سالاوان جماعتی در گفتگو با خبرنگار هنرهای تجسمی صبا درباره استقبال از نمایشگاه جدید نقاشی های خود به نام «پس از انسان» که از ۷ آذر در گالری آرتیبیشن برگزار شده است، گفت: استقبال خوب بوده و مجازی شدن نمایشگاه نکات منفی و مثبتی را به دنبال داشته است. نقش فضای مجازی در دوران کرونا بسیار پررنگ شده و این نکته در دیده شدن نمایشگاه‌های هنری موثر بوده است اما هنوز مخاطب‌های حرفه‌ای در دنیای مجازی نیستند.

وی افزود: نبودن مخاطبان حرفه‌ای در دنیای مجازی به این دلیل است که هنوز رویکرد سنتی در بازدید از نمایشگاه‌های هنری وجود دارد برای مثال خریدار آثار هنری تا زمانی که اثر را از نزدیک نبیند، آن را نمی‌خرد. البته در دوران کنونی این مساله بسیار بهبود یافته است اما برخی آثار هنری در دنیای مجازی دیده نمی‌شوند و کارهای من هم جزو این دسته هستند. عکاسی از آثار هنری هر چقدر هم که حرفه‌ای باشد، ظرافت‌ها و بافت‌های طراحی را نشان نمی‌دهد و همین امر روی برداشت مخاطب از اثر هنری تاثیر می‌گذارد.

به گفته وی، با وجود همه این نکات باز هم در این دوران اتفاق‌های خوبی رخ داده‌اند و باید گفت این دوران مرحله گذر است و ما در این دوره تربیت می‌شویم.

این هنرمند نقاش درباره آسیب‌هایی که در دوران کرونایی به آثار هنری وارد شده‌ است نیز بیان کرد: از زمان شیوع ویروس کرونا تمامی مشاغل تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. به طور کلی بسیاری از خریداران در این دوران هیچ اثر هنری را خریداری نکردند و یکی از دلایل آن برگزار نشدن نمایشگاه‌ها به صورت حضوری است. همین امر باعث لطمه دیدن بسیاری از هنرمندان شده است.

این مدرس نقاشی و طراحی درباره مفهوم آثار نمایشگاه «پس از انسان» مطرح کرد: مجموعه «پس از انسان» در ادامه کارهای قبلی من بخصوص مجموعه «روایت گمشده» است. در نقاشی‌هایم همیشه تلاش کردم مکان‌هایی را که در آن زندگی کرده ام نقاشی کنم و مضمون آثار من بیشتر تمدن‌های باستانی و حماسه‌ها و اسطوره‌ها است و تا حدودی در کارهایم تلاش کردم به نقش مخرب بشر و بی‌توجهی‌ها انسان‌ها بپردازم.

وی با اشاره به اینکه از ۲ سال پیش در حال تهیه آثار این نمایشگاه بوده است، بیان کرد: آثار این نمایشگاه تا سال ۹۸ به پایان رسید که در مجموع ۱۲۰ اثر در ابعاد متفاوت تهیه شدند. در نمایشگاه «پس از انسان» به این دلیل که نمی‌توانستیم این حجم کار را نمایش بدهیم ۳۸ اثر را انتخاب و به صورت مجازی به معرض نمایش گذاشتیم.

جماعتی درباره ایده اولیه نمایشگاه خود گفت: ایده نمایشگاه «پس از انسان» به دنبال مجموعه «روایت گمشده» است. ایده و داستان مجموعه «روایت گمشده» درگیری منطقه‌ای باستانی در اردبیل است که تعدادی مجسمه از زیر خاک کشف شدند که نشان دهنده تمدنی بسیار قدیمی در این منطقه بودند. جنس این مجسمه‌ها سنگ‌های ماسه‌ای بود که به دلیل تغییرات آب و هوایی خیلی زود از بین رفتند. من در مجموعه «روایت گمشده» سعی کردم بی‌توجهی و جفا در حق آثار باستانی را به تصویر بکشم. مجموعه «پس از انسان» در ادامه همین مفهوم و داستان است. البته آثار مجموعه «پس از انسان» تا حد بسیار زیادی به طبیعت نزدیک می‌شود.

این هنرمند درباره سبک آثار نمایشگاه «پس از انسان» مطرح کرد: من خود را جزو نقاشان کلاسیک می‌دانم. نقاشان کلاسیک به سنت نقاشی دنیا مثل دوره باروک یا قبل آن پایبند هستند. دوره‌هایی که هنوز انقلاب مدرنیته و امپرسیونیسم در آن روی نداده است.

جماعتی درباره کارهایی که در دست دارد نیز گفت: پیشه من نقاشی است و مشغول کار و به دنبال کشف فضاها و حس‌های جدید هستم. شرایط کرونایی و قرنطینه باعث شده است فرصت مناسبی برای هنرمندان پدید آید و هنرمندان در این دوره می‌توانند به تولید آثار هنری بپردازند.

این نقاش درباره مشکلات برگزاری نمایشگاه خود در دوران کرونایی بیان کرد: مشکلات به صورت زنجیره‌ای به هم متصل هستند. از سویی ما به دلیل نوسانات اقتصادی، شرایط پایداری نداریم و بسیاری از ابزار و وسایل هنری به این دلیل افزایش قیمت بسیار زیادی داشته‌اند، از سوی دیگر به دلیل بلاتکلیفی جامعه، خرید و فروش در این دوره دچار مشکلاتی شده است. در این رابطه اتفاق مثبتی که روی داده است فروش آنلاین آثار هنری است که گالری آرتیبیشن در این زمینه بسیار موفق بوده است.

ابن هنرمند در پایان گفت: ما باید شرایط کرونایی را با تمام محدودیت‌هایی که دارد به فرصت تبدیل کنیم. این مساله از دو جنبه مطرح می‌شود؛ اول هنرمندان از شرایطی که قرنطینه برای آن‌ها فراهم کرده است نهایت استفاده را بکنند. دوم مجموعه‌دارن و خریدارن آثار هنری از امتیاز فضای مجازی برای خرید و فروش آثار هنری استفاده کنند.

زروان روحبخشان درباره نمایشگاه «پس از انسان» نوشته است: «جهان پیش از انسان بوده و پس از ما نیز خواهد بود و ما جز تخمین‌هایی علمی و پیش‌گویی‌های اسطوره‌ای و دینی تصوری از آن نداریم و نخواهیم داشت، مگر در خیال! به رغم توهم انسان در سلطه بر هستی، طبیعت همواره حقارت ما در برابر خود را به رخ کشیده است؛ از وسعت دریاها و صحراها، عظمت کوه‌ها و بی‌کرانگی آسمان تا ظرافت یک برگ و پروازش در باد؛ از سیلاب و زلزله و آتشفشان تا بیماری‌های ناشی از یک ویروس کوچک که بشریت را با هراسناکی نابودی مواجه کرده است. همه این‌ها بارها حقارت انسان را در هستی نمایان ساخته‌اند. شاید همین امر سبب اندیشیدن به آخرالزمان و پایان حضور انسان در کائنات شده است و شاید ما برای تسلی خود و ادامه حیات، حکایات و احادیثی در این باب روایت کرده‌ایم.

«پس از انسان» ساوالان جماعتی هم چندان رها از این موقعیت نیست؛ نشانی از تمدن نیست، اما طبیعت دست‌کاری شده همچنان حاضر است؛ گودال‌هایی همچون قبرهایی فروریخته در کنار درختان وحشی و شاخه‌های شکسته از تندبادهای آخرالزمانی و انسانی که جز تهی‌گورهای بی‌جنازه نشانی از او به جا نمانده است. انگار ساوالان جهان را چند لحظه پیش از رستاخیز به تصویر کشیده است؛ پس از انسان!

در این مناظر طبیعت حاضر و انسان غایب است، اما انسان نه فقط در منظر که گویی در مقام ناظر هم چندان حضوری ندارد؛ زاویه دید، کادربندی و عناصر موجود در تصویر به گونه‌ای است که انگار به قصد نمایش و دیدن شدن مصور نشده‌اند. خاصه این که در اغلب چشم‌اندازها، نور حاکی از زمانی است که چشم انسان قادر به دریافت عینیت موجود در جهان واقع نیست؛ شفق و فلق نه زمان دیدن که هنگام وهم است.

در جهان پس از انسان ساوالان نه فقط بشریت که دیگر جانوران هم نابود شده‌اند؛ تنها گیاهان و درختانی مانده‌اند و خاک و سنگ. اما آیا اراده کائنات بر این خواهد بود که حیات را برانگیزاند؟ خاصه اکنون و در جهانی که ساوالان پیش روی ما قرار داده و جز نمای رمانتیک آن، ماوقع چندان هم خیالی به نظر نمی‌رسد!»

نمایشگاه «پس از انسان» به کیوریتوری فواد نجم‌الدین از ۷ تا ۱۴ آذرماه در گالری آرتیبیشن به صورت مجازی به نمایش در آمده است. این نمایشگاه با همکاری مشترک گالری ساربان و آرتیبیشن برگزار شده است.

علاقمندان می‌توانند برای بازدید به نشانی اینترنتی که در زیر آمده است مراجعه کنند.

http://arthibition.net/fa/gallery/exhibition/515

مائده غلامی

انتهای پیام/