عبدالله اسکندری که سابقه ای طولانی در زمینه طراحی و چهره پردازی دارد، در گفتگو با خبرنگار سینمای خبرگزاری صبا درباره تازه ترین برنامه های خود گفت: در حال حاضر مشغول کار در پروژه ای نیستم اما با چند فیلم صحبت کردم و به زودی قرار است با آن ها همکاری کنم. فیلم «لامینور» به کارگردانی داریوش مهرجویی یکی از این کارهاست که به زودی قرار است کارم را در این پروژه شروع کنم.

وی در بخش بعدی صحبت های خود درباره تفاوت گریم در آثار قدیم و آثار چند سال اخیر، بیان کرد: متاسفانه در حال حاضر خیلی ساده به این موضوعات نگاه می کنیم. به طور مثال بهروز وثوقی در فیلم «گوزن ها» یک ماه قبل از شروع کار، درگیر سناریو بود و مدام روی آن فکر می کرد. حتی من یادم است که دو روز درباره گریم آن با هم صحبت کردیم که در نهایت آن چهره ماندنی به وجود آمد.

اسکندری افزود: در حال حاضر همه فکر می کنند همه چیز می دانند. من با ۴۵ سال سابقه فکر نمی کنم که همه چیز می دانم. ممکن است یکی از من خیلی بهتر گریم کند اما چون حسی در کارش وجود ندارد نمی تواند روی مخاطب تاثیر بگذارد. من با تمام وجود آن کار را انجام می دهم. خیلی ها شعر می گویند ولی آن شاعری که با احساسش شعر می گوید، ماندگار می شود.

این چهره پرداز سینما با اشاره به مشکلات این روزهای سینمای ایران اظهار کرد: در حال حاضر تماشاگر برای تفریح به سینما می رود در حالی که در روزگار قدیم این طور نبود. در حال حاضر هر چقدر فیلم جلو می رود ارتباطش با مخاطب قطع می شود. اما در فیلم های قدیم این گونه نبود. به طور مثال شما وقتی فیلم «مادر» را تماشا می کنید، لذت می برید که دلیل آن هم این بود که یک عده عاشق آن را ساختند.

چهره پرداز فیلم «خوب بد جلف» در بخش دیگری از صحبت های خود با مطرح کردن اهمیت سینما در کشور، گفت: به نظرم سینما در همه زمینه ها می تواند موثر باشد و می تواند به یک الگوی ظاهری برای جامعه تبدیل شود، سینما خیلی اثر گذار است که این حرف من نیست بلکه همه دنیا به اهمیت و اثرگذاری سینما واقفند. فیلم هایی که در سینمای جهان ساخته می شود، بسیار هدفمند است و می خواهند الگویی به جامعه بدهند. الگویی که گاهی رفتاری، گاهی فکری و حتی گاهی مربوط به لباس و نوع پوشش است.

چهره پرداز فیلم سینمایی «عروس» ساخته بهروز افخمی که به عنوان یکی از فیلم‌های «هفته فیلم ازدواج» به نمایش در آمد، درباره سختی ها و خاطرات کار در این اثر، تصریح کرد: شیرینی های کار در این پروژه برای من خیلی زیاد بود. به طور کلی هر چقدر کاری سخت تر باشد، من از آن لذت بیشتری می برم. این فیلم را یک آدم عاشق ساخت و به همین دلیل هم با استقبال مخاطب مواجه شد.

وی افزود: زمان ساخت فیلم «عروس» زمانی بود که بزرگان تئاتر مثل جمشید مشایخی، عزت الله انتظامی و داوود رشیدی با سن‌های ۴۵ سال و ۵۰ سال سوپراستار سینما شده بودند و نقش جوان‌ها را بازی می‌کردند و کارگردان‌ها خیلی کم ریسک می‌کردند و سراغ جوان‌ها می‌رفتند. بهروز افخمی برای اولین بار این ریسک را کرد و ابوالفضل پورعرب را برای نقش اصلی این فیلم سینمایی انتخاب کرد.

این چهره پرداز با اشاره به این که پورعرب آن زمان هنرمند شهره و شناخته شده ای نبود، گفت: با وجود آن که ابوالفضل پورعرب آن زمان هنرپیشه شناخته شده ای نبود اما افخمی معتقد بود که او در تئاتر بازیگر خوبی است و باید از جایی این روند شکسته شود و جوان‌ها بتوانند به میدان بیایند. این تصمیم بهروز افخمی برای من خیلی جالب بود، زیرا با شهامتی که به خرج داد، سدی را شکست و بعد از آن جوان‌های زیادی وارد سینما شدند.

اسکندری همچنین تصریح کرد: امیدوارم الان هم کارگردان‌هایمان قدری شهامت پیدا کنند و بازیگران جدید که شهرت ندارند اما بازیگران خوبی هستند وارد این عرصه کنند.  فردی مانند نرگس آبیار شهامت کرد و بازیگران جوان تئاتر، مثل هوتن شکیبا و آرمین رحیمیان را برای فیلم «شبی که ماه کامل شد» انتخاب کرد. به نظر من، خانم آبیار کار افخمی را یک بار دیگر تکرار کرد.

وی  درباره ریسک نکردن کارگردانان برای استفاده از بازیگران جوان بیان کرد:  من فکر می‌کنم کارگردان‌ها دلشان می‌خواهد که این روند را بشکنند، اما متاسفانه این روزها سرمایه‌گذارها به آن ها فشار می‌‌آورند و به شرط حضور یک بازیگر خاص و به قول خودشان یک چهره بفروش، حاضر به سرمایه‌گذاری در فیلم‌ها می‌شوند. در دهه ۶۰ افتخار سینماگران این بود که فیلمی که می سازند فیلم زیبا و حرفه‌ای باشد و اصلا کسی به موضوع فروش فیلم فکر نمی‌کرد. به یاد دارم آن سال‌ها روی پله های سالن می‌نشستیم تا یک فیلم زیبا ببینیم.

طراح چهره پردازی «ناخدا خورشید» در پایان گفت: بازیگران جوانی که این روزها در حوزه تئاتر فعالیت می‌کنند، بازیگران بسیار توانمند و خوبی هستند که امیدوارم کارگردان‌ها این جوانان را ببیند و از توانایی آن ها برای خلق آثار دیدنی و ارزشمند بهره ببرند. همانطور که جوانی مثل نوید محمدزاده که از دل تئاتر به سینما آمد و می‌توانم بگویم بعد از بهروز وثوقی من کسی را با این حد از توانایی و استعداد ندیدم.

زهرا دمزآبادی

انتهای پیام/