سونیا پوریامین تهیه‌کننده و مجری با سابقه تلویزیون در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا در حاشیه برگزاری سی و هشتمین جشنواره ملی فیلم فجر درباره فیلم‌های نمایش داده شده در روز اول و دوم این جشنواره توضیح داد: جشنواره ملی فیلم فجر با سه فیلم «سه کام حبس» به کارگردانی سامان سالور، «قصیده گاو سفید» به کارگردانی بهتاش صناعی ها و «عامه پسند» به کارگردانی سهیل بیرقی که به ترتیب به نمایش درآمدند کار خود را آغاز کرد. این سه فیلم که نسبتا موضوعات تلخی داشتند به موضوعات زنان نیز پرداخت. نمی‌دانم هنوز تصور مردان از زنان در کشور ما چیست اما یک نکته خیلی مهم این است که زنان در کشور ما به یک حالت دگردیسی رسیده و  به ویژه دختران جوان ما خیلی آگاه شده اند.

وی ادامه داد: فیلم‌های روز اول جشنواره آغاز خوبی داشتند اما بد تمام کردند. «سه کام حبس» را دوست داشتم اگرچه انتظار داشتم زن قصه نسبت به اجحافی که در حقش شده است، قیامی کند و از یک حرکت غلط پیروی نکند. در فیلم «عامه پسند» که روایتگر داستان زندگی زنی ۵۸ ساله است که همسرش به او خیانت می‌کند، دیدیم با وجود آن که زن خانه دار است اما یک حرکتی را آغاز می‌کند که ای کاش این حرکت به نتیجه می‌رسید چرا که می‌توانست پیام خوبی به همراه داشته باشد.

این تهیه‌کننده تلویزیون تاکید کرد: در واقع اگر چشم‌های خود را باز کنیم، می‌بینیم زن امروز طالب حقش است و در این مطالبات خیلی هم ناموفق عمل نمی‌کند اما فیلم‌های ما همچنان نشان می‌دهد که این زن ها همه قربانی هستند. تا کی قرار است این موضوع را ادامه دهیم؟ چرا زنانی که الان موفق هستند و به نوعی الگو برای ما نشان نمی‌دهیم؟ گاهی اوقات احساس می‌کنم هنوز جامعه هنری ما شناخت خوبی از زنان جامعه ندارد در حالی که اطراف همه ما افراد زیادی به این شکل هستند و این موضوع من را ناراحت می‌کند.

پوریامین درباره فیلم‌های «شنای پروانه» و «بی صدا حلزون» نیز گفت: این فیلم نیز که برای آن بسیار زحمت کشیده شده، درباره زنان قربانی است که به دلیل نتیجه‌گیری خوب و درستی که داشت نسبت به فیلم‌های دیروز بیشتر به دل من نشست. «بی صدا حلزون» نیز حتما برای آن زحمت کشیده شده است و خوب هم آغاز شد و ادامه داشت اما چرا باید این فیلم جنایی بشود برای آن می‌توانست اتفاقی بیفتد که بچه شنوایی خود را از راه بهتری به دست بیاورد.

وی در پایان گفت: هیچ وقت نمی‌گویم تلخی‌ها را نبینیم اتفاقا باید ببینیم اما همه مواقع نه. این مساله جامعه است و کمی هم نگران کننده. سوژه فیلم‌ها خیلی خوب است اما حیف است که این گونه به پایان برسد.

انتهای پیام/