده های جوان منتشر شده است، می پردازد در بخش نمایشنامه خوانی حضور دارم.
بستاندوست در پایان درباره برنامه ای که خود بازی و کارگردانی آن را در رادیو نمایش برعهده داشته است، اظهار کرد: مونولوگ های پنج دقیقه ای به نام «مصائب یک زن خانه دار» را روی آنتن رادیو نمایش برده ام. سمیه خطیب زاده نویسندگی این مونولوگها را برعهده داشته است و من بازی میکنم. این مونولوگها با رویکردی طنز و موشکافانه به روزمرگی های یک زن خانهدار میپردازد. این برنامه قرار بود در ۹۰ قسمت تولید شود اما از آنجا که با بازخورد خوب مخاطبان همراه بوده است به ۱۵۰ قسمت رسید و پخش آن تا آخر فروردین ماه ادامه دارد.
سپیده شریعت رضوی
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است