به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، بهزاد نعلبندی نویسنده و کارگردان سینما در یادداشتی به موضوع جهانی کرونا و شیوع آن پرداخته است.

وی در این یادداشت که در اختیار صبا قرار داده آورده است: «پدرم دیروز غر می‌زد که کلافه شدم تو چهار دیواری. ازش پرسیدم پدر مگه شما هر روز خونه نبودی؟ گفت چرا. پرسیدم خب الان چی ‌عوض شده که داری گلایه می‌کنی؟ گفت اون موقع خودم انتخاب کرده بودم، الان انتخاب خودم نیست. (فحوای جمله‌ی پدرم این بود، ولی من برای اینکه بتوانم آن را در این‌جا بیان کنم، بخش هایی از آن را حذف و  تغییر داده‌ام.)

سعی کردم برایش توضیح دهم که این شرایط اصلا سیاسی نیست و یک مشکل جهانی است و …

عصبانی شد و چند تا واژه ترکی که اصلا قابل تغییر و ترجمه نیست به من داد و گفت واسه من ادای مجری‌های تلویزیون رو در نیار، پاشو برو بیرون، از کرونا بدتر، دروغه. وقتی از در بیرون می‌آمدم گفتم پدر من، چرا همه چیز رو سیاسی می کنی؟!

نمی‌دانم دانستن اینکه آمار ارائه شده درست است یا نه اصل مسئله را برای پدرم تغییر می‌دهد؟ اینکه پشت هر تصمیمی یک نیم کاسه‌ای پنهان است، قدرت ویروس کرونا را کم و زیاد می‌کند؟ نمی دانم دانستن زمان و نحوه حضور کرونا در ایران به پدرم کمک می‌کند؟ ولی می‌دانم پدرم اگر از خودش مراقبت نکند ویروس هیچ تبعیضی بین او و رییس‌جمهوری قائل نیست.

اعتراف می‌کنم وقتی بیشتر به حرف پدرم فکر کردم دیدم درست می‌گوید. از کرونا بدتر دروغه، کرونا امروز فردا تموم می شه اما دروغ چی؟ راست می گفت. شاید اگر وقتی دروغ می‌گفتیم، درست مثل وقتی که می‌خواهیم سرفه کنیم جلوی دهانمان را می‌گرفتیم الان جامعه‌ سالم‌تری داشتیم.

نمی دانم اگر ماسکی وجود داشت تا اجازه ندهد هیچ دروغی وارد گوش های ما شود الان وضعیتمان چگونه بود؟ ولی این را خوب می‌دانم تمییز دادن راست از دروغ سخت تر از تمیز کردن دست‌های آلوده به ویروس کروناست.

برای اینکه دل پدرم را  نرم کنم برایش تعدادی از فیلم های کمدی کلاسیک از چاپلین و هارولوید بردم به امید اینکه بتوانم تفاوتی بین خودم و مجری‌های تلویزیون ایجاد کنم که  مقبول افتاد البته با قول و قبول چند سفارش دیگر.

وقتی پدر و مادرم را دیدم که با چه ولعی به چاپلین نگاه می‌کنند و برای زمانی کوتاه از مشکلات اخیر رها شده‌اند، به چاپلین غبطه خوردم. چه رازی در زبانِ بسته‌ی این دوره‌گرد پاپتی وجود دارد که بعد از صد سال، هنوز حرف های او به دل می‌نشیند ولی هزاران حرف و گفته شخصیت های زبان باز عاج نشین‌ ما نه به دل می‌نشیند و نه به ثانیه‌ای دوام دارد؟

پی نوشت: لطفا از نوشته‌ من برداشت سیاسی نفرمایید و فعلا مراقب خود و عزیزانتان باشید و دیگر اینکه اگر از دوستان کسی به مجریان تلویزیونی دسترسی دارد این پیشنهاد مرا به گوششان برساند.

شاید بد نباشد در کنار ادابازی و دورهمی، چندتا کمدی کلاسیک را هم نشان دهید. امتحان کنید، من امتحان کردم جواب می‌دهد.

بهزاد نعلبندی»

انتهای پیام/