بهزاد نعلبندی کارگردان فیلم «پرو» در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره طراحی پوستر این فیلم که هم‌اکنون در گروه هنروتجربه در حال اکران است، گفت: به طور کلی ما دو نوع گرافیک در سینما داریم که شامل گرافیک در فیلم و گرافیک اطراف فیلم می‌شود. گرافیک در فیلم شامل تمامی عناصر تصویری مانند خط، حجم، رنگ و بافت می‌شود که خلق و کنترل آن برعهده طراح صحنه، مدیرفیلمبرداری و کارگردان است و گرافیک فیلم مربوط به پوستر و اقلام تبلیغاتی آن می‌شود.

وی ادامه داد: تئوری‌ای در سینما وجود دارد که می‌گوید نمایش یک فیلم از پوستر آن شروع می‌شود. تماشاگر با دیدن پوستر متوجه ژانر فیلم شده و اطلاعات کلی از فیلم به دست می‌آورد. باید به این موضوع توجه شود که پوستر می‌تواند نزدیک به اثر هنری باشد اما یک اثر هنری نیست و مسئولیتی در این زمینه ندارد. پوستر در عین حالی که باید جذاب باشد باید کاری کند تا مخاطبان مشتاق به دیدن فیلم شوند.

کارگردان «پرو» با اشاره به اینکه پوستر باید صادقانه فیلم را معرفی کند، تاکید کرد: به نظر من پوستر باید آنچه را که در فیلم وجود دارد، معرفی کند و اصلا وعده‌ای ندهد که در فیلم وجود ندارد. با توجه به ژانر و جایگاه تولیدی فیلم ها، معمولا پوستر فیلم شامل دو نوع می‌شود که یک مدل آن مربوط به فیلم‌های بدنه و تجاری است که چهره بازیگران در اولویت قرار دارد یعنی اینکه از تصویر بازیگران مشهور در پوستر استفاده می‌شود تا تماشاگران بدانند بازیگران محبوب و گران سینما در آن فیلم حضور دارند.

نعلبندی افزود: فیلم‌های مستقل و غیرتجاری هیچ الزامی برای استفاده از تصویر بازیگران برای خود متصور نمی‌شوند پس پوستری گرافیکی برای بسته‌بندی و معرفی خود طراحی می‌کنند. کار گرافیست‌ها و خالقان این گونه پوسترها بسیار سخت‌تر می‌شود. در اینجا باید روح و تم اثر را در یک فریم به تماشگر نمایش داد و در عین حال خلاقانه و تاثیرگذار مخاطب را ترغیب به تماشای فیلم کرد.

وی تاکید کرد: از آنجایی که تاکنون خود من طراحی پوستر فیلم‌هایم را انجام داده‌ام در زمان نگارش فیلمنامه به طراحی پوستر فکر می‌کنم مثلا در فیلم «کاغذپاره‌ها» طراحی پوستر فیلم قبل از تدوین فیلم تمام شده بود. برای فیلم «پرو» به دنبال نمادی بودم تا هر سه شخصیت فیلم را به هم متصل کنم. متوجه شدم مراسم عروسی و لباس عروس وجه اشتراک هر سه آن‌ها است اما می‌خواستم یک لباس عروسی طراحی کنم که شبیه هیچ لباس عروس دیگری نباشد. در نتیجه لباس عروسی را طراحی و دوختم که به جای پارچه و تور از باند و گاز استریل پزشکی استفاده شده و از چسب زخم برای تزئینات لباس استفاده کردم.

نعلبندی در پایان گفت: این موضوع بسیار کمک کرد تا با یک المان ساده تم فیلم را نشان دهم. لباس عروس را که نماد وصل و زوج شدن است در آسمان آرزوها بنا کردم که معلق بین زمین و آسمان است. لباسی که باید شروع یک رابطه پایدار باشد، سر آغاز شکافی عظیم بین شخصیت‌ها می‌شود.

انتهای پیام/