مریم نوابینژاد کارگردان برنامه «مکث» که شبهای ماه رمضان پیش از افطار روی آنتن شبکه دو سیما میرود در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری صبا در ابتدا درباره اینکه چرا برنامه «هزار داستان» از شبکه نسیم ادامه پیدا نکرد، توضیح داد: برنامه «هزار داستان» در پنج سری برای شبکه نسیم ساخته شد و ما بازخوردهای خوبی را هم در مدت پخش برنامه گرفتیم و تبدیل به یک برند شد و میتوانست سالها ادامه پیدا کند اما خود من باورم بر این است که مخاطب لحظههای افطار در شبکه نسیم دنبال ما نمیگردد چراکه شبکه نسیم شبکهای که برای فعالیتهای سرگرمی است و مخاطبان عادت کردهاند ساعت یازده شب کانال را تغییر بدهند تا برنامههایی مانند «دورهمی»، «خندوانه» و…. را ببینند.
ما دیده میشویم
وی ادامه داد: من بسیار دوست داشتم در لحظههای نزدیک به افطار یکبار این اتفاق را در شبکههای سراسری به دلایل مختلف تجربه کنیم. اگر قصه متفاوت و نگاه نو باشد و ما هر سال بتوانیم خودمان را نوآوری کنیم و حرفهای جدیدتر بزنیم قطعا این موضوع جواب میدهد. در حال حاضر ما ۱۰ شب است روی آنتن رفتهایم و واقعا این موضوع را لمس میکنیم. یعنی بسیاری از مهمانانمان را که از شهرستان دعوت میکنیم، متوجه میشویم چه قدر خوب و با دقت برنامه را دنبال کردهاند و نیازی به معرفی برنامه نیست. من شاید در برنامه «هزارداستان» پس از یک دوره به این نتیجه رسیدم اما در برنامه «مکث» پس از ۸ قسمت به این نتیجه رسیدم که ما دیده میشویم.
کارگردان «مکث» با اشاره به اینکه این دیده شدن میتواند به دلایل ویژگیهای متفاوت از جمله فضا، میزبانها، قصهها و روایتهای مختلف باشد، گفت: من همیشه فکر میکنم که ما باید هر سال برنامههای اجتماعی به ویژه در مناسبتهای مانند ماه رمضان و محرم و صفر که مردم در این زمان هم حوصله تلویزیون دیدن بیشتری دارند و هم به دنبال اینگونه برنامهها هستند، داشته باشیم برای همین آغاز به کار کردیم. امسال به دلیل آنکه با بحران کرونا دست و پنجه نرم میکردیم همه میپرسیدند برنامه داریم یا نه و ما گفتیم بله قطعا برنامه داریم چراکه وقتی موضوع جدید مانند کرونا میآید غیر از کادر درمان و قصههایی که برای آنها پیش میآید تعداد زیادی قصه با خود میآورد.
موضوعات اجتماعی را از دریچه چشم کرونا نگاه میکنیم
نوابینژاد تاکید کرد: ما میتوانیم به تمام موضوعات اجتماعی از دریچه چشم کرونا نگاه کنیم به عنوان مثال اگر این دفعه به سراغ یک کارگر معدن میرویم به ما میگوید من روزی ۹ ساعت این ماسک را میزنم و برای کار به اعماق زمین میروم یا یک ناشنوا میگوید من در حال حاضر به مشکل برخوردهام چراکه مردم ماسک دارند و من نمیتوانم وقتی آنها صحبت میکنند لب خوانی کنم. همچنین یک خانوادهای که فرزند مبتلا به بیماری اوتیسم دارد، میگوید من نمی توانم به فرزندم بگویم از دستکش و ماسک استفاده کن یا دستت را به جایی نزن پس ناچارم در خانه بمانم و این در خانه ماندن فرزندانم را خسته میکند. یا یک فرد نابینا میگوید به دلیل شرایط کرونا کسی دیگر دست مرا نمیگیرد تا از یک سوی خیابان به سویی دیگر ببرد.
وی با بیان اینکه در حال حاضر قصههای اجتماعی از دریچه کرونا متفاوت شده است، اظهار کرد: من همیشه معتقدم در هر قسمت از برنامه باید افراد از هر طیف و تمام داستانها دیده شود چون احساس میکنم برنامه نماینده همه افراد است و اگر قرار باشد من برنامهای داشته باشم و از بیماری ام اس حرف نزنم انگار حق آنها ضایع شده است. البته باید با نگاه، حرف و روایت جدید و تازه از اتفاقات صحبت کرد. ما هیچ وقت نمیدانیم انتهای این قصهها کجاست همانگونه که نمیشود گفت انتهای اتفاقات اجتماعی در روزنامهها و رسانه کجاست. قصهها در اجتماعی که ما انسانها در آن زندگی میکنیم، تکرار و تازه میشود.
هر قصه را از دریچه چشم یک نفر میبینیم
کارگردان «مکث» درباره ویژگیهای این برنامه عنوان کرد: من در این برنامه نمیخواهم قایل به مجری باشم. چراکه ترجیح میدهم این قصهها منسوب به آدم خاصی نشود و به صرف آنکه سلبریتی بیاورم تا برنامهها دیده شود، نیست. پشت مجریان یک دلیل محکم است که روبروی مهمان برنامه مینشینند. به دلیل آنکه قصهها فراوان هستند پس من نیاز دارم هر قصه را از دریچه چشم یک نفر ببینم. مجریان برنامه به صرف آنکه ستاره هستند، انتخاب نمیشوند. این مجریان یا مانند مریم سعادت یک مادر مهربان و قصهگو است، مانند مسعود کرامتی یک پدر مهربان و قصهگو است و یا در اجرا وارد هستند. همچنین برای برخی از اتفاقات میخواهم رسول نجفیان به برنامه بیاید و با یک مهمان که اهل مثنوی است به گفتگو بنشینند.
وسط رستوران دکور زدیم!
نوابینژاد با اشاره به اینکه ۱۰ روز به ماه رمضان ساخت «مکث» به تصویب نهایی رسید درباره انتخاب دکور و سوژههای برنامه مطرح کرد: من تا زمانی که برنامه به تصویب نرسد به هیچ مورد آن فکر نمیکنم چراکه آزارم میدهد و زمانی که تصویب میشود تازه به سراغ آن میروم. ما گفتیم برنامه «مکث» باید متفاوت باشد و از آنجاکه رسالت ما این است که جذابیتها را نشان بدهیم، تصمیم گرفتیم همه موضوعات را از دریچه کرونا نگاه کنیم. پس رستورانی را انتخاب کردیم و از آنجاکه فرصتی برای دکور زدن نداشتیم یک روزه آن را برپا کردیم. از آنجاکه همه اقشار باید در برنامه حضور داشته باشند، از مواردی که قصد داشتیم در این ۳۰ شب ماه رمضان از آنها صحبت کنیم لیستی تهیه کردیم و در هر حوزه به شدت سرک کشیدیم و از بین ۱۰ تا ۱۵ نفری که در هر حوزه پیدا کردیم به یک نفر رسیدیم.
وی ادامه داد: ما در این برنامه به یک فرمت ثابت رسیدیم. شنبهها با گیتی خامنه، یکشنبهها با مسعود کرامتی، دوشنبهها با لاله صبوری، سهشنبهها با گلاره عباسی، چهارشنبهها با رسول نجفیان، پنجشنبهها مجری آزاد و جمعهها با داریوش کاردان هستیم.
هزینهای برای تبلیغات نکردیم
کارگردان «مکث» درباره استقبال مخاطبان از این برنامه بیان کرد: بازخوردهایی که تا به این لحظه از مخاطبان گرفتهایم بسیار خوب بوده است. مریم سعادت پس از حضور در برنامه به من گفت تعداد زیادی تماس با من گرفته شد که میخواستند به مهمان برنامه کمک کنند.
پس از دیدن برنامه آمار فرزندآوری بالا می رود!
نوابینژاد ادامه داد: یک لشگر سایبری در رسانهها است که برنامههای بزرگ با بودجههای کلان را کاملا پوشش میدهد. قبل از آنکه صحنهای از برنامه روی آنتن برود، در صفحههایی که مبلغ زیادی برای تبلیغات میگیرند، نمایش داده میشود اما بعد تاثیر آن در مردم دیده نمیشود و این واقعیت ماجرا است. ما هزینهای برای تبلیغات نکردیم و پول برای برند کردن آن نیز نداریم اما من تاثیرش را از مخاطب و مهمان میگیرم زمانی که میگوید وقتی برنامهای با شما میرویم آمار پیوند، فرزندآوری و…بالا میرود و این آمار را نهادها به ما میگویند. ما در سالهای فعالیتمان در حوزه و مکانهای مختلف به هر نهاد و منبع و سازمانی که رجوع میکنیم با جان و دل با ما همکاری کردهاند چون میدانند قصههایشان را حرام نمیکنیم و حرفی در دهانش نمیگذاریم و این ماجرا است که خودش را نشان میدهد و ما کاری نداریم. شعار نمیدهم اما حال خود ما نیز قبل و بعد از برنامه دگرگون میشود.
برنامهساز اجتماعی حتما باید داستان بلد باشد
وی با بیان اینکه آنقدر برخی از قصهها دستمالی و چرک مرده شده است که حقیقت ماجرا مشخص نمیشود، تاکید کرد: من دوست دارم بگویم فرهنگ گپ و گفت را دوباره رایج کنیم. سرمان را از گوشیهای خود بیرون بیاوریم و به آدمها دقت کنیم. من میگویم اگر نخ تسبیح و هدفی در برنامه نباشد که پس از ۳۰ شب مخاطب را از نقطهای به نقطه دیگر برساند، شبیه برنامههایی میشود که همه میگویند چه قدر تکراری است.
کارگردان «مکث» درباره مهمترین ویژگیهای برنامههای مناسبی گفت: مهمترین ویژگیها بایداین باشد که در برنامه دروغ گفته نشود و سفارشی و ساختگی نباشد. اگر برنامهای پیشنهاد میشود باید درباره آن تحقیق کرد تا نقطه اشتراک آن را با مناسبت پیدا شود نه اینکه دو دستی برنامه ساخته شود و روی آنتن برود. برنامهساز اجتماعی حتما باید داستان بلد باشد و بداند اول، وسط و آخر قصه، نقطه اوج و فرود آن و بزنگاه و جمله طلایی کجاست. من با اطمینان میگویم این بینش را افراد در برنامهسازی بسیار کم دارند، نه اینکه من این بینش را دارم اما تجربهای است که از سالهای خبرنگاری به دست آورده ام.
ترجیح ما این است که با آغاز ماه محرم و صفر بازگردیم
وی با اشاره به اینکه سختیهای کار در بحران کرونا دو چندان میشود، مطرح کرد: بسیاری از مهمانان ما کرونا داشتند و درمان شدند اما به هرحال عوامل از این موضوع میترسیدند چراکه شایعات و بحثهایی پیرامون این موضوع کم نیستند. ناگفته نماند که همه افراد را با نظارت وزارت بهداشت به برنامه دعوت و محیط را نیز دایما ضدعفونی میکنیم.
کارگردان «مکث» در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا برنامه پس از پایان ماه رمضان ادامه دارد یا نه، تصریح کرد: پیشنهاد داریم که روی آنتن برویم اما ترجیح ما این است که با آغاز ماه محرم و صفر بازگردیم آن هم به دو دلیل. اول آنکه اگر درباره این موضوعات در طول سال حرف بزنیم، تکراری میشود و صحبت در مناسبتها با نگاه خاص به آن موضوع بهتر است. دوم آنکه به نظرم زمان بیشتری برای پیش تولید به ما کمک میکند در کنار گفتگو مستندهای جذابی را هم پخش کنیم.
«مکث» به تهیهکنندگی جواد فرحانی و کارگردانی مریم نوابینژاد هر روز رمضان حوالی ۱۹ روی آنتن شبکه دو سیماست.
سپیده شریعت رضوی
انتهای پیام/
There are no comments yet