پریسا مقتدی مدیر تماشاخانه «سنگلج» درباره از سرگیری فعالیت‌های تماشاخانه «سنگلج» در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزای صبا عنوان کرد: فعالیت سالن «سنگلج» در سال ۱۴۰۰ با نمایش «لباس جدید پادشاه» به کارگردانی لادن نازی آغاز شد. پس از اینکه این گروه هم‌زمان با روز جهانی تئاتر به مدت ۲ روز روی صحنه رفت، به دلیل بالا رفتن شیوع کرونا در شهر تهران سالن‌های تئاتر که در گروه سه شغلی قرار داشتند، تعطیل شدند و نمایش «لباس جدید پادشاه» هم متوقف شد. سپس با تغییر دسته‌بندی شغلی و تبدیل از گروه شغلی سه به ۲ مجددا فعالیت‌مان را آغاز کردیم اما پس از اجرای ۲ روزه این نمایش، با قرمز شدن وضعیت کرونایی تهران دوباره تعطیل شدیم.

تقلیل ۲ نمایش سالن «سنگلج» به یک نمایش

او با اشاره به مجاز شدن فعالیت تئاتر در شرایط قرمز کرونایی، تصریح کرد: ۲ نفر از بازیگران گروه نمایشی «لباس جدید پادشاه» در فاصله زمانی تعطیلی سالن‌ها به کرونا مبتلا شده بودند که خوشبختانه به تازگی از بیماری رهایی یافته‌اند و در حال حاضر آزمایش‌شان منفی است. الان که امکان بازگشایی سالن‌ را پیدا کرده‌ایم، از لحاظ انسانی و دستورالعملی و با توجه به اینکه تئاتر نمی‌تواند به محض اعلام بازگشایی آماده اجرا شود، موظف هستیم فرصت بیشتری را به گروه و مخصوصا این ۲ بازیگر بدهیم که با سلامت کافی و شرایط بهتر روی صحنه بروند.

مدیر تماشاخانه «سنگلج» ادامه داد: همیشه در سالن «سنگلج»، ۲ نمایش هم‌زمان داشته‌ایم ولی در شرایط حاضر با وجود ویروس کرونا به دلیل حفظ حداکثری پروتکل‌ها، با توجه به اینکه فضای پشت صحنه بین ۲ اجرا مشترک خواهد بود، ۲ نمایش را به یک نمایش تقلیل دادیم. همچنین تا زمانی که  گروه قبلی روی صحنه نرود، نمی‌توانیم نمایش دیگری را بپذیریم.

لزوم حمایت از تئاتر

مقتدی به تاثیراتی که تعطیلی سالن‌های تئاتر به گروه‌های نمایشی و تماشاخانه‌ها وارد کرده‌است، اشاره و اظهار کرد: سالن «سنگلج» دولتی است و از لحاظ حمایت‌های مالی شرایط متفاوتی با تماشاخانه‌های خصوصی دارد. سالن‌های خصوصی در حال حاضر به حمایت‌های خاصی نیازمندند که اتفاقا من در جریان برنامه‌ریزی‌هایی در این مورد بوده‌ام اما چون سالن «سنگلج» مشمول این اقدامات نمی‌شود از جزئیات این برنامه‌ها بی‌خبر هستم.

او همان‌طور که قبلا هم درباره لزوم فعالیت تئاتر تاکید کرده بود، افزود: به هر حال آنچه که مسلم است، این است که تعطیلی تئاتر نه تنها کمکی به خانواده تئاتر و حتی کنترل بیشتر همه‌گیری کرونا نخواهد کرد، چه بسا ممکن است به این مسائل بیشتر دامن بزند. سالن‌های نمایش که من مستقیما با آن‌ها در ارتباط هستم، پروتکل‌های بهداشتی را چه به لحاظ ظرفیت نصف فروش و چه به لحاظ کنترل فاصله اجتماعی عوامل نمایش با تماشاگرها و همچنین استفاده از ماسک به صورت حداکثری رعایت می‌کنند.

کارگردان نمایش «شبی که راشل از خانه رفت» گفت: ممکن است در بعضی سالن‌های کوچک ابعاد صحنه و فاصله‌اش با تماشاچی کم باشد اما در سالن‌های بزرگ از جمله تماشاخانه «سنگلج» هم ابعاد صحنه در مورد بازیگران و هم ابعاد فاصله با تماشاگر به اندازه‌ای‌ست که بتوان فاصله اجتماعی لازم را رعایت کرد.

جامعه مانند زمان جنگ نیازمند روحیه‌دهی‌ست

مقتدی با اشاره به چند نکته مهم درباره لزوم فعالیت تئاتر، اذعان کرد: تئاتر علاوه بر خاصیت تفریحی و گذران اوقات فراغت که برای تماشاچی دارد، منبع گذران زندگی تولیدکننده‌اش هم است به طوری‌که متوقف شدنش به مثابه فلج شدن تولیدکنندگان نمایش و عوامل تئاتر است. از سوی دیگر تاثیر در آموزش اجتماعی و بالا بردن روحیه اجتماعی از دیگر ویژگی‌های تئاتر محسوب می‌شود.

او تشریح کرد: نمونه‌ای از توجه به ویژگی روحیه‌دهی اجتماعی تئاتر را در سال‌های جنگ ایران تجربه کرده‌ایم. در آن زمان در بدترین شرایط جنگ گروه‌های تئاتری به خط مقدم اعزام می‌شدند که با اجرای نمایش برای رزمندگان، روحیه آن‌ها را بالا برده و حفظ کنند. در حال حاضر هم جامعه ما با وجود ویروس کرونا برای بالا رفتن روحیه اجتماعی نیازمند فعالیت تئاتر است.

این مدیر تئاتری در پایان صحبت‌هایش با بیان اینکه تغییر طبقه‌بندی شغلی تئاتر و همچنین مجاز شدن فعالیت سالن‌ها اتفاقی خوشایند بود، خاطرنشان کرد: امیدوارم در روزهای آینده دیگر با مساله تعطیلی فعالیت تئاتر مواجه نشویم و از تئاتری‌ها به‌ویژه بخش‌هایی که در شرایط کرونا آسیب جدی دیده‌اند، از سوی نهادهای متولی حمایت‌های مادی و معنوی لازم صورت گیرد.

پریسا منیر

انتهای پیام/