به گزارش خبرگزاری صبا، سیامک زمردی مطلق مدیر بخش مسابقه و نمایشگاه عکس سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر درباره آثار راه یافته و کیفیت حضور هنرمندان استان‌ها در این بخش توضیحاتی را ارائه داد.

* فعالیت بخش عکس این دوره از جشنواره از چه زمانی آغاز شد و چه تعداد اثر به دبیرخانه ارسال شدند؟

– آغاز به کار این بخش از شهریورماه و بعد از انتشار فراخوان بخش عکس بود. در فراخوان جشنواره اسامی هیات داوران اعلام و کار ما از همان روز به طور رسمی شروع شد. آخرین مهلت دریافت آثار ۱۴ آبان سال جاری بود که هنرمندان تا این تاریخ فرصت داشتند آثار خود را به دبیرخانه جشنواره تئاتر ارسال کنند. در مجموع ۱۷۰ عکاس۸۰۷ عکس برای دبیرخانه ارسال کردند که از این تعداد ۱۲۴ عکاس با ۶۰۹ عکس مربوط به تهران و ۴۶ عکاس هم با ۱۹۸ عکس از ۱۷ شهرستان در میان شرکت کنندگان حضور داشتند. بلافاصله در ۲۰ آبان داوری آثار با تیم هیات داوران که شامل محمود کلاری، سیف الله صمدیان و آتیلا پسیانی می‌شدند آغاز کردیم و در چند مرحله عکس‌ها مورد بازیبنی و انتخاب قرار گرفتند. از این تعداد اثر در نهایت ۴۹ عکاس با ۵۹ عکس به عنوان آثار منتخب به بخش نمایشگاه و مسابقه جشنواره راه پیدا کرد. در همان جلسات بررسی، کاندیداها مشخص و همچنین برگزیدگان نیز با نظر هیات داوران انتخاب شدند.

* هیات داوران بخش عکس جشنواره فجر از نام آشناترین چهره های تئاتر هستند، چطور شد که به سراغ آن ها رفتید؟

– فکر می کنم همه به این امر واقف هستند که عکاسی تئاتر یک عکاسی بسیار تخصصی است. ما اگر می‌خواستیم هر شخصی از استادان عکاسی را دعوت کنیم با توجه به نگاه خودشان به عکس تئاتر توجه می‌کردند. مثلا اگر یک عکاس خبری و عکاس سینما یا یک عکاسی که کار تبلیغاتی می کند را به هیات داوران دعوت کنیم، آنها بر اساس جنس نگاه صنفی خودشان به عکس های تئاتر نگاه می‌کنند که یک مقدار کار را سخت خواهد کرد. امکان دارد یک عکاسی که کار تبلیغاتی می‌کند بر اساس اینکه ذهنش درگیر شارپ بودن عکس ها است و انتظار یک عکس شسته رفته را دارد تا داوران به آن رای بدهند منجر شود تا عکس تئاتری که قاعدتا در شرایط خاصی گرفته می شود تضییع شود. اما دوستانی که ما برای هیات داوران انتخاب کردیم هر کدام به نوعی تئاتر را می شناختند و ما در تیم داوری کارگردان، بازیگر و عکاس حرفه ای تئاتر را داشتیم. من وقتی آقای پسیانی را دعوت می کنم شاید از لحاظ فنی عکاسی را دنبال نکرده اما ۴۰ سال است که در تئاتر کارگردانی، طراحی و بازیگری انجام می دهد و از لحاظ دراماتیک عکس را آنالیز می‌کند. کسی که چندین سال است کار طراحی صحنه انجام می دهد حتما زیباشناسی را به طور کامل تشخیص می دهد و خیلی ملموس می تواند در این ارتباط اظهارنظر کند. من از استاد حمید سمندریان آموختم که در جلسه داوری عکس ها می گفت من عکاسی را بلد نیستم اما می توانم در آنالیز عکس ها به لحاظ دراماتیک شما را کمک کنم. سیف الله صمدیان و محمود کلاری هم که خودشان از با سابقه ترین افراد در حوزه تصویر و عکس در تئاتر و سینما هستند و چندین جشنواره مهم داخلی و خارجی را داوری کرده اند.

* به لحاظ کمی و کیفی اگر بخواهیم بخش عکس جشنواره سی و هشتم را آنالیز کنیم به نظرتان چه نکات قابل توجهی در آن وجود داشته است؟

– امسال اتفاق جالبی که برای بخش عکس افتاد حضور چشمگیر هنرمندان استان ها و آثارشان بود. ما از شهرهای کوچکی مانند آباده اثر داشتیم تا مراکز استان ها که هر سال چند عکس بسیار ویژه برای ما ارسال می کنند. در این دوره قرار بر این بود در داوری کیفیت در اولویت باشد نه کمیت. این کتابی که در آخر چاپ می شود باید تمام عکس های آن کیفیت برابری داشته باشند و هر کسی در سال های بعد آن را دید همه عکس ها را مورد ارزیابی قرار دهد و طوری نباشد که یک عکس تلاش عکاسان را زیر سوال ببرد. سال گذشته ۷ عکس از استان‌ها در راه یافتگان به جشنواره داشتیم اما امسال این عدد با رشد نزدیک به صددرصدی همراه بود و ۱۶ عکس از شهرستان ها به بخش نهایی جشنواره راه یافت. این خیلی موضوع مهمی است که هنرمندان استان های ما با توجه به تمام کم و کاستی ها اما توانایی این را دارند که عکس های بسیار زیبایی را در تئاتر خلق کنند و برای ما بفرستند. ما امسال جنس تئاترهای مختلفی را در عکس های نمایشگاه خواهیم دید و عکاسان خروجی زحمت یک ساله خود را در نمایشگاه جشنواره فجر خواهند دید.

*به نظر شما در این سال هایی که بخش عکس به جشنواره تئاتر فجر اضافه شده است آیا مورد استقبال عکاسان تئاتر و همچنین مخاطبان قرار گرفته است؟

– امسال سال یازدهمی است که بخش عکس به جشنواره تئاتر فجر اضافه شده است یعنی از سال ۸۷ که اولین دوره حضور بخش عکس به همت انجمن عکاسان خانه تئاتر در جشنواره بود از همان زمان این بحث مطرح بود که ویترین این جشنواره عکس و کتاب آن است. همه می دانیم که تئاتر یک هنر میرا است یعنی دو ماه تمرین می شود بعد یک ماه اجرا می رود سپس چیزی که در آخر از آن می ماند یک متن، بروشور، پوستر و عکس های به جا مانده از آن نمایش است. در طول این یازده دوره ای که بخش عکس به جشنواره اضافه شده است به جز یک سال ما در تمامی سال ها نمایشگاه عکس و پوستر را برگزار کردیم و در آخر هم کتاب این دو بخش با عنوان کتاب سال عکس تئاتر چاپ شده است. با صحبت هایی که از همان ابتدای حضور این بخش با مدیران جشنواره شد قرار بر این بود برای استفاده از عکس آن ها یک حق التصویری را برای کسانی که عکسشان به جشنواره راه پیدا می کند در نظر بگیریم.در دوره اول از فریمی ۲۵ هزار تومان شروع کردیم تا امروز که به هر فریم بابت حق التصویر حضور در جشنواره ۲۵۰ هزار تومان پرداخت می کنیم. مسئولیت داشتن فقط این نیست که بگویم من دبیر بخش عکس جشنواره تئاتر هستم، این عنوان ها گذرا هستند اما تمام دبیرانی که در طول این ۱۱ سال مسئولیت داشتند همه در جهت منافع عکاسان تئاتر با مدیران جشنواره ها صحبت و چانه زنی کردند تا بتوانند حق بیشتری برای عکاسان بگیرند. من هم به همین ترتیب عمل کردم. ۳۰ سال است که کار عکاسی تئاتر را انجام می دهم و همه رفقایم که با من هم دوره بودند شاید الان دیگر کار عکاسی را کنار گذاشته اند. من هم به سبب عشق و علاقه در این عرصه تا به امروز حاضر بوده ام و اگر می خواستم به فکر درآمد و امرار معاش باشم که حتما باید به سراغ کار دیگری می رفتم. پس بنابراین هر کسی در این جایگاه قرار می گیرد باید در جهت منافع عکاسان حرکت کند و به فکر ارتقا این بخش باشد. مثلا در این دوره نادر برهانی مرند دبیر جشنواره تمام تلاش خود را می کند تا منافع اهالی تئاتر را بیش از هر دوره دیگری تامین و باعث رشد جشنواره تئاتر فجر شود.

سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به دبیری نادر برهانی مرند تا ۲۱ بهمن ماه در تهران در حال برگزاری است.

انتهای پیام/