شاهین چگینی رییس هیات مدیره انجمن صنفی تماشاخانه‌های ایران درباره اینکه چرا بعد از یک سال و نیم به تسهیلات کرونایی صندوق اعتباری هنر واکنش نشان می‌دهد، در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا گفت: از زمان شیوع ویروس کرونا همه اقشار آسیب دیده‌اند و کسی نمی‌تواند این موضوع را انکار کند ولی مساله تئاتر مقداری متفاوت است. هنرمند تئاتر را نمی‌توان با مشاغلی که طی این یک سال انباشت سرمایه‌ای داشته‌اند و با این شرایط می‌توانند زندگی خود را اداره کنند، مقایسه کرد.

وی ادامه داد: هنرمند تئاتر همیشه در اوج فعالیتش هم دستمزد آنچنانی نداشته‌ است که بتواند مقداری پس‌انداز کند. اکنون یک سال از تعطیلی تئاترها می‌گذرد و آسیب بسیار جدی و متفاوت از بقیه اقشار به آن وارد شده‌ است.

مدیر تماشاخانه استاد جمشید مشایخی درباره حمایت مورد انتظار فضای هنری عنوان کرد: توقع بر این است که مانند بسیاری کشورهای دیگر که برای فرهنگ، هنر و تئاتر ارزش قائل هستند، در ایران هم از این بخش حمایت ‌شود. در اینجا وعده حمایت می‌دهند اما وقتی با گذر زمان این وعده‌ها در حد حرف باقی‌می‌ماند، بخش عمده‌ای از هنرمندان تئاتر مستاصل می‌شوند که باید به دنبال چه شغلی بروند تا درآمدی داشته باشند.

چگینی تاکید کرد: سالن‌های خصوصی تئاتر که در ۱۰ سال اخیر به زحمت به وجود آمده‌ و توانسته‌اند چراغ خود را روشن نگه دارند، در عرض این یک سال تعطیلات کرونایی تک به تک به مرز رها شدن رسیدند. این آسیب باعث می‌شود بعد از برطرف شدن مساله کرونا هم برگشتن به حالت قبل کار راحتی نباشد؛ چیزی که از بین رفته را دیگر نمی‌شود به راحتی برگرداند.

وی اظهار کرد: اگر مدیری که متولی اداره مجموعه‌ای خاص است نتواند بعد از گذشت یک سال از وقوع یک بحران حتی درصد کمی از وعده‌هایی که داده‌ است‌ را محقق کند، بی‌کفایتی خود در مقامی که قرار دارد را نشان می‌دهد. به این دلیل من شخصا به عنوان مسئول صنف تماشاخانه‌ها بسیار معترض شدم، چرا باید وضعیت را به سمتی ببریم که هنرمندان به مشکل بر بخورند و تماشاخانه‌های خصوصی دچار آسیب شدیدی شوند؟

مسئولان باید از جنس تئاتر باشند

این فعال حوزه هنر بر حسب دلایل قابل اثبات و مقایسه اقدامات مسئولان حاضر با مدیران مشابه پیشین که اختیارات آن‌ها نیز در همین حد بود، وضعیت پیش آمده را محصول بی کفایتی مدیران فعلی خواند و پیشنهاد کرد: «اگر واقعا توان اداره مسائل را ندارند، لطفا استعفا بدهند تا شاید کسی بیاید و این وضعیت را سر و سامان دهد.»

چگینی با اشاره به اینکه تاکنون ارقامی که به اسم حمایت عنوان شده بسیار ناچیز بوده‌اند، بیان کرد: به هنرمندانی که عضو صندوق اعتباری هنر هستند در یک سال و سه ماه اخیر در مجموع حدود سه میلیون تومان تعلق گرفته که بعضا ممکن است پول اجاره ماهانه خانه یک نفره هم نشود؛ با توجه به اینکه بسیاری از هنرمندان عضو این صندوق نیستند هم عملا می‌توان گفت در واقع هیچ حمایتی صورت نگرفته‌ است.

او افزود: حمایت‌هایی لازم است که وضعیت گذشته و موجود را در نظر گرفته‌ باشد. ما پروسه‌ یک ساله‌ای را طی کردیم که یک ماه اولش را می‌توان بحران نامید اما بقیه‌اش مدیریت بحران است که مساله مهمی است؛ ما هنوز که هنوز است در وضعیت شوک بحران هستیم.

رییس هیات مدیره انجمن صنفی تماشاخانه‌های ایران اشاره کرد: از این ماجرا بیشتر از یک سال گذشته‌ است، اگر مدیریت و درایتی وجود داشته باشد قطعا به ساختاری خواهیم رسید که در صورت ادامه شرایط کرونا تا دو سال دیگر نیز این ساختار می‌تواند آن را مدیریت کند ولی وضعیت موجود عکس این قضیه را نشان می‌دهد و تا زمانی که متصدیان با نگاه «هر چه پیش آید، خوش آید» حرکت کنند به نتیجه‌ای نخواهند رسید.

چگینی گفت: در حال حاضر به اندازه‌ای سیستم اشتباه عمل می‌کند که بعد از مهار شدن ویروس کرونا هم خواهیم دید این آسیب‌ها چقدر به چشم خواهند آمد؛ این در حالی است که اگر به اقتضای وظیفه ذاتی از هنرمندان حمایت شود، چنین آسیبی را متحمل نخواهیم شد.

وی ادامه داد: وقتی تماشاخانه‌ای همچون تماشاخانه مستقل تهران به راحتی تعطیل می‌شود و برای هیچ کدام از مسئولان اهمیتی ندارد، برای بقیه تماشاخانه‌ها نیز این مسیر پیش رو است. اگر این شرایط ادامه پیدا کند تک تک سالن‌ها تعطیل خواهند شد و یا به قدری زیر بار بدهی می‌روند که از هر طریق ممکن بخواهند درآمدی برای برطرف کردن بدهی‌ها کسب کنند؛ این مساله باز هم آسیب به تئاتر است که با اصل زیبایی‌شناسی هنر تئاتر هم منافات دارد.

مدیر تماشاخانه استاد جمشید مشایخی در پایان خاطرنشان کرد: آسیب‌ها به قدری جدی شده که جبران آن‌ها بدون وجود حمایت مسئولان از توان بسیاری از بخش‌های تئاتر به خصوص بخش خصوصی خارج شده‌ است. اگر مسئول با درایتی که خودش از جنس تئاتر است وجود داشته باشد و بتواند این پیش‌بینی‌ها را انجام دهد، برای وظیفه‌ای که به عهده گرفته‌است، دلسوزانه عمل کند و نتیجه اقدامات برایش مهم باشد، می‌تواند مسائل را مدیریت کند؛ چراکه رزق و روزی و آینده خودش هم از تئاتر تامین خواهد شد.

پریسا منیر

انتهای پیام/