به گزارش خبرگزاری صبا، عماد توحیدی آهنگساز آلبوم «شمس جان » از تولید دو اثر دیگر به نام های «ضیاء الحق» و «صلاح الحق» با محوریت حکایات مثنوی معنوی خبر داد و گفت: سرودن مثنوی معنوی به عنوان یک شاهکار جاوید معرفتی در ادبیات جهان مرهون وجود سه شخصیت مهم و تاثیرگذار در زندگانی مولانا جلال الدین بوده است و اینها شمس تبریزی، حسام الدین چلبی و صلاح الدین زرکوب بوده اند. در «مناقب العارفین» از مولانا جلال الدین محمد بلخی نقل است: «…شمس الدین به مثابت آفتاب است و شیخ صلاح الدین در مرتبهٔ ماه است و حسام الدین چلبی میانشان ستاره ای است روشن و رهنما.

وی در ادامه گفت: در آلبوم اول، حکایت «پادشاه و کنیزک» به مناسبت مضمون و اشارات داستان ، «شمس جان» نام گرفت و این آغازی بر سه گانه ای است که متکی بر روایت سه حکایت نغز و پرمغز مثنوی معنوی است. اثر دوم «ضیاء الحق» نام دارد که لقب حسام الدین چلبی اُرموی بوده است و مولانا در دفتر اول در مورد او و شمس چنین سروده:

«رو ز سایه آفتابی را بیاب
دامن شه شمس تبریزی بتاب
ره ندانی جانب این سور و عرس
از ضیاء الحق حسام الدین بپرس»

و اثر پایانی این سه گانه نیز «صلاح الحق» نام دارد که اشارت به صلاح الدین زرکوب است.»

عماد توحیدی که در دهه هشتاد با تهیه کنندگی مرکز موسیقی حوزه هنری سازنده آلبومهای سه گانه موفق «کولی کوبی» ، «ذوالجناح» و «قلندروار» با بهره گیری از هشتاد ساز کوبه ای بوده است درباره همکاران خود در دو اثر باقیمانده تاکید کرد: حضور مغتنم عبدالجبار کاکایی و داوود آزاد نه فقط به لحاظ مرتبت رفیع هنری ایشان بلکه به دلیل معرفت و انس جانانه این دو با سلوک و شعر مولاناست. در کنار این بزرگان از محضر هنرمندان شاخص دیگری نیز بهره مند خواهیم شد که بعد از توافقات نهایی اخبار آن منتشر خواهد شد. همچنین حضور موثر آرش صفدری و وحید اختری به عنوان مشاوران هنری، صدابردار و ناظر ضبط در پروژه قطعی است.

عماد توحیدی که رساله دکتری او در دانشکده فیلولوژی دانشگاه مسکو با موضوع مولانا بوده است، در ادامه یادآور شد: انجام این پروژه جدای از دغدغه های همیشگی من در حوزه ادبیات، سوق دادن مخاطب به سوی معنویت ناب و اصیل نهفته در این اشعار است. یادم هست که پرفسور اولریش مارزلف که یکی از صاحبنظران برجسته جهان در حوزه افسانه است در کارگاه طبقه بندی قصه های ایرانی، مثنوی را گنجینه منحصر به فرد و پایان ناپذیر حکمت ایرانی در تاریخ بشریت مینامید. در روزگاری که شوربختانه دستاوردهای عرفان ایرانی_اسلامی و مولانا تبدیل به دستاویزی برای دکانداری و سوداگری عده ای متظاهر فرومایه در پوشش عرفانهای کاذب و ریاورزانه شده، نیاز به روایت و ارائه صحیح و بی غل و غش آثار ارجمند زبان فارسی و تفسیر صحیح آنها بیشتر احساس می شود.

وی افزود: از سویی نباید از تاثیر و نقش به سزای تعلیمی و اخلاقی مثنوی که با بهره گیری از مضامین قرآنی و شرح و بسط روایات به وجود آمده غفلت کرد. ادبیات ارجمندی از حمد حضرت حق تعالی، نعت پیامبر عظیم الشان اسلام و همچنین مدح و منقبت بزرگان دین و عرفان از جمله امیرالمومنین علی (ع) در جای جای مثنوی دیده می شود و به سنت آثار ادبیات حکمی و تعلیمی فارسی که متکی بر داستان پردازی است مولانا نیز در خلال روایت حکایات خود، سلوک بندگی را با مثال هایی از گفتار و کردار اولیاءالله آموزش می دهد. همانطور که شما از آثار به جا مانده از شمس تبریزی استاد معنوی مولانا نیز در می یابید که او نیز دانش گسترده ای در ادبیات، لغت، تفسیر قرآن و عرفان داشته است و بی تردید مولانا جلال الدین را از این خزائن شریف بهره مند ساخته است. مثنوی اثری بی همتا و بی رقیب است و می توان از مشی مصلحانه و منش مومنانه معارف آن در جهت رشد معنوی جامعه بهره برد.

انتهای پیام/