به گزارش صبا به نقل از گاردین، وبسایت روزنامه انگلیسی گاردین در بخش عکاسی خود به مرور یکی از عکس‌های معروف جنبش حقوق مدنی سیاه‌پوستان آمریکا پرداخته است.

گاردین در مقاله خود ابتدا به معرفی کتاب «دگر بار، آتش – The Fire Next Time» به قلم جیمز بالدوین می‌پردازد. بالدوین رمان‌نویس، مقاله‌نویس و فعال اجتماعی – سیاسی سیاه‌پوست آمریکایی بود که به واسطه عقایدش درباره موضوعات نژادی به چهره‌ای مهم در آمریکا و اروپای غربی تبدیل شد. کتاب او با نام «دگر بار، آتش» یکی از تاثیرگذارترین آثار ادبی غیرداستانی در دهه ۶۰ میلادی محسوب می‌شود که جانی تازه به جنبش برابرخواهی سیاه‌پوستان داد.

این کتاب حاوی مجموعه‌ای از مقالات است و حول این ایده می‌گردد که رنگ پوست ذات و شخصیت یک فرد را تعیین نمی‌کند، بلکه تنها یک حقیقت سیاسی را بازتاب می‌دهد.

استیو شاپیرو عکاس جوان و تازه‌کار آن روزگار چنان تحت تاثیر این کتاب و پیام آن قرار گرفت که مسئولان مجله تایم را متقاعد کرد به او اجازه دهند به همراه یک نویسنده از نیویورک تا می‌سی‌سی‌پی سفر کرده و نافرمانی‌های مدنی و تظاهرات‌های شکل گرفته در جنبش حقوق مدنی سیاه‌پوستان را مستند کند؛ عکس‌هایی که بعدا در ویرایش جدید کتاب جیمز بالدوین به چاپ رسید.

یکی از عکس‌های معروف کتاب «دگر بار، آتش» همین عکس بالاست. داستان این تصویر به سال ۱۹۶۴ برمی‌گردد؛ زمانی که قرار بود نمایشگاه تجارت جهانی در نیویورک آمریکا برگزار شود. هفته‌ها قبل از برگزاری این نمایشگاه بین‌المللی، تشکلی به نام «کنگره برابری نژاد» با بیان این موضوع که «درست در زمانی که میلیون‌ها دلار برای برگزاری چنین نمایشگاهی خرج می‌شود، هزاران سیاه‌پوست و پورتوریکویی در رنج و گرفتاری هستند» به سازماندهی یک نافرمانی مدنی بزرگ مشغول شد.

ایده این نافرمانی یک تظاهرات ایستاده بود و هدف آن بند کردن خیابان‌های شهر با ماشین‌های خالی از بنزین برای ممانعت از ورود لیندون بی. جانسون رییس‌جمهوری وقت آمریکا به نمایشگاه بود. با گسترش این ماجرا قانون‌گذاران آمریکایی به سرعت وارد ماجرا شدند و شتابزده طرحی را تصویب کردند که به موجب آن تمام شدن بنزین ماشین در معابر عمومی شهر یک جرم تلقی می‌شد. این راه‌کار تا حد زیادی چاره‌ساز شد و مانع از قفل شدن شهر به وسیله ترافیک مصنوعی شد، اما با این وجود همانطور در عکس شاپیرو مشخص است این حربه مانع تجمع سیاه‌پوستان منطقه هارلم نیویورک نشد و آن‌ها صدای اعتراض خود را به این شیوه خاص بالا بردند.

استیو شاپیرو هم اکنون ۸۵ ساله است و همچنان به کار عکاسی می‌پردازد. او از جیمز بالدوین به عنوان رهبری روشن‌فکر و با اشتیاقی فراوان برای نیروی عشق یاد می‌کند؛ مردی که در قلب تظاهرات‌ها و ماجراهای خشونت بار هرگز از اهمیت روابط انسانی غافل نشد.