به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا، عذرا وکیلی گوینده و تهیه‌کننده پیشکسوت رادیو است که از سال ۱۳۴۵ وارد رادیو شده و با اجرا و تهیه‌کنندگی برنامه‌هایی مانند «سلام کوچولو» که نزدیک به ۵۰ سال به طور مداوم روی آنتن رادیو ایران رفت صدا و اجرایش برای گوش‌های زیادی آشنا و خاطره برانگیز شد بطوریکه هم مادربزرگ‌ها و هم نوه‌های نسل امروز مخاطب این برنامه بوده‌اند. امروز ۴ اردیبهشت سالگرد آغاز فعالیت رادیو در ایران است و نشستن پای صحبت های چه کسی شیرین تر از عذرا وکیلی که محبوب بچه هاست و وقتی پای اجرای برنامه های ویژه کودکان باشد او سر از پا نمی شناسد.

این پیشکسوت دوست داشتنی رادیو در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا رادیو را اینگونه تعریف کرد: رادیو جعبه‌ای است که مخاطبانش همیشه با این باور که جز راستی و صداقت حرفی را نمی‌زند و محتوایی را پخش نمی‌کند به آن گوش می‌سپارند و امیدوارم امروز هم مخاطبانش این باور و اطمینان را به رادیو داشته باشند و آرزوی ما قدیمی‌ها چیزی جز اطمینان و اعتماد شنوندگان به رادیو نیست.

وکیلی درباره تاثیر ظهور و رشد رسانه‌های متعدد و فضای مجازی روی رادیو بیان کرد: فضای مجازی خود یک رادیوی گویا در دست مردم است که با پخش نقل قول‌ها و مباحثی متفاوت گاهی با رادیو در تضاد و تناقض قرار می‌گیرد و این هنر رادیو است که اعتماد مردم را جلب کند و صداقت خود را به اثبات برساند و در این راه از عناصری مانند هنر گفتگو، برنامه‌سازی مناسب، انتخاب موسیقی درست نیز کمک بگیرد. گاهی در تاکسی یا اتوبوس می‌شنوم که سر یک مساله واحد رادیو، تلویزیون و فضای مجازی بحث‌های متفاوت و متناقضی را مطرح کرده‌اند و مردم در انتخاب هر یک از این رسانه‌ها اعتماد کافی را ندارد و این برای رادیو اتفاقی دردناک است و اگر در جامعه‌ای اعتماد به رادیو وجود نداشته باشد رادیو شکست می‌خورد.

این پیشکسوت رادیو با تاکید بر اینکه رادیو و تلویزیون باید در یک راستا و مکمل هم باشند، ادامه داد: نباید از رادیو یک چیز را بشنویم و از تلویزیون یک چیز متفاوت، چراکه رادیو و تلویزیون مکمل هم هستند و در این راستا مسئولان گروه های کودک، خانواده، سیاسی و… باید با هم تعامل و هم‌فکری داشته‌باشند و یکدیگر را تکمیل کنند به ویژه الان که در شرایطی هستیم که مردم و جامعه آشفته حال هستند و باید با اقدامات درست آرامش و اطمینان به مخاطب بدهیم.

وی که سال‌های طولانی برنامه «سلام کوچولو» را به طور مداوم و حتی در بمباران‌های هوایی روی آنتن رادیو ایران می‌برد از عاقبت این برنامه اینگونه خبر داد: در اواخر سال ۹۸ بود که مدت زمان برنامه «سلام کوچولو» را از ۱۵ دقیقه به حدود هفت دقیقه رساندند که برای من بسیار سخت شد و بعد از مدتی هم تصمیم بر این شد تا این برنامه در برنامه خانواده رادیو ایران ادغام شود که باعث شد حتی برنامه در ساعت مشخصی هم پخش نشود و در کنار اینکه نمی‌توانستم در حدود هفت دقیقه با کودکان گفتگو کنم و به هدف خود برسم این بی‌نظمی در ساعت پخش باعث کاهش مخاطبان برنامه می‌شد. این اتفاق من را آزار می‌داد بنابراین در اسفند سال ۹۸ برنامه را به اتمام رساندم و اعلام کردم که کودک شبکه رادیو ایران را کشتید.

وکیلی افزود: من هنگامی که با این برنامه خداحافظی کردم و به اتمامش رساندم نزدیک به ۵۰ سال از عمرش می‌گذشت، حتی هنگامی که مدت زمان پخش برنامه را کم کردند من سعی کردم تا با تغییر سبک این برنامه را ادامه دهم اما به دلم ننشست و هنوز هم افسوس می‌خورم که رادیو چگونه به این راحتی چنین برنامه با قدمت و پرمخاطبی را کنار گذاشت؟ این برنامه مانند یک زنگ تفریح برای شنوندگان رادیو بود که در بین شنیدن اخبار سیاسی و اقتصادی و جنجال‌ها، لحظه‌ای با شنیدن صدای کودکان بخندند و از مشکلات فارغ شوند.

این گوینده رادیو درباره اهمیت آموزش به والدین و کودکان در «سلام کوچولو» تصریح کرد: برای ساخت تمامی قسمت‌های این برنامه با روانشناس‌ها صحبت می‌کردم و حساب شده برنامه را روی آنتن می‌بردم و با زبان ساده در کنار تفریح سعی داشتم تا به کودکان و والدین آن‌ها آموزش‌های لازم را هم بدهم به همین علت هم این برنامه در بسیاری از جشنواره‌های مهم خارجی و داخلی جایزه و قدردانی‌های زیادی را دریافت کرد و اینکه رادیو به این راحتی تهیه‌کننده‌‌ای با این تجربه را رها کرد کار درستی نبود.

وی ادامه داد: من می‌توانستم برای نگه داشتن این برنامه سماجت کنم اما این کار را انجام ندادم. چگونه مسئولان به راحتی به ذهنشان رسید که مدت زمان برنامه‌ای با این قدمت را کاهش دهند و حتی ساعت پخش منظمی هم به آن ندهند؟ این مساله برای من بسیار تلخ بود چراکه سال‌ها با عشق به کودکان حتی در زمان جنگ هم این برنامه را روی روی آنتن بردم.

وکیلی در پایان با تبریک ۸۱ سالگی رادیو در ایران بیان کرد: با تمام این درددل‌ها، با شادی روز رادیو را تبریک می‌گویم و آرزو می‌کنم تا رادیو همچنان زنده و پرمخاطب به راه خود ادامه دهد. ما میدان را به جوان‌ها سپرده‌ایم و گاهی در رادیو شاهد خلاقیت و برنامه‌سازی خوب آن‌ها بوده‌ام و از آن‌ها می‌خواهم تا هیچوقت مغرور نشوند و استودیو را جای مقدسی بدانند چرا که در استودیو تنها یک میکروفن است اما میلیون انسان از خردسال تا زن و مرد ۹۰ ساله آن را می‌شنوند.

الهه نظری‌زاده

انتهای پیام/